Voedsel en spiritualiteit

Richt je op de bron van Licht

Geneesplanten in West Papoea

Kaart van West Papua met de nationale vlag

De natuur in Nieuw Guinea is vooral een groot regenwoud. Als je erover vliegt zie je rivieren met grote kronkels meanderen. De rivieren stromen sterk en maken zulke scherpe bochten, dat die steeds meer uitsnijden, waardoor de bocht een ander deel van de rivier ontmoet, en de rivier zijn loop telkens verandert. Waar eens de rivier stroomde, is in een mum van tijd weer nieuw bos ontstaan, want het is een zeer vruchtbaar land.

Nieuw Guinea van bovenaf

Dit artikel begint met een lange maar noodzakelijke inleiding over de toestand in West-Papoea. Onderaan het artikel vind je een lijst met 77 geneesplanten. De meeste staan uitgebreid beschreven. De planten waar niet genoeg informatie over is, staan onderaan de lijst bij elkaar opgesomd op alfabetische volgorde.

Besneeuwde bergen in de tropen

Gletsjer op Carstenzgebergte

Het voormalige Nederlands Nieuw Guinea, is wat de natuur betreft heel anders dan het nu onafhankelijke gedeelte, Papoea Nieuw Guinea (PNG). In PNG zijn allerlei werkende vulkanen, maar die zijn er in het andere deel niet. Daar zijn wel vulkaanmeren en uitgedoofde vulkanen.

Nederlandse onderzoekers hebben begin vorige eeuw voor het eerst de besneeuwde bergen, het Carstenzgebergte beklommen in West Papoea, maar er zijn geen besneeuwde bergtoppen te vinden in PNG. Het gebergte is vernoemd naar de Nederlander Carstenz, die deze berg als eerste Europeaan zag en beschreef, in 1623. Het gebergte is één van de weinige plekken op aarde die een gletsjer herbergt, die erg dicht bij de evenaar ligt.

Het meest ongerepte gebied op aarde

Sommige delen van dit regenwoud zijn beschadigd door oliepalmplantages, een rivier is totaal verwoest door giftig afval van een goud- en kopermijn, maar het overgrote deel van het regenwoud is ondoordringbaar, en nauwelijks aangetast door moderne technische middelen.

Nieuw Guinea is nog steeds het meest ongerepte gebied op aarde, hoewel de Indonesische bezetters er alles aan doen om het land te beroven van zijn natuurlijke rijkdommen, zoals dat ook op eilanden van de Indonesische republiek is gebeurd.

Daardoor zijn vele diersoorten zoals tijgers en neushoorns in Indonesië uitgestorven. Er leven nog ongeveer 2000 Sumatraanse olifanten, terwijl dat er in 1985 5000 waren. Dat komt met name door aanleg van plantages. Het leefgebied van de orang utan wordt eveneens dagelijks verkleind, door nieuwe houtkapconcessies te verlenen aan westerse bedrijven.

Strand in Noord Biak

Paradijsvogels, Casuarissen en Varanen

In Nieuw Guinea zijn geen orang utans. Daar leven hele andere dieren, want het is gelegen op een ander continent dan Indonesië. Het is het leefgebied van de casuaris, couscous en paradijsvogel. Deze dieren zie je nergens anders ter wereld, alleen op Nieuw Guinea.

Er zijn tientallen soorten paradijsvogels, slechts 2 soorten zijn op de Molukken te vinden. Verder zijn er varanen en slangen als gevaarlijke dieren in Nieuw Guinea. In de bossen lopen herten en varkens. Waarschijnlijk zijn die meegenomen door Nederlanders en hebben ze zichzelf verspreid over het eiland.

Mooiste koraalgebied ter wereld

Jongen uit West Papua in traditionele outfit

De Vierkoningseilanden in Nieuw Guinea zijn het mooiste koraalgebied ter wereld. De uitgestrektheid van koraalsoorten onder water is zo immens groot, dat alle andere koraalgebieden erbij in het niet vallen.

Het deel van Nieuw Guinea dat nu West Papoea heet, is een deel van het eiland dat nog niet vaak is onderzocht door wetenschappers. Elke keer als de Indonesische regering een groep biologen toelaat, wat vaak voor slechts twee weken is, vindt men in deze twee weken tientallen nieuwe diersoorten. Wat plantensoorten betreft is het niet anders.

Waar is de merdeka voor de Papoea's?

Kroonduif of mambruk

De lokale bevolking, de Papoea's, weten veel van planten, maar het is moeilijk om een interview te organiseren, in tegenstelling tot andere landen. Er is geen vrijheid om mensen te bezoeken. Merdeka betekent vrijheid. Het is een woord dat vele Nederlanders nog kennen uit de tijd van de politionele acties, maar de Papoea's hebben geen vrijheid. Wat is er op het eiland Nieuw Guinea aan de hand?

Het eiland is thans verdeeld in twee gedeelten, het onafhankelijke PNG, en het Indonesische deel, wat tot 1963 Nederlands Nieuw Guinea was. PNG is nu een moeilijk toegankelijk gebied voor blanke westerlingen, omdat er vroeger een streng apartheidsregime was onder Australisch bewind. Daardoor hebben de Papoea's geen goed woord over voor blanken, en is er een gerede kans dat je als witte bezoeker slachtoffer wordt van criminaliteit.

De tegenstelling met West-Papoea is groot. In West-Papoea worden Nederlandse blanken omarmd en vaak op handen gedragen. De Nederlanders hebben een zeer goede naam in West Papoea. De reden hiervoor ligt in de historie.

Een Indonesische kolonie in tijden van dekolonisatie

Paradijsvogel op een postzegel, Burung cendrawasih

West Papoea is nu een kolonie van Indonesië, anders kun je het niet noemen. De Indonesische regering zal zeggen dat het een provincie is. In deze provincie worden journalisten niet toegelaten. Toeristen kunnen er komen, maar wie op zijn visumaanvraag vermeldt dat hij naar West Papoea wilt toegaan, krijgt geen visum. Waarom niet?

De Indonesische regering wilt niet dat het verhaal over West Papoea verteld wordt aan de buitenwereld. Het is een gesloten gebied, waar je naartoe kunt gaan, als je laveert tussen wat mag en wat kan.

Niemand kan je verbieden om, eenmaal in Indonesië, een vliegticket voor een binnenlandse vlucht te kopen. Dus als je binnen de landsgrenzen bent, kun je gewoon naar West Papoea reizen, tenzij men weet dat je een journalist bent. Journalisten moeten een speciaal visum aanvragen voor deze 'provincie'.

Tijdens hun verblijf moeten ze zich dagelijks bij de politie melden. Wanneer ze iemand willen interviewen dan dient dat altijd onder begeleiding van de politie te gebeuren. Een visum wordt aan een journalist voor hooguit twee weken gegeven. Door al deze beperkingen kan er geen vrije journalistiek plaatsvinden.

Wat heeft Indonesië te verbergen?

Trommel uit Nieuw Guinea

In West Papoea woedt sinds 1969 een oorlog. Eigenlijk begon de Indonesische bezetting al in 1963, toen de Nederlanders vertrokken en het VN-mandaatgebied werd. Indonesische soldaten mochten het mandaat uitvoeren, en misdroegen zich direct.

In 1961 kreeg het toekomstig land West Papoea een nationaal volkslied, nationale vlag en een nationaal symbool, van Nederland. Het was de bedoeling om het land in 1969 onafhankelijk te maken.

Er werd door de Nederlanders een parlement neergezet en men leidde iedereen op. Het land werd ingericht en economisch onafhankelijk gemaakt. Er werd gezorgd dat alles er was, op agrarisch gebied, politiek vlak en op economisch terrein.

Japanse bezetting

De Kebar vlakte in de Vogelkop

Nieuw Guinea na Tweede Wereldoorlog

Laten we teruggaan naar de Tweede Wereldoorlog. In die tijd waren Nederlands-Indië en Nederlands Nieuw Guinea bezet door het Japanse leger. De Japanners hebben de hoofdstad Manokwari gebombardeerd om het in handen te krijgen. Nadat het Nederlandse leger het land had heroverd, heeft het Japanse leger Manokwari weer gebombardeerd. De Nederlanders hebben Nieuw Guinea na de Tweede Wereldoorlog weer opgebouwd, tot een land met een goed bestuur.

30.000 Nederlanders vermoord

Na de Tweede Wereldoorlog riep Indonesië de onafhankelijkheid uit. Nederland was van plan het land in de jaren 60 onafhankelijk te maken, maar dat was niet snel genoeg voor de Javaanse elite. Tijdens het begin van de Bersiap-periode zijn vele Nederlanders omgekomen. Men schat dat in een paar dagen tijd ongeveer 30.000 Nederlanders zijn vermoord met kapmessen, door Javanen. Indonesië heeft nooit zijn excuus hiervoor aangeboden.

Er kwam een kortdurende oorlog waarin Nederland militaire overmacht vertoonde op de Indonesische separatisten, maar waarna Nederland toch besloot de onafhankelijkheid van de Indonesische republiek te erkennen. De Nederlanders moesten Indonesië ontvluchten, of zich tot Indonesiër laten nationaliseren. De meeste mensen van deze groep gingen naar Nederland.

Ongeveer 30.000 Nederlanders gingen niet naar Nederland, maar naar een ander overzees Rijksdeel, gelegen boven Australië, genaamd Nederlands Nieuw Guinea. Hier kwamen ze in een land vol armoede terecht. Deze Nederlanders hebben samen met de Papoea's het land weten op te bouwen, zodat het eind jaren 60 onafhankelijk zou kunnen worden.

Nieuw Guinea hoort niet bij Indonesië

kinderen in west Papua: foto: PapuaPegunungan

Mohammed Atta en Soekarno, die de eerste leiders waren van het onafhankelijke Indonesië, wilden niet dat Nederlands Nieuw Guinea onder hun bewind zou vallen. Mohammed Atta heeft gezegd dat Nieuw Guinea op een ander continent ligt, en dat de Papoea's geen Aziaten maar Melanesiërs zijn, en bovendien een hele andere cultuur hebben. In het akkoord van Lingadjatti, waarin is opgenomen dat Indonesië voortaan een onafhankelijk land zou zijn, is opgenomen dat Nieuw Guinea niet bij de Indonesische republiek hoort.

Opbouw van Nederlands Nieuw Guinea

De Nederlanders zorgden er voor dat het aanstaande onafhankelijke land Nieuw Guinea geen belangrijke producten voor het dagelijks leven hoefde in te voeren. Alle levensmiddelen werden zelf geproduceerd, van eieren tot groenten. Natuurlijk waren er speciale import- en exportbedrijven, zodat het land zou kunnen meedoen aan de wereldhandel.

De Papoea's hebben allerlei grondrechten en soms was een stuk land nodig om een haven, weg, of bedrijfsterrein aan te leggen. Daarvoor werden door het Nederlandse bestuur, per stuk land, en per kokospalm, opgeschreven wat een familie als vergoeding zou moeten krijgen als het land verkocht zou worden aan de Nederlandse staat.

De meest belangrijke haven van heel de internationale regio was gelegen in Manokwari, destijds de hoofdstad. Een andere belangrijke stad was Hollandia, die later door de Indonesiërs is omgedoopt tot Jayapura.

Overal werden vliegvelden aangelegd door de Nederlanders. Soms werden ook wegen aangelegd. Men bracht in kaart wie waar woonden, hoeveel mensen er waren, en hoe lang het reizen was naar bepaalde gebieden.

Het paard was een geliefd vervoermiddel in de jaren 60. Waar er wegen waren, reden auto's en fietsen. Sommige afgelegen plaatsen konden alleen te voet worden bereikt. Het meeste werd over water vervoerd, omdat alle belangrijke plaatsen aan de kust liggen.

Essentiële winkels in de Nederlandse tijd

In elke stad waren bakkerijen, apotheken, supermarkten, hotels, schoenmakers, en vele andere essentiële winkels. Er waren verschillende christelijke kerken. Verder waren er kippenrennen, schapenhouderijen, geitenfokkers, paardenfokkers, en allerlei andere agrarische bedrijven. Het onderwijs werd steeds beter ingericht.

Je moet je voorstellen dat veel Papoea's leefden als in het stenen tijdperk, dus er waren niet gelijk universiteiten, maar er waren wel lagere scholen, Mulo's en een HBS. De Papoeakinderen zaten samen met de Nederlandse kinderen in de klas.

Begin jaren 60 gingen getalenteerde Papoeastudenten vanuit Nieuw Guinea naar Nederland om daar een universitaire studie te doen. Zo kon de Papoeabevolking alle facetten leren die horen bij het besturen van een land.

Ik word Papua, ooggetuige verslag van vertrek Nederlanders uit Papua, met Hans van Zanten

Maak het volk weerbaar

De Nederlanders hebben vanaf het einde va de Tweede Wereldoorlog geprobeerd om een samenleving op te bouwen waarin het Papoeavolk goed kan gedijen, onder het motto 'Maak het volk weerbaar'. Men bedoelde 'weerbaar tegen de moderne tijd'. Er werden allerlei wetenschappelijke expedities georganiseerd. Er was zelfs een berg gevonden door geologen, die groen uitsloeg van de koper.

Nederland had bedacht om deze berg niet te ontginnen, maar dat aan de Papoea's over te laten. De verdiensten van deze mijn werden als bijzonder goed ingeschat. Daar zou het land economisch gezien op kunnen bouwen. Een mijnbouwbedrijf, Freeport mcMoran had gevraagd aan de Nederlanders om de mijn te mogen ontginnen, maar Nederland vond dat de Papoea's zelf daarover moeten besluiten, nadat ze onafhankelijk waren geworden.

Wamena, een reis door het hart van Papua

Angst voor communisme

In deze tijd was er internationaal gezien veel angst voor het verspreidend communisme. President Soekarno, van het inmiddels straatarm geworden Indonesië, dreigde ermee om communistisch te worden, als hij Nederlands Nieuw Guinea niet zou mogen besturen. President Kennedy ging in overleg met de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken destijds, Luns, en met Soekarno.

Kennedy keert Papoea's de rug toe

Niet veel later blijkt dat President Kennedy zijn steun heeft ingetrokken voor een onafhankelijk Papoealand. In de tijd ervoor waren de V.S. op de hand van Nederland, en steunde men het recht op zelfbeschikking van de Papoea's. Echter, in de twee jaar die volgde, begon men het Indonesië van Soekarno te steunen om een oorlog te beginnen tegen Nederland, om Nederlands Nieuw Guinea in handen te krijgen.

Deze oorlog zag er ongeveer zo uit: Indonesië stuurde parachutisten naar Nederlands Nieuw Guinea. Deze vielen naar beneden en bleven hangen in de bomen van soms 70 meter hoog, die men op Java niet gewend waren. De Indonesische militairen waren bang te vallen uit de bomen.

De Papoea's klommen in de boom en maakten de Indonesische militairen dood. De Nederlandse soldaten probeerden de Indonesiërs gevangen te zetten, maar niet om ze als krijgsgevangenen te houden. Ze pakten de Indonesische soldaten op en stuurde hun de grens over, zodat ze een paar weken later weer als parachutist landden op Nieuw Guinea. Tijdens deze slag zijn er slechts een paar Nederlanders omgekomen, en honderden Indonesische soldaten. De Nederlanders waren militair gezien in overwicht.

Vanuit Nederland bleek er geen politieke steun te zijn voor de oorlog. Vooral linkse partijen vonden dat, zo kort na de Tweede Wereldoorlog, het afgelopen moest zijn met koloniale machthebber te spelen. Echter dit argument was enigszins onterecht, aangezien Nederland juist wilde dat Papoealand onafhankelijk zou worden. Er viel een kabinet over de Nieuw Guineakwestie.

Nederland stuurde extra soldaten naar Nieuw Guinea, per vliegtuig, maar deze mochten geen tussenlanding maken op Amerikaanse bases in de Pacifische Oceaan. Frankrijk had ook militaire bases in dit gebied, en steunde Nederland wel. Daarom konden de Nederlandse vliegtuigen gewoon naar Nederlands Nieuw Guinea vliegen voor de bevoorrading.

Het feit dat de V.S. Nederland niet wilde steunen in de oorlog is tekenend, dat had te maken met het feit dat President Kennedy voor de kant van Indonesië had gekozen. In dit licht is het goed om op te merken dat Nederland het eerste land is geweest dat de onafhankelijkheid van de V.S. erkenden, maar dit historische feit wordt in de jaren 60 als niet relevant gezien. Het recht op zelfbeschikking geldt blijkbaar niet voor ieder volk.

Leven in Manokwari

Ongeldig referendum

Pieter Drooglever, een Nederlands historicus, heeft uitgebreid onderzoek gedaan naar de act of free choice, een referendum dat over de toekomst van Papoealand zou hebben moeten beschikken. Hij heeft in zijn boek dit referendum een act of no choice genoemd, want de uitkomst stond van tevoren al vast. Wie meer over deze kwestie wilt lezen, kan zijn boek lezen.

Er waren geen buitenlandse waarnemers bij dit door de VN georganiseerd referendum, dus het is niet volgens de wettelijke procedures gehouden, waardoor de uitslag, ongeldig is, volgens Drooglever. Er zijn allerlei onregelmatigheden rond dit referendum gesignaleerd, zoals marteling, omkoping en moord.

We laten even buiten beschouwing dat Indonesië een massamoord, een genocide op de Papoea's heeft verricht. Deze genocide is onderzocht door Australische en Amerikaanse universiteiten, maar niet door Nederlandse universiteiten.

En we laten buiten beschouwing dat Indonesische militairen vanaf hun VN-mandaat in 1963 het land hebben leeggeroofd van alles wat enige waarde had, zoals koperen telefoonlijnen, wastafels, glazen flessen en fietsen. Het telefoonnet en de elektriciteitsvoorziening werden vernietigd door het leger, zodat de Papoea's niet meer kon communiceren met het buitenland, en niet verder in ontwikkeling was dan Indonesië.

Vergeet niet dat in de Nederlandse tijd Nederlands-Indië het meest welvarende land van Zuidoost Azië was, maar dat na de onafhankelijkheid van Indonesië dit land binnen 10 jaar een derdewereldland is geworden. Daarom werd alles door de militairen geconfisqueerd, van glazen flessen tot auto's.

Recht op zelfbeschikking

Vogel uit de Molukken en West Papua

Wat belangrijk om te weten is dat Nederland serieus gepoogd heeft om het recht op zelfbeschikking voor de Papoea's uit te voeren, maar dat President Kennedy dit heeft tegengewerkt. Als nu een Nederlander in West Papoea komt, is deze een graag geziene gast, aangezien hij afstammeling is van de Nederlanders die het goed voor hadden met de Papoea's.

De onafhankelijkheidsgedachte, en het streven daarnaar, wordt door Indonesië in de kiem gesmoord. Wie de Papoeavlag hijst, krijgt minstens 5 jaar gevangenisstraf.

De groen uitslaande berg blijkt de grootste gecombineerde goud- en kopermijn te zijn in de wereld en alleen al aan belastinginkomsten ontvangt de Indonesische staat ongeveer 20 miljard dollar per jaar. Tijdens het VN-mandaat, de periode tussen 1963 en 1969, is het Amerikaanse mijnbedrijf Freeport McMoran de mijn gaan ontginnen.

Deze mijn is de grootste inkomstenbron van één bedrijf, van Indonesië. Het Indonesische leger heeft ongeveer 60.000 militairen permanent gestuurd naar West Papoea om de bevolking af te schrikken, en om de mijn te bewaken.

Deze soldaten voeren soms rooftochten uit in het regenwoud en verbranden dorpen, waardoor er vluchtelingenkampen zijn, waar nog nooit één VN-medewerker zich heeft getoond. Deze kampen liggen in het regenwoud van Papua New Guinea, vlak over de grens met het Indonesische deel.

Een groep van 3000 Papoea's zwerft al tientallen jaren door het regenwoud omdat ze bang zijn dat als ze in een dorp wonen, weer aangevallen worden.

Afgesloten grens

De grens tussen PNG en het Indonesische deel is afgesloten voor toeristen. Elke toerist wordt geschaduwd door Indonesische militairen. Dat gaat niet opzichtig, maar stiekem, je zal er niets van merken, zolang je geen dingen doet die niet mogen zoals. In een huis van vrienden slapen.

Iedere toerist moet in een hotel slapen, en het hotel geeft je naam door aan het politiebureau. Als je dit niet weet, gebeurt het buiten je om. Verder is het zeer lastig om te reizen in West Papoea, want overal zijn politieposten. Voor sommige gebieden geldt dat je ook als gewone toerist een speciale reisbrief nodig hebt. Als je door dit gebied reist, zie je om de haverklap een politiepost die zeer lang naar je reisdocument kijkt, en het pas teruggeeft als je hem omkoopt met een pakje kreteksigaretten.

Als je een demonstratie ziet in West-Papoea, berg dan je camera op, want je wordt gearresteerd als je een foto maakt, en mag je alleen weer vrij rondlopen als de beelden worden gewist. Mensen die niet meewerken worden gedeporteerd door buiten de landsgrenzen van Indonesië te worden gezet.

Drooglever spreekt op Nationale Papua feestdag

Research naar geneesplanten

Toch kun je research doen op geneesplanten – en voedselgebied, al was het alleen maar door te praten met mensen. In restaurants, langs de weg, op straat, overal kun je vrienden maken.

Medicinale voeding bestaat vooral uit groenten en fruit. Deze kun je aantreffen op de markt. Tussen de groenten zie je soms medicinale bladeren, zoals jeukblad, of daun gatal.

Dat is geen voeding maar is gewoon op dezelfde markt te koop. Andere planten zijn in de vrije natuur te vinden, in bossen, en aan het strand. Sommige planten zijn als sierplant in een privétuin neergezet.

Medicinale kruidenwandeling in West Papua

76 geneesplanten

Vele planten zijn onderzocht, maar niet alle planten zijn opgenomen in deze tekst, aangezien van vele planten er te weinig wetenschappelijke informatie is. Vele planten uit Nieuw Guinea zijn helemaal nog niet wetenschappelijk onderzocht. Er zijn 76 beschrijvingen van planten, waarvan 33 uitsluitend geneesplanten zijn en 43 planten vallen in de categorie medicinale voeding.

Daarnaast zijn er groenten en fruitsoorten die niet alleen op Nieuw Guinea groeien, maar ook in andere delen van Oceanië. Sommige planten komen voor in Zuidoost Azië. En sommige planten zijn wereldwijd bekend.

Papua selatan, vertaald: Zuid-Papua

10 planten die mede vanuit West Papoea perspectief zijn beschreven, zijn opgenomen in het boek Ghanese Geneesplanten, zoals de papaja, banaan, kokospalm, en de Bidens pilosa.

LIJST 77 GENEESPLANTEN UIT WEST PAPOEA

Klik op de plant voor meer informatie

Arcangelisia flava

De Engelse naam voor deze geneesplant is Yellow root. Als je de hij helemaal geel. Vandaar deze naam. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat deze plant een potentieel krachtige geneesplant is, maar dat er helaas nog weinig wetenschappelijke informatie voorhanden is om zijn geneeskracht tot in de puntjes toe te lichten.

Ruime antibacteriële werking

De Arcangelisia flava heeft antibacteriële werking. Onderzoekers noemen de werking opmerkelijk sterk. Daarnaast werkt deze plant tegen enkele schimmelsoort en een parasietsoort. Meestal werkt een plant tegen één of twee pathogene micro-organismen maar deze geneesplant kan een hele reeks ziekmakende organismen aan. Dat is het opmerkelijke van Arcangelisia flava

Hoe werkt Arcangelisia flava tegen kanker?

Vrucht van de yellow root, de geelwortel van Papua

De Arcangelisia flava bevat onder andere berberine en van deze stof staat vast dat het antikankerwerking heeft. Berberine is een stof die een sterke antioxidant is. Als er sprake is van tumorgroei, dan gaat dat gepaard met de aanwezigheid van allerlei pathogene micro-organismen. Deze micro-organismen kunnen allerlei ziekten veroorzaken, maar ook tumorgroei.

Microorganismen waartegen berberine werkt zijn: Staphylococcus aureus, verschillende Candida spp., Entamoeba histolytica, Giardia lamblia, Trichomonas vaginalis, Leishmania donovani en Helicobacter pylori. Om de laatste eruit te lichten: De Heliobacter pylori-bacterie is verantwoordelijk voor onder andere chronisch gastritis, maagzweer en darmkanker. Als een plant tegen een bepaalde bacterie werkt is dat tegelijkertijd een antikankermechanisme, want groei van tumors gaat altijd gepaard met bacteriële overgroei en bijbehorende ontstekingen.

Barringtonia calyptrata, Casuarispijnboom De geneeskracht van Ketapang png

Bloem Ketapang PNG

Barringtonia calyptrata wordt door Papoea's in het Indonesische deel van het eiland Nieuw Guinea ''ketapang png'' genoemd. PNG is de afkorting van Papoea New Guinea, het onafhankelijke buurland van de Indonesische kolonie.

Ketapang is de naam voor de tropische amandelboom, de Terminalia catappa. De bladeren van deze twee bomen lijken sterk op elkaar. Vandaar de naamgeving, maar eigenlijk is deze naam verwarrend want de bomen zjjn geen familie van elkaar. In een Papoeataal van PNG heet de boom '''wewe'.

Casuarispijnboom

In het Engels wordt deze boom ook wel mango pine of cassowary pine genoemd. Cassowary is de Engels naam voor casuaris, het dier wat alleen op het eiland Nieuw Guinea voorkomt. Dus vertaald heet de boom casuarispijnboom. De boom zelf komt voor op Nieuw Guinea en in Queensland, dat is het meest noordelijke deel van Australië.

Dit deel van Australië is totaal anders dan het woestijnachtige gedeelte. In Noord-Australië groeit een tropisch regenwoud, en geologen denken dat 12.0000 jaar geleden Nieuw Guinea en Australië aan elkaar vast zetten. De overeenkomt in botanische diversiteit van beide regio's bevestigen dit idee.

Overigens gingen Nederlandse zeereizigers zoals Jacob Roggeveen op zoek naar het Zuidland, wat volgens de overlevering een groot continent was. Roggeveen heeft de Paaseilanden ontdekt en dacht dat het een eilandje in de buurt van het Zuidland was. Maar hij heeft het nooit gevonden. Abel Tasman, een Nederlandse ontdekkingsreiziger die Tasmanië en Nieuw Zeeland ontdekte, probeerde om Australië heen te varen. De Naam Austraal betekend eigenlijk 'Zuid'.

12.000 jaar geleden stond de zeespiegel 50 meter lager, en kan het daarom goed zo geweest zijn dat de huidige Straat van Torres, de zeestraat die tussen Nieuw Guinea en Australië loopt, vasteland was, waardoor deze als één land waren. Nieuw Guinea en Australië worden door geologen als één continent gezien.

Sierboom

Calyptrata barringtonia kent een ontzettend grote, mooie bloem, een zachtgeel pluizige staart waar allemaal vruchten tussen hangen. Hij wordt door tuincentra vanuit Australië naar de VS geëxporteerd om zijn sierlijk voorkomen. Vooral de bloei van Barringtonia calyptrata is spectaculair.

Medicinale thee

Traditioneel wordt de bast en de bladeren van de Barringtonia calyptrata verzameld om er een thee of afkooksel van te maken. Dit wordt gedronken om borstpijn en koorts tegen te gaan. Dit medicinale gebruik is nog niet onderzocht door wetenschappers. Eigenlijk is deze boom nauwelijks onderzocht, en dat kom je vaker tegen bij planten die vrijwel alleen op Nieuw Guinea groeien.

Bloem van de ketapang PNG

Vissen vangen

Een ander gebruik van de zaden en de schors van deze boom is om vissen te vangen. Vissen worden verdoofd en zijn daardoor makkelijker te vangen. Het vergif bereikt alleen de niet-eetbare delen van vissen zoals de hersenen, waardoor mensen er geen last van hebben.

De barringtonia-familie

De Barringtonia calyptrata behoort tot een familie van 50 soorten waarvan de meeste medicinale toepassingen hebben in volksgebruik. De Barringtonia asiatica is de meest bekende en misschien meest voorkomende soort. Deze groeit in heel Zuid0ost Azië. Net zoals van de B. calyptrata worden de zaden van beide bomen gebruikt om vissen mee te verdoven en te vangen.

Een andere bauw verwante boom is de Barringtonia racemosa. Deze boom lijkt kwa vruchtengroei en enigszins kwa bloem sterk op de B. calyptrata. Deze B. racemosa groeit in heel Zuid-Oost Azië, Australië en Oost-Afrika. Deze boom heeft allerlei medicinale eigenschappen, die interessant zijn om hier te noemen. Want vaak hebben bomen uit dezelfde familie overeenkomstige eigenschappen op medicinaal gebied.

Nog geen onderzoek

Er zijn geen onderzoeken gedaan naar de medicinale werkzaamheid van de Barringtonia calyptrata.. Daarom gaan we even kijken bij een familielid, want in de praktijk blijkt dat plantenfamilies medicinale werkingen delen. Dat komt omdat er gelijksoortige fytocomponenten met medicinale eigenschappen in één plantenfamilie zitten.

Medicinale werking volksgeneeskunde Barringtonia racemosa,

Het fruit wordt door Zulu's gebruikt tegen malaria

Verder wordt het fruit gebruikt tegen astma, hoest en diarree. De zaden worden gebruikt om ooginfecties mee te behandelen.

In Maleisië worden de bladeren gebruikt tegen hoge bloeddruk en om te ontgiften. De bladeren worden verder ingezet bij de mazelen.

Ook deze barringtoniasoort levert zaden op die als verdovend middel voor vissen kunnen dienen. De zaden worden ook gebruikt om insecten op afstand te houden van agrarische producten.

Bron bij deze ketapng PNG

https://www.monaconatureencyclopedia.com/barringtonia-calyptrata-2/?lang=es

Chionanthus macrocarpus Kaju bram

Bloeiende boom

in Nieuw Guinea heet deze boom kaju bram. Deze boom wordt in West Papoea gebruikt tegen malaria. Het wordt ook gebruikt bij reumatische pijn in de knieën en andere gewrichten. Het is een boom met bittere bladeren.

Geen wetenschappelijk onderzoek

Er is veel onderzoek gedaan naar de Chionanthus virginicus. Er is echter geen onderzoek gedaan naar de Chionanthus macrocarpus. Er zijn alleen soortentellingen geweest in bijvoorbeeld Java en Atjeh en het bleek dat deze boom daar ook voorkomt.

Dat komt met name omdat de boom in Indonesië groeit en dat is een land met geen of zeer minieme wetenschappelijke traditie. Dat blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat de weinig wetenschappelijke onderzoeken die er wel zijn, zeer zelden in het Engels zijn opgesteld. Als ze toch in het Engels worden opgesteld, blijkt dat letterlijk elke zin in het onderzoek zeer veel taalfouten bevat, wat niet zelden de betekenis van een zin ondermijnt.

Een verre neef, de Chionanthus virginicus

Blad Chionanthus virginicus

Het enige wat we kunnen zeggen is dat de naaste verwante de Chionanthus virginicus door indianen in Noord Amerika werd gebruikt tegen allerlei huidziekten. Voor dit doel werd de bast gebruikt. Dit is een medicinale boom van dezelfde genus, soort. Meestal is het zo dat bomen van dezelfde genus, overeenkomstige medicinale werkingen hebben.

Glochidion welzenii

Glochidion welzenii is een nauwelijks onderzochte plant. Hij is ontdekt in 2007. De Papoea's gebruiken de plant tegen maagpijn. Dat is één van de weinige medicinale werkingen die bekend is. Het eiland Nieuw Guinea is waarschijnlijk op biologisch vlak het minst onderzochte gebied ter wereld.

Het Indonesische deel van het eiland is nog minder onderzocht. Dat komt onder andere omdat het wetenschappelijke peil nog niet erg hoog is in Indonesië, hoewel vooral in de laatste jaren men vorderingen maakt. Er worden nog steeds nauwelijks wetenschappelijke onderzoeken gepubliceerd in dit reusachtig grote land, die de internationale wetenschappelijke tijdschriften halen. Vaak zijn de onderzoeken alleen geschreven in de Indonesische taal, en niet in het Engels, de taal die voor wetenschap wordt gebruikt.

Lepinopsis ternatensis

Over deze boom valt weinig te vertellen. Het is een onbekende boom. Hij heeft nog geen Wikipedia-pagina. Anno 2018, als je deze naam op internet intypte, kreeg je slechts 5 hits waarvan 1 niet werkte en één dubbel was.

Dat gebeurt vaker met bomen die alleen op Nieuw Guinea groeien. Deze bomen zijn niet of nauwelijks onderzocht. In 2023 is er ietsje meer over bekend. Deze soort komt alleen voor op de Filipijnen, Borneo, de Molukken en het eiland Nieuw Guinea.

Boom voor de couscous

Het enige wetenschappelijk onderzoek waarin de Lepinopsis ternatensis wordt genoemd is een onderzoek uit 2012. Daarin wordt in kaart gebracht dat het diertje de couscous of wallabi, een kangaroesoort uit Nieuw Guinea die niet groter is dan een poes, en die alleen in bomen voorkomt, last heeft van houtkap.

Het diertje houdt er niet van als zijn bos wordt weggekapt. Hij wordt nauwelijks gesignaleerd in agrarische gebieden. Overigens wordt dit diertje soms toch in de stad gezien, gewoonweg omdat er teveel van zijn habitat is verstoord.

Het eet graag fruit uit allerlei tuinen in de stad waar ook fruitbomen staan. Als Papoea's een couscous zien, dan is de kans groot dat ze het tot huisdier maken. Ze nemen het dan mee op hun schouder naar de markt en andere bestemmingen.

Te weinig informatie

We weten in ieder geval dat de Lepinopsis ternatensis een medicinale plant is. Mijn gidsen wisten alleen dat anderen de plant medicinaal gebruikten en hoopten dat er informatie over zou staan op internet. Maar we weten niet waarvoor hij wordt gebruikt. Ook in oudere botanische boeken over Nieuw Guinea, is deze plant niet genoemd.

De plant geeft een witte, melkachtige latex.

Lepinopsis ternatensis tegen snijwonden

Bloem van de Lepinopsis ternatensis

In Papua Nieuw Guinea wordt de boom gebruikt bij snijwonden, bijvoorbeeld in het been. Een sap van de boom wordt op de wond aangebracht en dit sap doet een wond sneller genezen, zo blijkt uit een Brits onderzoek waaraan een onderzoeksinstituut uit Papoea Nieuw Guinea zelf ook heeft meegedaan, Het sap kan ook gebruikt worden bij chronische wonden die slecht genezen, zo stellen de onderzoekers.

Bron Lepinopsis ternatensis

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31927016/

Foto: Parade buyaya di Biak: Michael tanur
Foto Papua selatan: HANCIX67
Foto kaart: HANCIX67
Foto kinderen in west Papua: PapuaPegunungan
Foto kaart West Papua met vlag: Adit5776
Foto portret jongen met traditionele kleding: Dhimasify
Foto tifa dancer in Biak: Michael tanur
Foto Nieuw Guinea verdeeld door Nederland, Duitsland en Engeland: Cartol
Foto close up bloem Barrintonia calyptrata: Steve Fitzgerald
Foto bloem Barringtonia calyptrata: Steve Fitzgerald