Voedsel en spiritualiteit
Richt je op de bron van Licht
 

Machtige geneeskracht van manaca

Botanische naam: Brunfelsia uniflora of Brunfelsia hopeana

Brunfelsia uniflora

Manaca is een altijd groen blijvende boom die van oorsprong groeit in het Amazonegebied van Brazilië, Bolivia, Peru, Ecuador, Colombia en Venezuela.. Hij wordt hooguit acht meter hoog en kent witte tot paarse bloemen die een hele sterke geur kennen. De sjamanen gebruiken delen van manaca in hun spirituele drank ayahuasca. Manaca komt voor in tropisch Zuid-Amerika, Jamaica en enkele eilanden in de Caraïben zoals de Nederlandse Antillen.

Manaca is een medicijn uit het tropisch regenwoud, een vindplaats van vele medicinaal inzetbare middelen.


Nachtschadeachtigen

Manaca behoort tot de solanacaea, de nachtschadeachtigen, waarvan vele plantonderdelen giftig zijn, en andere plantdelen medicinaal of voedend zijn. Aardappel, tomaat, paprika, hete peper, aubergine, gojibes en tabak zijn ook planten uit de nachtschade familie.


Naamgeving manaca

Waarom gebruiken we Latijn in de wetenschap? Zodat we zeker weten over welke plant het gaat. De Latijnse naam van manaca is Brunfelsia hopeana. Een veel gebruikt alternatieve Latijnse naam is de Brunfelsia uniflora. 

De naam uniflora betekent 'één bloem of eenbloemig'. Dat slaat o het feit dat elk steeltje een bloem draagt. Otto Brunfels was een Duitse botanicus uit de 16e eeuw. 

Dit plantengeslacht kreeg deze naam om de Brunfels te eren. De indianen in Zuid-Amerika gebruikten allerlei namen voor deze plant zoals: jerataca, moka pari, 

Paraguayaansde jasmijn, chiric sanango, chuchuwasha, managá caa, gambá, jeratacaca, bloom of the lent en camgaba. In het Nederlands zeggen we of manaca of brunfelsia hopeana. Soms gebruikt men de oude Latijnse naam Fransiscea.

Manaca kan een groot bloemengordijn worden.


Traditionele volksgeneeskunde

In de lokale volksgeneeskunde van het Amazonegebied gebruikt men de wortel getrokken op wijn om reumatische aandoeningen te bestrijden. 

In Peru wordt het door een natuurarts gebruikt bij koorts, artritis, artrosejicht, rugpijn, verkoudheid, griep, bronchitis, longziekten,tuberculose, syfilis, slangenbeet en als een klysma voor nieraandoeningen en zweren.

Ook wordt het gebruikt als braakmiddel en als middel om allerlei gifstoffen uit het lichaam te krijgen. In elke streek van de Amazone is het gebruik een beetje anders maar in grote lijnen komt het op hetzelfde neer. In sommige streken gebruiken ze manaca om de urineproductie en het zweten te bevorderen.

Hierdoor verlaten gifstoffen het lichaam. Dat kan onderdeel zijn van een reinigingsritueel. 

Het zuivert het bloed. Verder is het een middel bij baarmoederpijn en baarmoederkrampen. De bladeren worden op de huid gelegd om plaatselijk pijn te verdoven. 

Een ethisch omstreden traditioneel gebruik is het gebruik als abortusmiddel.


Waarom noemt men het plantaardige kwik?

Met manaca zou syfillis genezen kunnen worden. Lang geleden probeerde men syfilis te genezen met kwik, wat ook in kleine hoeveelheden een gifstof is.

Syfillis is een ziekte die wordt veroorzaakt door een bacterie en kwik is giftig tegen deze bacterie. 

Manaca is ook giftig tegen een groot aantal bacteriën, zodat het gebruik tegen syfillis gerechtvaardigd is. Om deze reden wordt in sommige streken manaca ´vegetable mercury´ of ´plantaardige kwik´ genoemd.


Pas op

Manaca kan het centrale zenuwstelsel onderdrukken; dat is een belangrijke en vervelende bijwerking waardoor verlamming kan ontstaan. 

Zelfs in kleine hoeveelheden kan manaca giftig zijn. Het is daarom onverstandig zelf met de plant te experimenteren.

In het Amazonegebied leven ´curanderos´; natuurartsen, die alles weten over de bereidingswijzen van lokale geneesplanten. 

Mannacine in manaca werkt in eerste instantie stimulerend voor het ruggenmerg maar in tweede instantie verlammend op het zenuwgestel, waardoor de motorische coördinatie verloren wordt.


Inhoudsstoffen manaca

Manaca

Van manaca gebruikt men de wortel, de bladeren en het schors voor medicinale doeleinden. In de bladeren van manaca zitten benzenoïden, terpenen, alkaloïden, lactonen en lipiden. De wortel wordt het meest gebruikt.

Hierin zitten vooral de alkaloïden manaceïne, manacine, scopoletine en aesculetine en de coumarinen. Manaceïne en manacine stiumuleren het lymfesysteem. Aesculetine is een leverondersteunend component met pijnstillende en ontstekingsremmende werking. Een andere belangrijke stof in manaca is scopoletine.


Scopoletine

Behalve in manaca zit scopoletine ook in de wortel van brandnetel, de wortel van cichorei, de wortel van paardenbloem en azijn, fenegriek, passiebloem en Amerikaanse sneeuwbal. .
De coumarine scopoletine is een pijnstiller en een antioxidant, ontstekingsremmer, en een antischimmel-, antibacterie- en antikankermiddel. Scopoletine kan ook spasmen, onwillekeurige spierbewegingen, tegengaan. De belangrijkste werking van scopoletine is dat het rustgevend en beschermend werkt voor het centrale zenuwstelsel.
Scopoletine is in 2022 onderzocht op zijn werking tegen angst, en het blijkt dat deze stof angst kan verminderen. Het gaat ontstekingsprocessen in de vorm van oxidatieve stress tegen die worden geassocieerd met angstvorming.

De GABA receptors in proefdieren werden geactiveerd door scopoletine. 

Deze receptors zijn belangrijke regulators en modulators van neurotransmitters. Het centrale zenuwstelsel wordt in balans gebracht en biomarkers die duiden op de aanwezigheid van ontstekingsveroorzakende processen nemen in aantal af.


Ontstekingsremmende werking

De plant zelf is niet intensief onderzocht maar wel de componenten die in deze plant huizen. Onderzoekers in dienst van de farmaceutische industrie zijn geïnteresseerd in werkzame componenten om deze te synthetisch na te maken en ze vervolgens als lucratief medicijn te verkopen. 

Toch is er een onderzoek gedaan waaruit blijkt dat het zenuwstelsel wordt onderdrukt.

Daarnaast werd in 1991 een onderzoek op muizen gedaan waaruit de ontstekingsremmende werking bleek. In 2021 zagen Braziliaanse wetenschappers dat een aftreksel van de wortel van Brunfelsia uniflora goed werkt als ontstekingsremmer. Men gebruikte 200mg per kilo lichaamsgewicht.


Antimicrobiële werking

Van oleoresine, een stof die voornamelijk uit de bloemen van manaca wordt gehaald, is bekend dat het een sterk antibacterieel,  en antischimmel middel is. Het werkt tegen een lange reeks aan schimmels en bacteriën.

Braziliaanse onderzoekers schrijven daarom in hun conclusie dat deze stof uit manaca allerlei applicaties kan gaan krijgen op medicinaal terrein en voedselgebied. 

Ook kan het meehelpen om allerlei ziekten tegen te gaan in de landbouw en veeteelt.

Brunfelsia uniflora Microscoop opname van de dwarsdoorsnede van de stengel van manaca


Ayahuasca

Soms zit manaca door ayahuasca. Meestal worden daar andere brunfelsiasoorten voor gebruikt zoals Brunfelsia tastevini en Brunfelsia americana. Ayahuasca is een bedwelmende drank waarvan de werking vijf uur lang kan aanhouden, afhankelijk van hoeveel men neemt.

Deze drank geeft hallucinaties. Tijdens de visioenen ziet men vaak slangen of draken. Ayahuasca wordt traditioneel gedronken om zijn 'Heilige hallucinaties', door de Tupi indianen. 

Dit wordt een magisch gebruik van planten genoemd. Sommige westerse mensen met interesse in spiritualiteit gebruiken ayahuasca maar dit loopt niet altijd goed af. Mensen kunnen onrustig raken of in paniek raken van de belevenissen onder bedwelmende invloed.

De redactie van lichtplant raadt ayahuasca af, omdat het een forceren is. De eventuele inzichten op spiritueel niveau die ayahuasca zou kunnen geven, kunnen ook in nuchtere staat verkregen worden. 

Ons lichaam en onze hersenen kunnen zelf de stoffen aanmaken die nodig zijn en het forceren van deze stoffen kan tot onaangename bijwerkingen leiden, zoals het aurisch openstellen voor directe beïnvloeding door zwart-magische wezens die op energieroof uit zijn.


Officieel Braziliaans geneesmiddel

In de Braziliaanse geneeskunde is manaca officieel opgenomen als geneeskruid. Het is opgenomen in de zogenaamde´ 1st edition of Brazilian Official Pharmacopoeia´, een overzicht van de Braziliaanse geneesplanten dat is gepubliceerd in 1929. Hierin staat het te boek als een vochtafdrijvend, reinigend en menstruatieopwekkend middel.

Verder werkt het als laxeermiddel, wordt het aangewend bij de diverse reumatische aandoeningen en is het een middel wat wordt ingezet bij ziekten van de aders.


Bronnen artikel manaca

  1. Boek: Richard le Strange, Kroniek der Geneeskruiden
  2. Onderdrukking zenuwstelsel: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/895395
  3. Algemene traditionele medicnale informatie http://www.rain-tree.com/manaca.htm
  4. Officieel geneesmiddel: Download de PDF van de Braziliaanse pharmacopeia
  5. Foto´s: Wikimedia commons
  6. Scopoletine: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35218175/
  7. Ontstekingsremmend: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32998575/
  8. Antimicrobiële werking: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28407186/