Voedsel en spiritualiteit
Richt je op de bron van Licht


 

Leptine, het verzadigingshormoon

Door sommige voeding stopt je maag met rammelen

Leptine is ontdekt in 1994. Leptine is een hormoon dat een receptor heeft in ons brein. Het helpt om het energieniveau in de mens te reguleren. Vetcellen scheiden leptine af en via de bloedbaan komt het bij de receptor terecht waar leptine de boodschap doorgeeft dat het lichaam genoeg energie heeft en er niet meer gegeten hoeft te worden. de hersenen reageren door het hongergevoel weg te nemen.


Leptineresistentie

Het niet-functioneren van leptine wordt door sommige wetenschappers verklaard volgens het model van leptineresistentie: Er ciculeert leptine maar het wordt niet gezien door de receptor.

Andere wetenschappers hebben echter aangetoond dat westerse industrievoeding ervoor zorgt dat we minder leptine gaan produceren; er is in feite sprake van een leptinetekort of leptinedeficiëntie.


Leptine, kan dit hormoon het hongergevoel stoppen?

Leptine is een hormoon wat het hongergevoel stopt. Er wordt in de wetenschap sinds eind jaren 90 van de 20e eeuw gesproken over dit hormoon omdat obesitaspatiënten er misschien mee geholpen kunnen worden. In eerste instantie dacht men eraan om mensen een synthetisch analoog van dit hormoon toe te dienen om het hongergevoel tegen te gaan. Zo simpel werkt het echter niet.

Leptine heeft veel meer functies dan alleen het stillen van het hongergevoel. Leptine is onder andere een belangrijk component om homeostase in het menselijk lichaam te verkrijgen; dat is een evenwicht in allerlei organische processen.


Leptine, een veelzijdig hormoon

Aangezien leptine het hongergevoel onderdrukt, leefden wetenschappers aanvankelijk in de veronderstelling dat leptine medicinaal zou kunnen worden gebruikt; het zou als natuurlijke hongeronderdrukker kunnen worden aangewend om een einde te maken aan de golf van obesitas die de westerse samenleving overspoelt.

Leptine is iets ingewikkelder dan de wetenschappers in eerste instantie dachten. Behalve dat het een signaal afgeeft om niet meer te eten, is het een:


  1. Belangrijke factor in de groei van cellen,
  2. Bepaalt het mede de opslag van energie
  3. Speelt het een rol in het puberteitsproces
  4. Draagt het gegevens over tussen het metabolisme van de foetus en de moeder
  5. Heeft het interactie met energieregulerende factors zoals insuline, insulineachtige groeifactors, glucagon, groeihormonen en glucocorticoïden.

Bovenop al deze belangrijke factoren heeft leptine eveneens een rol op het metabolisme of spijsvertering bij de mens en is het een factor in het ontwikkelen van obesitas. zo redeneren Australische wetenschappers in een studie die is gepresenteerd in 2002.


Leptine en ghreline

In het Medisch centrum van de Vrije Universiteit in Amsterdam is in 2007 een onderzoek gepubliceerd over leptine en ghreline. Dat zijn twee hormonen.

Leptine zorgt ervoor dat je niet meer verder gaat eten, dat je het gevoel krijgt ´vol´ te zitten en ghreline is het hormoon dat je hongerig maakt. In mensen met obesitas werken deze hormonen anders waardoor men blijft eten ondanks dat men genoeg gegeten heeft. Aan de Rockefeller University in New York zijn leptinen al in 2002 bestudeerd.

Leptinen reageren vooral op de voedingswaarde en het energieniveau van ons eten; als we genoeg voedingswaarde en binnen krijgen, wordt het hormoon leptine afgegeven om het lichaam te laten weten dat we genoeg hebben.

Als we vulsels zonder voedingswaarde eten, wordt dit hormoon niet afgegeven. Westerse voeding bevat steeds minder voedingswaarde; daarom lijden steeds meer mensen aan obesitas. Voor het energieniveau geldt een ander verhaal: door de overdaad aan energie ontstaat er een ander energieniveau; we programmeren ons lichaam met het idee dat we veel meer energie nodig hebben dan dat het lichaam van nature is gewend.


Transvetten en suikers

In een westers voedingspatroon dat barst van de calorieën in de vorm van transvetten en suikers, werkt leptine niet meer zoals het zou moeten. Er is minder leptine in het lichaam van iemand die veel suiker en transvetten eet.

Sommige wetenschappers het het concept van leptine-resistentie geaccepteerd. Dat gaat echter uit van een ander idee: het lichaam zou wel leptine aanmaken maar reageert daar niet op. Amerikaans onderzoek uit 2010 wijst er op dat dit mechanisme niet in werking treedt; met andere woorden: leptine-resistentie is een foutief concept, of op zijn minst een werkmodel dat niet alle relevante factors weerspiegelt. 

Het lichaam maakt gewoon minder leptine aan door westerse voeding.


Industriële vetten en glucose fructosestroop

Koekjes veroorzaken om meerdere redenen obesitas: er zitten transvetten in de vorm van geharde plantaardige olie, het bevat suiker, er zit glucose-fructosestroop in en het bevat wit meel.


Glucose-fructosestroop

In 2004 is aangetoond dat glucose-fructosestroop, dat tegenwoordig als versynthetiseerd, industrieel zoetmiddel in duizenden producten uit de supermarkt zit, het leptineniveau aanmerkelijk doet dalen. Met andere woorden: glucose-fructosestroop is een ingrediënt wat voor het ontstaan van obesitas de paden vrijmaakt.


Verhoogd energieniveau

Het Amerikaanse onderzoek uit 2010 wijst erop dat wanneer mensen veel calorieën eten, deze veel energie geven. 

Wanneer een bepaald energieniveau is bereikt in het lichaam, wordt leptine aangemaakt om aan te geven dat het lichaam genoeg energie heeft en dat er niets meer gegeten hoeft te worden. 

Door het veel hogere energieniveau wat we krijgen van het overmatig eten van vooral suikerhoudende vulling, ontstaat er een nieuw, verhoogd evenwicht. Het lichaam wordt geprogrammeerd om te denken dat een hoog energieniveau normaal is.

Maar het spijsverteringsproces is hier niet op aangepast; de hogere energieniveaus worden ingenomen omdat er geen rem bestaat in de vorm van leptine, maar deze worden omgezet in eneregiereserves in de vorm van lichaamsvet. 

Om af te vallen moet je eerst je lichaam programmeren dat het met minder suiker en witmeelproducten toe kan. Groenten helpen daarbij want groenten maken het lichaam, meer vatbaar voor leptine.


Slaap is belangwekkende factor

Leptineniveaus worden niet alleen bepaald door ons eetgedrag, ook het slaapgedrag bepaalt mede het niveau van leptine. Hoe minder je slaapt, des te minder leptine in het lichaam circuleert, dus: hoe meer honger je krijgt, zo blijkt uit een Amerikaans wetenschappelijk onderzoek wat is gepubliceerd in november 2004.

Het reguleren van de vertering van koolhydraten, cortisolniveaus en niveaus van thyrotropine wordt allemaal beïnvloed door de slaapduur, zo constateerden de onderzoekers.


Lichaam streeft naar evenwicht

Het geheel aan lichamelijke processen die ons welzijn bepalen wordt homeostase genoemd. Het lichaam streeft altijd naar een soort innerlijke harmonie, ongeacht invloeden van buitenaf. Leptine is het hormoon dat ervoor zorgt dat de status van voedingswaarde voor het lichaam aantoont, zo redeneren onderzoekers van de Rockefeller University in 1998.

Leptine is een hormoon waarvan de secretie plaats vindt vanuit vetweefsel. 

Obesitas is in deze een nieuwe vorm van evenwicht in een westers dieet met hoog energiegehalte. Helaas heeft dit nieuwe evenwicht voor obesitaspatiënten het gevolg dat men leidt aan overgewicht.

Toch hoeft dit niet altijd te betekenen dat overgewicht ongezond is; het is een opvangmechanisme van het lichaam om te dealen met het feit dat een westers dieet rijk is aan calorieën in de vorm van transvetten en suiker zonder enige voedingswaarde.


Welke voeding bevordert aanmaak leptine?

Er is allerlei voeding dat de aanmaak van leptine sneller doet laten verlopen. Dan wordt bedoelt dat met hetzelfde gewicht in voedsel, het hormoon leptine sneller aangemaakt wordt. Het blijkt dat noten en zaden de aanmaak van leptine bevorderen. Deze voedselsoort bevat zeer veel mineralen, vitaminen, proteïnen of eiwitten en andere voedingsstoffen. Het zijn ware krachtbronnen op nutritiegebied.

De kans is dan ook zeer groot dat leptine wordt aangemaakt als het lichaam ziet dat er genoeg voedingsstoffen in het lichaam zijn. Dus als we industrievulling zoals chips, koekjes, snoep en gefrituurde snacks eten, dan wordt het hormoon leptine niet aangemaakt, omdat er te weinig voedingsstoffen in zitten.

Onze maag blijft dan rammelen, terwijl we vol zitten. We zitten wel vol, maar lijden een tekort aan voedingsstoffen, waardoor het hongergevoel blijft. In dit overzicht van noten en zaden, zie je veel voeding die de maag doet stoppen met rammelen.


Conclusie leptine

Leptineresistentie is aldus een gevolg van een voedingsstoffen tekort. Door industriële processen wordt voedsel geraffineerd en gedegradeerd tot vulling. Ons lichaam heeft naast vitaminen en mineralen ook flavonoïden, fenolzuren, saponinen, lignanen, alkaloïden, essentiële oliën en andere secundaire metabolieten nodig om te floreren.



Bronnen bij artikel, Leptine het verzadigingshormoon

  1. Onderzoek aan de VU in Amsterdam 2007: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17212793
  2. Onderzoek Rockefeller university 2002: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12403078
  3. Amerikaans onderzoek 2010: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12403078
  4. Amerikaans onderzoek 2004: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15181085
  5. Foto´s: Wikimedia commons
  6. Wat is leptine?: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17937601
  7. Amerikaans onderzoek november 2004: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15531540


 

 

 

 
Voeding artikelen        Meditaties        Lichtfilosofie        Lichtplanten        Site Info