Tot 1950 werden varkens alom gehouden in de open lucht en in stallen. Varkens konden rennen, spelen, een nest bouwen, ravotten met hun soortgenoten, in een groep een sociale structuur creëren en vooral lekker de hele dag rondsnuffelen. Tegenwoordig zijn dit soort bedrijven zeer zeldzaam. Varkens worden vooral in megastallen gehouden. De grootste megastallen bevatten 6000 varkens die nooit meer daglicht zien. Ze leven in kleine hokken dicht op elkaar. Bedrijfsleiders zijn blij met deze kleine hokken want dan kunnen ze niet meer rennen en worden de varkens lekker dik. Dat levert meer geld op.
Spiritueel gezien herken je de varkenseter aan zijn kleine varkensoogjes, vettige huid en vaak mopperende, knorrende stem. Varkenseter hebben niet zelden overgewicht, en daarmee gepaard gaande ziekten. Een varkenseter kan intelligent overkomen, maar hij is wel heel volgzaam en zelfstandig denken gaat moeizaam. Wilde varkens lopen altijd in lijn met elkaar, en zo loopt ook de varkenseter het liefst in de pas. Hij denkt liever dat wat anderen ook denken want dat is veiliger, je wordt minder snel aangevallen. Het is extra makkelijk voor regeringen om varkenseters te regeren, dat begrijpt iedereen.
Karmisch gezien is het varken een lief dier, dat denkt met het hart. We zien dan ook vaak hartproblemen bij chronische varkenseters. Het komt vaak voor dat ze op latere leeftijd een hartklepoperatie nodig hebben, waarbij ze een varkensklep krijgen. Zo worden ze steeds meer zelf ook een varken, maar dat deert ze niet. Ze rollen lekker in hun eigen modder om en genieten ervan.
Vroeger aten Joden en Islamieten ook varkens. De reden dat Joodse en Islamitische leiders
het varken eten hebben verboden, komt omdat in het verleden men zag dat varkenseters relatief snel ziek, lui en dik worden.
Het begon duizenden jaren geleden een maatschappelijk probleem te worden in het Midden-Oosten, vandaar dat men is overgestapt op een verbod.
De komst van de intensieve varkenshouderij leidde tot een probleem van ongekend formaat: het mestoverschot. De 12 miljoen varkens produceren in Nederland veel meer stront dan mensen.
Deze mest kan niet allemaal over het land worden verspreid aangezien er dan te veel vervuilende stoffen in het grondwater komen. In varkensmest zit methaan, ammoniak, zwavelwaterstof, koolmonoxide, cyanide, fosfor, nitraten en zware metalen.
Vlak na het opkomen van de bio-industrie hadden de waterleidingbedrijven grote problemen om de meststoffen uit het drinkwater te krijgen.
Daarom moeten bedrijfsleiders uit de bio-industrie steeds weer op zoek naar andere manieren van mestverwerking om het probleem van het mestoverschot tegen te gaan.
In de V.S., waar nog veel meer intensieve varkenshouderijen zijn dan in Nederland, kent met meren met varkensmest met een oppervlakte van 11.000 vierkante meter. Bedrijven blijven nieuwe meren aanleggen teneinde de mest te verwerken.
Sommige mensen vragen zich misschien af: wat hebben we in Nederland te maken met varkenshouderijen in de V.S.? Het antwoord is simpel: Nederland importeert varkensvlees uit de V.S. Consumenten die dit kopen zijn mede schuldig aan het Amerikaanse vleesvarkensbeleid. In China en Rusland zijn ze het in 2014 helemaal zat.
Men is gestopt met de import van Amerikaans varkensvlees omdat men de groeibevorderaar ractopamine gebruikt. Ractopamine is in meer dan 160 landen verboden maar niet in de V.S. In de E.U. is het ook verboden maar het is niet verboden om vlees gekweekt met ractopamine te importeren. Een van de redenen dat ractopamine verboden is, is dat sinds 1998 er 1700 mensen een ractopaminevergiftiging via varkensvlees hebben gekregen. Het is een groeibevorderaar met allerlei onwenselijke gezondheidsrisico´s voor mensen. Ook afwijkingen bij baby´s en verminderde vruchtbaarheid zijn een gevolg van deze chemische stof in Amerikaans varkensvlees.
De varkenshouderij in Nederland is niks vergeleken bij die in de V.S.
Er is een bedrijf, Smithfield, dat jaarlijks ruim 30 miljoen varkens slacht. Smithfield werkt ook in Nederland. In de V.S. heeft dit bedrijf voor een grotere milieuramp gezorgd dan de olietanker Exxon Valdez.
Het bedrijf moest een boete betalen van 12.6 miljoen dollar voor de vervuiling van een complete rivier en de dood van miljoenen vissen.
Dat is erg weinig als je bedenkt dat de omzet van Smithfield in 10 uur 12.6 miljoen dollar is. Smithfield staat erom bekend dat het gepland her en der mest loost en boetes betaalt. Dat is goedkoper dan de mest op een nette manier verwerken.
In een varkensstal hangt een scherpe mestlucht. Deze lucht is voor mensen dodelijk. De dieren worden er eveneens zeer ziek van. Er dient 24 uur per dag geventileerd te worden om het leven in een varkensstal iets dragelijker te maken.
Dat leidt ertoe dat de strontlucht in de omgeving wordt verspreid. Veel mensen uit de omgeving hebben dezelfde aandoeningen van de luchtwegen als de varkens in de stal, met name longziekten.
Ook krijgt men: hardnekkige bloedneuzen, oorpijn, keelpijn, hoofdpijn, loopneus, depressie, stress, agressie, vermoeidheid, chronische diarree en een branderig gevoel in de longen.
Mensen die in een varkenshouderij werken hebben grotere kans op besmetting met MRSA, dat grote en pijnlijke wonden veroorzaakt. In de V.S, sterven er jaarlijks 18.000 mensen aan MRSA. Het is bekend dat omwonenden van een varkenshouderij meer kans hebben een MRSA-besmetting op te lopen.
Ook in Nederland moeten varkens worden afgemaakt uit het oogpunt van bedrijfsvoering. Hier is een term voor: ´wrakke dieren´.
Varkens die moeten worden geëuthanaseerd hebben allerlei ziekten of een groeiachterstand waardoor ze te weinig winst opleveren om in leven te worden gehouden.
Dierenarts Raijmakers, die in het begin van zijn loopbaan verbaasd was dat de dierenarts er is om de vleesproductie te waarborgen en niet om zieke dieren te helpen, zegt dat het doodmaken van de ´wrakke dieren´ geen ethische kwestie is; het is slechts een economische kwestie.
In Nederland gebruiken varkenshouders meer antibiotica dan in andere Europese landen.
Ondanks dat wetenschappers bezorgd zijn over het preventieve antibioticagebruik van bedrijfsleiders in de varkensindustrie, gaat men er gewoon mee door. Antibiotica werken als groeimiddelen.
Antibiotica kan een ziekte remmen in zijn ontwikkeling, zodat een varkens net niet ziek genoeg wordt om voortijdig in de verbrandingsoven te belanden en hij gewoon als slachtvarken verkocht kan worden. Varkenshouders gebruiken antibiotica preventief in plaats van het te gebruiken als een dier ziek is.
Dieren mogen niet mishandeld worden. In de V.S, zijn in varkenshouderijen vele mishandelingen gefilmd. Dat varieert van poten zonder verdoving doorzagen tot stalen buizen in de vagina van een varken rammen. Er wordt met varkens gegooid en ze worden met allerlei stalen voorwerpen geslagen. Ook worden ze met elektrische schokken gemarteld op allerlei gevoelige plaatsen van hun lichaam zoals oren en ogen.
Verder worden er sigaretten op varkens uitgedrukt, worden ze levend gevild en worden ´wrakke dieren´ gedood door ze met hun kop op een betonnen vloer te beuken.
Soms wordt een varkens zo hard op zijn snuit geslagen dat het niet meer kan eten en verhongert. Dit zijn systematische martelingen en geen incidenten.
Er is geen reden om aan te nemen dat deze martelingen in Nederland niet gebeuren. Waarom zouden Nederlanders minder sadistisch zijn dan Amerikanen? In ieder geval kan er op jouw bord een stuk vlees liggen van een zwaar gemarteld dier uit Nederland of de V.S.
Varkens in de buitenlucht vertonen geen stress. Hun staarten hoeven niet te worden afgeknipt. Varkens die nooit daglicht zien zijn zwaar gestrest. Ze kauwen obsessief aan de spijlen van hun kooi. Verder drinken ze urine. Ook kunnen ze herhaaldelijk hun waterflessen indrukken. Dat zijn allemaal uitingen van stress. Veel meer uitingen kunnen ze niet doen want ze leven slechts op een betonnen vloer met een stalen hek erom heen.
Biggen in de varkenshouderijen worden vaak geboren met allerlei afwijkingen. Gespleten gehemelte, hermafroditisme, ingetrokken tepels, ontbrekende anus, verdraaide poten, tremors en breuken zijn veel voorkomende afwijkingen. Liesbreuken komen het meest voor; deze worden standaard tegelijkertijd met de castratie behandeld.
Binnen 48 uur wordt bij een geboren big de hoektanden en de staart eraf gehaald en krijgen ze een ijzerinjectie omdat de zeug vaak niet genoeg ijzer heeft.
Biggen worden in de regel na 10 dagen zonder verdoving gecastreerd omdat vlees van gecastreerde varkens beter wordt gewaardeerd door varkensvleeseters. In een natuurlijke situatie blijven biggen 15 weken bij hun moeder drinken maar in een varkenshouderij duurt dit spenen slechts 15 dagen.
Laatste update
5-12-2023
Kies hieronder waarover je vandaag wilt lezen
Rudolf Steiner: "Wetenschap wordt spiritueler en spiritualiteit wetenschappelijker."
Voeding en spiritualiteit zijn vormen van licht
De inhoud die hier wordt weergegeven kan niet worden weergegeven vanwege de huidige cookie-instellingen.
Deze website kan inhoud of functies aanbieden die door derden op eigen verantwoordelijkheid wordt geleverd. Deze derden kunnen hun eigen cookies plaatsen, bijvoorbeeld om de activiteit van de gebruiker te volgen of om hun aanbiedingen te personaliseren en te optimaliseren.
Deze website maakt gebruik van cookies om bezoekers een optimale gebruikerservaring te bieden. Bepaalde inhoud van derden wordt alleen weergegeven als "Inhoud van derden" is ingeschakeld.