De maag maakt al de enzymen aan die nodig zijn, zodra het weet welk voedsel in de mond zit. Dat is een erg snel proces, want slechts een paar seconden later arriveert het voedsel in de maag. De spijsvertering begint in de mond. Sommige stoffen worden reeds in de mond opgenomen in het bloed, namelijk onder de tong. Dat heeft als doel dat het lichaam snel weet welke stoffen er binnen komen, en welke enzymen moeten worden aangemaakt om deze stoffen te verteren.
Wetenschappers denken op dit moment dat ons lichaam 75.000 verschillende enzymen kan aanmaken. Voor elke voedingsstof is een ander enzym nodig. Sommige vruchten of kruiden bestaan uit 2000 verschillende voedingsstoffen. Zo komt het dat elke maaltijd een andere samenstelling van maagzuur heeft om alles juist om te zetten.
Een enzym is een stof geproduceerd door een levend organisme, zoals de mens, waarbij de enzymen fungeren als katalysators om een specifieke biochemische reacties tot stand te brengen. Een enzym is opgebouwd uit eiwitten.
Een lysozyme is een enzym dat de celwanden van sommige bacteriën kan doden. Lysozymen worden geproduceerd door ons speeksel, zweet, tranen, moedermelk en slijm.
Deze lichaamseigen antioxidant enzymen zitten verder in macrofagen, die een groot deel van de kracht van het immuunsysteem bepalen. Lysozymen hebben aldus antibacteriële eigenschappen.
Bedenk ook dat in één gerecht al snel 10 ingrediënten zitten, en elk ingrediënt heeft ongeveer 1000 tot 2000 voedingsstoffen. Dat zijn dus tussen de 10.000 en 20.000 verschillende voedingsstoffen die in onze maag zitten.
Als je dat overdenkt dan zie je hoe mooi dit samenspel van mens en zijn voedsel is opgebouwd.
Deze voedingsstoffen worden niet eens door onszelf verteerd, maar door maagbacteriën, het orgaan bestaande uit levende organismen wat ons microbioom wordt genoemd. Het is een grote kolonie van ruim 2000 soorten bacteriën die met behulp van enzymen en andere voedingsstoffen ons eten omzetten tot moleculen die lichaamsdelen gaan vormen.
Onze maagbacteriën, onze hele darmflora samen vormt een uniek orgaan, want het bestaat ook uit miljoenen micro-organismen, dus het is een soort universum van organismen, in ons lichamelijk organisme.
Alles wat eerst plant was, is door licht gegroeid. De darmwand neemt omgezette lichtmoleculen op en brengt ze naar een plek waar het nodig is, waar ze gevoegd worden in een bestaand orgaan van ons.
Ons lichaam en zijn organen zijn daarmee een kosmos op zich, een microkosmos, en dan hebben we het nog niet eens gehad over de 3 lichamen die we niet zien, en de drie mogelijke lichamen die pas ontstaan als we ons spiritueel gaan ontwikkelen.
Een menselijk lichaam is dus een systeem met ontzettend veel variabelen, maar toch weet ons lichaam het in balans en harmonie te houden. Hoewel, soms moet er een rigoureuze maatregel worden genomen om de balans te herstellen, en dat noemen we een ziekte. De meeste ziekten gaan vanzelf over.
Na een maaltijd hebben we als het goed is een blij en voldaan gevoel. Er zitten talloze zenuwstrengen in onze maag. Ons zenuwstelsel, waarvan de hersenen het belangrijkste deel zijn, is hecht verbonden met de plek waar de lichtmoleculen onze microkosmos betreden. Dit gevoel van balans, tevredenheid is de basis van onze gezondheid.
Dit voldaan gevoel staat niet gelijk aan een vol gevoel! Elke voedingsspecialist zegt dat Hippocrates heeft gezegd dat voeding een medicijn is, maar dat heeft hij niet gezegd. Hij heeft gezegd is dat je moet juist altijd honger overhouden..
Hippocrates zei letterlijk dat door te veel te eten je ziek kan worden, maar dat niemand ziek is geworden van net te weinig eten.
Daar schuilt de waarheid achter dat als je net iets te weinig eet, het etherisch lichaam iets harder op zoek gaat naar zelf lichtkracht omzetten in de juiste stoffen.
Onze lever maakt enzymen aan die oxidatieve stress remmen. Oxidatieve stress is de grondoorzaak van iedere ziekte. Het is zo dat bij ieder mens de oxidatieve stress anders plaatsvindt, aangezien we allemaal een andere constitutie hebben. Ieder mens heeft zijn eigen zwakke en sterke plekken, ook in het lichaam.
Als voorbeeld nemen we even een negatief gegeven, namelijk dat het middel diclofenac levercellen dood maakt. Daarnaar is ruimschoots onderzoek gedaan.
Nu is het zo dat onze spijsvertering minder goed werkt door diclofenac.
Officieel valt diclofenac onder de ontstekingsremmende pijnstillers, maar aangezien het juist levercellen dood maakt, wat een gevolg is van de ontstekingen die stoffen in diclofenac zitten, kunnen we ook stellen dat diclofenac een ontstekingsveroorzakende pijnstiller is. Nu is het zo dat dit helaas niet alleen geldt voor diclofenac, maar het geldt in feite voor elke pijnstiller, en elk medicijn.
Als er te veel hepatocyten, levercellen dus, doodgaan door medicijnen, kan er leverontsteking ontstaan, maar het kan ook zijn dat de spijsvertering wordt verslechterd. We krijgen dan last van bijwerkingen, zoals diarree, verstopping, darmkrampen, ontstekingen in de darmen, maagzweer, verhoogde darmpemeabiliteit, en in latere stadia prikkelbaredarmsyndroom en de ziekte van Crohn.
Al deze ziekte hebben in principe te maken met bijwerkingen van medicijnen. Je zult in vele bijsluiters van medicijnen tegenkomen dat ze als bijwerking hebben een verstoring van de spijsvertering, zoals diarree, verstopping, misselijkheid, darmkrampen en maagzweer. Dat komt doordat het medicijn in kwestie giftig is voor de lever.
Het is niet de bedoeling van dit schrijven om zomaar alle medicijnen af te schrijven als slecht; want tijdelijk kan een medicijn een belangrijk hulpmiddel zijn.
Je moet niet het kind met het badwater weggooien. Medicijnen kun je prima gebruiken, maar wel zo tijdelijk mogelijk.
Het belangrijkste uit dit hele verhaal is de opmerking dat antioxidanten het doodgaan van hepatocyten kunnen tegengaan. Dus we moeten weten wat antioxidanten zijn. Dat zijn stoffen die oxidatieve stress kunnen tegengaan. Oxidatieve stress wordt veroorzaakt door oxidanten, ook vrije radicalen genoemd.
De sterkste antioxidanten worden door de lever aangemaakt, dat is een soort enzym, namelijk superoxidedismutase. Alle stoffen die eindigen op de letters -ase, zijn biochemisch gezien enzymen. Alleen de lever maakt dit allersterkste lichaamseigen antioxidant niet meer aan als het door medicijnen zoals diclofenac minder goed werkt.
Om de bijwerking van medicijnen tegen te gaan, dienen we veel antioxidanten uit voeding in te nemen. We dienen dan juist tijdens de periode dat we medicijnen innemen, en daarna extra veel fruit, kruiden, noten en groenten te eten, waar allemaal zeer veel antioxidanten in zitten. Maar we moeten dan geen chips, vulling met suiker en frisdrank nemen, want suiker veroorzaakt ook ontstekingen op celniveau in de vorm van oxidatieve stress.
We zijn sterk afhankelijk van de antioxidanten die we eten, en die worden in eerste instantie gebruikt voor andere lichaamsonderdelen dan de lever.
Het is namelijk zo dat bij elke vorm van spijsvertering er automatisch oxidatieve stress ontstaat. Er vindt dus dagelijks oxidatieve stress in het lichaam plaats. Dat hoort nu eenmaal bij de spijsvertering. Maar omdat mensen veel kruiden, groenten en fruit eten, waar een overvloed aan antioxidanten in zitten, wordt deze normale oxidatieve stress tijdens de spijsvertering te niet gedaan.
Als het lichaam na de spijsvertering nog genoeg antioxidanten over heeft, worden die gestuurd naar plekken waar ze in het lichaam nodig zijn. Dus als de lever is verzwakt, worden ze ook daar naartoe gestuurd.
In veel gevallen eten mensen tegenwoordig te weinig verse kruiden, groenten en fruit, waardoor de oxidatieve stress het hele leven te hoog blijft. Belangrijk om te weten is dat elke ziekte gepaard gaat met oxidatieve stress, dus ook metabool syndroom, artritis, obesitas, diabetes, kanker, depressie, stress, hart- en vaatziekten, depressie, parkinson dementie en Alzheimer. Nu is het zo dat de de meeste van deze ziekten de belangrijkste doodsoorzaken zijn van deze tijd.
Al deze doodsoorzaken zijn dus gerelateerd aan het innemen van synthetische medicijnen, en of, het veel minder innemen van vers fruit, groente en kruiden.
Als we veel antioxidanten zouden eten, dan wordt het risico op al deze ziekten lager.
Het gevaar van synthetische medicijnen kunnen we door antioxidanten te eten tegengaan, zo stellen wetenschappers. Daarom is het van belang om dagelijks veel antioxidanten in te nemen, om de bijwerking van medicijnen tegen te gaan. Alle soorten fruit, groente en kruiden bevatten antioxidanten, dus deze planten verlagen het risico op ziekten.
Wat wetenschappers zien is dat de lever weer superoxidedismutase en catalase, twee zeer sterke lichaamseigen enzymen, gaat aanmaken, als we veel gezond fruit eten. Dan is het lichaam beter in staat om elke ontstekingsreactie op celniveau, wat oxidatieve stress in feite is, tegen te gaan.
Dat is de achterliggende reden dat groenten, fruit, noten, kruiden en zaden zo gezond zijn voor de mens. Gezondheid zit uiteindelijk in de enzymen, en de kracht van de lever tot enzymaanmaak.
Een ander voorbeeld van hoe belangrijk enzymen zijn is het enzym acetylcholinesterase. Dit enzym zorgt voor de aanmaak van acetylcholine.
Deze stof is te weinig aanwezig bij mensen met alzheimer en acetylcholine wordt in verband gebracht met een verminderde werking van het geheugen. Nu zijn er geneesplanten zoals rozemarijn en holwortel die acetylcholinesterase stimuleren, waardoor het geheugen weer beter gaat werken.
Verder lezen: