Bij 60% van de kinderen die brutaal en opstandig gedrag vertonen is verkeerde voeding de hoofdoorzaak, zo concludeert een onderzoeksteam van het ADHD-research centrum in Eindhoven. Onderzoeksleider Lidy Pelsser publiceerde in 2011 in het tijdschrift The Lancet een artikel over het feit dat een eliminatiedieet ADHD-kinderen beter kan helpen dan het voorschrijven van medicijnen als Ritalin en Concerta.
Het eliminatiedieet kan alleen onder supervisie van een arts worden gehouden die met de methode bekend is.
ADHD is een ziekte die bij zowel kinderen als volwassenen voorkomt. Er zijn veel wetenschappelijke onderzoeken gedaan die geen relatie zagen in het eten van suiker en ADHD, maar het blijkt uit de nieuwste studies dat deze relatie er wel degelijk is, alleen komt ze bij iedere patiënt op een andere manier tot uiting.
Wat er aan de hand is, is dat men vooral kortetermijneffecten van suiker op ADHD heeft onderzocht, en dan zag men niet echt een verband. Maar het blijkt dat langetermijneffecten van te veel suiker eten een degeneratief effect heeft op de hersenen, waardoor er te weinig dopamine wordt aangemaakt, en er zijn minder dopamine receptors in de hersenen van mensen met ADHD. Dopamine is een stof die belangrijk is voor een gezonde hersenwerking.
Een Amerikaans onderzoek meldt dat in de jaren 90 en 2000 suikerinname vooral is vergeleken met mensen die aspartaam en andere zoetstoffen innamen. In deze onderzoeken bleek geen verband tussen suikerinname en ADHD.
Echter, het blijkt dat zowel suiker als kunstmatige zoetstoffen de dopaminehuishouding in de hersenen verstoren. De controlegroep is dus verkeerd gekozen als men kiest voor een griep die kunstmatige zoetstoffen inneemt. Zo kunnen alle onderzoeken die deze controlegroep gebruiken worden overboord gegooid. De controlegroep zou zowel geen suiker, als geen kunstmatige zoetstoffen moeten innemen.
Iraans onderzoek uit 2020 laat zien dat er een duidelijk verband is tussen het eten van veel suiker en ADHD. Toch zien de Iraniërs enige tekortkomingen in hun eigen studie, zodat er nog meer onderzoek moet worden gedaan. Israëlisch onderzoek uit 2022 meldt dat mensen met ADHD een dieet hanteren wat wordt geassocieerd met een hoger risico op obesitas, maar zelf zien ze dat niet zo, ze denken dat ze gewoon gezond eten. Het probleem ligt dus bij de perceptie van mensen over wat gezond is en wat niet.
Italiaans onderzoek uit 2019 stelt dat suiker niet alleen slecht is voor de tanden maar ook verhoogd risico geeft op nierproblemen, diabetes, obesitas en ADHD. Dus alleen suiker eten en daarna je tanden poetsen helpt niet om alle negatieve effecten van suiker uit te schakelen.
Op zich is de relatie tussen verkeerde voeding en ADHD niet verwonderlijk. Het gaat volgens een Koreaans onderzoek uit 2014 vooral om de snacks die van industriële kwaliteit zijn, zoals allerlei suikerhoudende repen, snoep, koekjes, cakes en dergelijke.
Een traditioneel Koreaans dieet wordt niet geassocieerd met ADHD, maar een dieet vol industriële snackproducten wel. In een traditioneel dieet wordt veel groenten gegeten.
Het eliminatiedieet houdt in dat je alle voeding die kan leiden tot ADHD-symptomen vijf weken lang niet eet. Als het goed is, wordt het kind een stuk rustiger na vijf weken. Vervolgens ga je één voor één voedselsoorten uittesten.
Je kunt na vijf weken het kind een glaasje prik drinken, als je dat overigens al wilt want suiker en E-nummers zijn sowieso slecht voor kinderen, ook zij die geen ADHD hebben. Desalniettemin zijn er ouders die het onschuldig achten dat een kind frisdrank inneemt.
Wanneer vervolgens het kind druk en onbehandelbaar wordt, dan weet je dat dit kind helemaal nooit meer frisdrank moet krijgen. Zo kun je met alle voedingsartikelen één voor één uittesten of het goed is voor een kind.'
Het eliminatiedieet is voor ieder kind persoonlijk opgesteld. In grote lijnen kunnen dingen die je niet moet eten zijn:
Het is niet altijd effectief om zelf aan de slag te gaan met een eliminatiedieet. Pelsser zegt in een interview met het Algemeen Dagblad in 2011 dat iedere ouder van een ADHD-kind wel eens heeft geëxperimenteerd met het niet eten van snoep of chocolade. En dat helpt niet; want er kunnen veel meer voedingssoorten zijn waar een kind gevoelig voor is.
Een gespecialiseerde therapeut zoals een orthomoleculair therapeut, natuurgeneeskundige, voedingstherapeut of fytotherapeut zouden mensen goed kunnen helpen.
In bovenstaand rijtje staat ook vlees vermeld. Voor velen zal dat een verrassing zijn. Uit Iraans onderzoek dat twee diëten vergeleek, een dieet met veel verse groenten, fruit, noten en granen en een westers dieet met veel vlees en industrieproducten, bleek dat het westerse dieet wordt geassocieerd met een verhoogd risico op ADHD.
Het is echter een van de weinige onderzoeken waarin dit vermeld staat. Een groter risico op ADHD is het eten van geraffineerde suiker.
Je zou ADHD een voedingsallergie kunnen noemen. Mensen zijn dan vooral allergisch voor industriële voeding, zoals witte suiker.
Artsen bepalen welke voedingsstoffen slecht zijn voor een kind doordat ze de ouders laten opschrijven wat een kind allemaal eet in combinatie met wanneer de ADHD-symptomen naar buiten kwamen. Als een kind iets buiten de deur eet, bijvoorbeeld bij een oppas of familie, dan dient dat eveneens te worden genoteerd.
Aan de hand van deze informatie kan men de voedselsoorten waartegen allergische reacties kunnen plaatsvinden elimineren.
Van bovengenoemde stoffen is aangetoond dat ze tot veranderd gedrag kunnen leiden. Arts Runow heeft zelfs geconstateerd dat vele darmziekten leiden tot andere ziekten zoals psychische ziekten. Er is een direct verband tussen eet je eet en hoe je je gedraagt.
Dat is vrij logisch als je je bedenkt dat er miljarden neuronen zich in het maagdarmstelsel bevinden die contact onderhouden met de neuronen in de hersenen. Runow beschreef zijn inzichten en ervaringen in de natuurgeneeskunde in het boek ´De darm denkt mee.´
Als ouder kun je aan de huisarts vragen om een kind dat is gediagnosticeerd met ADHD te helpen met het eliminatiedieet. De huisarts zal je doorsturen naar een diëtist,. In medische kringen wordt ook wel gesproken over het RED-dieet wat staat voor Restricted Elimination Diet.
Uit een samenbundeling van onderzoeken ten aanzien van het ADHD-probleem blijkt dat 60% van de kinderen geholpen kunnen worden met een RED.
Als een kind positief reageert op het RED-dieet dan kan hij of zij de diagnose voedingsgeïnduceerde ADHD krijgen. Dat houdt onder andere in dat niet met medicijnen zal worden gepoogd gedragsverandering bij het kind teweeg te brengen, aangezien een dieet veel beter helpt.
De arts Buitelaar, die verbonden is aan de Radboud Universiteit in Nijmegen, zegt dat het ADHD-dieet effectiever is dan medicijnen omdat het 24 uur per dag werkt. Medicijnen werken slechts tijdelijk. Hierdoor is een eliminatiedieet effectiever dan medicijngebruik.
Een andere manier om met ADHD-kinderen om te gaan blijkt uit een onderzoek van de universiteit van Illinois. ADHD-kinderen zijn veel meer op hun gemak als ze buiten spelen in de natuur. Een groene omgeving brengt harmonie.
ADHD kan ontstaan door een teveel aan bepaalde voedingsstoffen maar ook door een tekort aan voedingsstoffen. Een van de tekorten die een ADHD-kind kan hebben is magnesium. Dat zou je kunnen oplossen door het toedienen van magnesiumvlokken maar er is ook veel voeding waar extra magnesium in zit. In het artikel over magnesium staat ook een tabel van voeding met veel magnesium.
De bijwerkingen van ritalin zijn vrij ernstig. Niet zelden gaat een ADHD over in een depressie of schizofrenie. Dat komt onder andere omdat het ADHD-medicijn Ritalin de werking van de hersenen negatief beïnvloedt waardoor depressie kan ontstaan; het is een bijwerking van ritalin.
Er zijn geneesplanten die helpen bij ADHD omdat een kind er rustiger van wordt. Daarnaast kunnen omega 3 en 6 vetzuren behulpzaam zijn aangezien deze goed zijn voor de werking van de hersenen. In zomerpostelein, waterkers en walnoten zit relatief veel van deze essentiële vetzuren.
Voeding | Geneesplanten | ||
Voor wie denkt dat het idee dat ADHD voedingsallergie blijkt een nieuw inzicht is: dat valt erg mee. Reeds in 1994 zagen onderzoekers uit New York dat sommige voedselingrediënten en met name kleurstoffen en conserveringsmiddelen ADHD-reacties opriepen.
Als een ziekte wordt veroorzaakt door voeding, is er in feite geen sprake van een ziekte maar van een voedselallergie. Veel mensen kunnen niet tegen suiker. Je zou kunnen zeggen: ADHD komt door westerse industriedieet. Men weet wel dat ADHD door voeding komt maar op de een of andere manier is er te weinig vervolgonderzoek gaande, zo concludeert ook een Pools onderzoek uit 2012.
Er zijn eveneens aanwijzingen dat als een moeder slecht eet tijdens de zwangerschap, er een verhoogde kans op ADHD is. Vooral de rol van omega 3 en 6 vetten lijkt hier erg belangrijk maar er zou nog veel meer onderzoek moeten worden gedaan om dat definitief te stellen.
Een Amerikaans onderzoek uit 2012 stipt eveneens het belang van deze essentiële vetzuren aan en voegt daaraan toe dat foliumzuur en vezels erg belangrijk zijn.
Synthetische vulling is een belangrijke ziekteveroorzaker. Een tweede grondoorzaak van het opkomen van welvaartsziekten zoals obesitas, kanker, hart- en vaatziekten, diabetes en ADHD is een tekort aan voedingsstoffen.
Sinds de jaren 30 heeft het voedsel veel minder voedingsstoffen. De landbouwgrond is uitgeput en boeren mesten alleen door enkele synthetische toevoegingen in de grond te spuiten, vooral fosfor en koolstof en kalium. Andere mineralen worden genegeerd. Daarnaast zijn deze synthetische mineralen wel goed voor de plantengroei maar niet voor de mensen die de planten eten.
Het zou veel beter zijn als we gingen overschakelen op biologisch-dynamisch voedsel; dat is een stuk gezonder.
Vele ADHD-kinderen hebben te weinig zink, ijzer, magnesium en omega 3 en 6 vetzuren in hun bloed. Dit chronische voedseltekort is een belangrijke medebepalende factor voor het ontwikkelen van ADHD.