Duik mee in de Botanische intrigerende wereld van Laportea decumana, beter bekend als het "Jeukblad". Dit fascinerende kruid, dat zowel mystiek als genezing belichaamt, vindt zijn oorsprong in de weelderige bossen van Zuid-Borneo en het betoverende eiland Nieuw Guinea. Ontdek hoe de lokale namen "daun gatal" en "jeukblad" nauwgezet de eigenaardige interactie tussen dit blad en de huid beschrijven, en laat je verrassen door de unieke geneeskrachtige toepassingen die het te bieden heeft.
Van traditioneel gebruik tot verkwikkende effecten op het immuunsysteem, dit artikel onthult de verborgen geheimen van het jeukblad en werpt een nieuw licht op de connectie tussen natuur en gezondheid.
In 2017 is een onderzoek gepubliceerd van een universiteit in West Papoea waarin staat dat in dorpen rond de stad Manokwari, jeukblad wordt gekweekt in tuinen zodat het op de markt kan worden verkocht. Het onderzoek staat genoteerd met de volgende titel: Genetic_Analysis_of_Itchy_Leaves_Laportea_sp_in_Pa.pdf. De onderzoekers wilden vooral een genetische analyse maken tussen verschillende soorten jeukblad, maar werden daar zelf niet veel wijzer van., gepubliceerd in 2018, uit West Papoea brengt Laportea aestuans in kaart, een familielid van Laortea decumana dat eveneens jeukbladeren heeft. Deze soort komt overal in de tropen voor, en is familie van Laportea decumana, Laportea sinuata, Laportea interupta, Dendrocnide peltata en Laportea sp. Ook deze soort wordt jeukblad genoemd en gebruikt op dezelfde manier als de Papoea's Laportea decumana toepassen, namelijk tegen pijnen, zweren, maagpijn en vermoeidheid.
Dat is de reden dat er nog nauwelijks wetenschappelijk onderzoek naar is gedaan. Slechts in de laatste paar jaar zijn er een paar Indonesische universiteiten die wat verkennende studies hebben uitgericht.
Hij groeit graag in een strandbos, of in andere bosrijke gebieden maar dan wel in de schaduw van hogere bomen.
Dat lijkt heel vervelend. Tijdelijk is het dat ook. Echter, na een minuut of 10 a 15 is de jeuk verdwenen. Dan voelt degene die zichzelf inwreef met het blad zich een stuk energieker.
Als de jeuk op de huid is verdwenen, voel je je verkwikt en vol hernieuwde energie.
Het wordt gewreven op de delen van het lichaam die overeenkomen met de symptomen. Nadat de jeuk weg is wordt pijnloosheid ervaren.
Een bron vertelt dat de jonge bladeren van Laportea decumana in West Papoea worden gegeten samen met zoete aardappel of taro, een knolgewas, tegen ingewandspijnen.
Jeukblad is familie van de Urticaceae. Ook de brandnetel, Urtica dioica, is lid van deze familie en brandnetel is enigszins vergelijkbaar met daun gatal.
Ze prikken beide op de huid maar zijn verder ongevaarlijk. De Engelse naam stinging tree voor daun gatal is in feite een verwijzing naar stinging nettle, brandnetel.
Op een goede dag, na in het oerwoud te hebben rond gelopen met gidsen, zag hij de plant weer, in zijn beleving. Hij wilde zich voordoen als iemand die alles van deze plant wist en begon de bladeren over zijn hele lijf te wrijven.
Na een kwartier was de jeuk nog niet over. In plaats daarvan viel de man om. Hij was tijdelijk verlamd geraakt in zijn benen. Hij had een andere plant voor Laportea decumana aangezien. Deze vergissing is goed afgelopen; de man was er niet aan overleden, en zijn val had hem slechts een grote wond gegeven.
De plant is een tonicum voor heel het lichaam en werkt door de huid heen. Het immuunsysteem wordt gestimuleerd door de plant. Hoe de werking daarvan precies is, is onbekend daar de plant nog nooit wetenschappelijk is onderzocht op deze medicinale werking.
Ook het verkwikkende effect treedt vervolgens op. Het is wel zo dat het droge blad uiteen valt als je het gebruikt, en er geen bultjes worden gesignaleerd, maar wel jeuk gevoeld, zij het dat de jeuk een stuk minder is.
Tijdens een wetenschappelijke studie wordt vaak een droog kruid gebruikt, omdat dat meer gestandaardiseerd onderzocht kan worden.
Het kan wel empirisch worden onderzocht maar een klinisch onderzoek, of een in vitro onderzoek naar de werking gaat wat moeilijker.
Toch is het een heel interessant blad om te onderzoeken omdat het begrip van de werking van het blad veel kan vertellen over de werking van ons immuunsysteem
Een blad van daun gatal voelt totaal anders dan andere bladeren. Het is nog het meest vergelijkbaar met schuurpapier. De hele huid wordt als het ware geschuurd, waarna de bultjes ontstaan. Het gevoel doet denken aan brandnetel, wat eveneens een sterke prikkeling oplevert.
Papoea's die het blad vaker hebben gebruikt gaan niet wrijven over de bultjes. De meeste westerlingen die het blad voor het eerst gebruiken, vergaan van de jeuk en kunnen de neiging om niet te krabben moeilijk weerstaan. Dan gaande bultjes open en blijven ze langer zichtbaar.
Er zijn zoals eerder aangegeven nog niet erg veel wetenschappelijke onderzoeken gedaan.
Toch komen die elk jaar binnen druppelen, mede omdat de mondiale aandacht voor plantgeneeskunde enorm is gestegen in de afgelopen jaren. Tot nu toe zijn er sterke wetenschappelijke aanwijzingen dat de plant beschikt over de volgende bewezen werkingen:
Laatste update
5-12-2023
Kies hieronder waarover je vandaag wilt lezen
Rudolf Steiner: "Wetenschap wordt spiritueler en spiritualiteit wetenschappelijker."
Voeding en spiritualiteit zijn vormen van licht
De inhoud die hier wordt weergegeven kan niet worden weergegeven vanwege de huidige cookie-instellingen.
Deze website kan inhoud of functies aanbieden die door derden op eigen verantwoordelijkheid wordt geleverd. Deze derden kunnen hun eigen cookies plaatsen, bijvoorbeeld om de activiteit van de gebruiker te volgen of om hun aanbiedingen te personaliseren en te optimaliseren.
Deze website maakt gebruik van cookies om bezoekers een optimale gebruikerservaring te bieden. Bepaalde inhoud van derden wordt alleen weergegeven als "Inhoud van derden" is ingeschakeld.