Waarom stranden walvissen en dolfijnen op de kust?

Walvissen lamantijnen ofwel zeekoeien, zeeschildpadden en dolfijnen spoelen sinds tientallen jaren regelmatig aan op de kust. Overal ter wereld zijn er meldingen van grote groepen aangespoelde walvissen. Het gaat dus niet om een enkeling die of door ouderdom of door ziekte aanspoelt. Hele groepen spoelen tegelijk aan. In China, Zuid Amerika, Noord Amerika, Europa, Afrika en Australië en Nieuw Zeeland zijn voorbeelden van massale strandingen. 

De laatste jaren komt het steeds vaker voor dat walvissen, dolfijnen of andere dieren aanspoelen. Dat komt omdat er steeds meer militaire activiteit op zee is.

Waarom wordt de oorzaak niet in de media verteld?

Gestrande walvis

De oorzaak van het aanspoelen van walvissen is allang bekend. Het staat uitgebreid beschreven in wetenschappelijke literatuur en op internetsites zoals Wikipedia. Toch weten de grote media-organisaties zoals dagbladen, televisiestations en tijdschriften steeds weer te melden dat de oorzaak onbekend is. 

Dat heeft te maken met de aard van de werkelijke oorzaak. Die is namelijk gelegen in de militaire wereld. 

En daar wordt strikte geheimhoudingsplicht geëist. Zo valt de dood van een grote groep walvissen en dolfijnen onder het nationaal belang van een land. Daardoor is de overheid of de overheidsdienst in de vorm van een militaire organisatie niet verplicht openheid van zake te geven.

Sonar is geluidsoverlast voor dieren

De oorzaak van het aanspoelen van walvissen en dolfijnen is het gebruik van sonarapparatuur. Deze apparatuur zendt een laagfrequente toon uit met een volume 200 decibel. 

Dat is ontzettend hard, maar mensen kunnen die frequenties niet horen. Dieren echter wel. Het geluid zorgt voor bloedingen en doet ongelooflijk pijn aan de dieren. 

De walvissen en dolfijnen willen het liefst zo snel mogelijk ver weg van het geluid. Maar water is een hele goede geluidsgeleider voor dit laagfrequente signaal. De dieren kunnen dus eigenlijk nergens heen. Alleen in ondiepe wateren wordt het geluid iets minder. 

Maar dat wordt hun snel noodlottig want ze kunnen niet overleven in het ondiepe. Bovendien zijn ze zo verzwakt door interne bloedingen die veroorzaakt zijn door het geluid dat ze ze aanspoelen op het strand.

Schematische voorstelling van bereik sonar geluiden

Marine is verantwoordelijk

Er is legio onderzoek gedaan naar strandingen van walvissen en andere zeedieren, en telkens weer komt men tot de conclusie dat het gebeurt tijdens een oefening van marineschepen of vlak daarna. 

In 2020 verscheen er een duidelijk onderzoek van een Amerikaans onderzoeksteam dat tot doel stelt om deze strandingen te voorkomen.

Spectogram

De sonargeluiden als oorzaak van massale walvisstrandingen is in 1997 vast gesteld door een groep Amerikaanse wetenschappers. De sonar was volop in ontwikkeling. Het was een nieuw wapen van de marine. 

Er zijn door deze wetenschappers onderwatergeluidsopnamen gemaakt waar het geluid op te zien is. Van het geluid wordt een spectogram gemaakt. 

Dat is een visuele voorstelling van geluid. Het geluid is immers op een frequentie die mensen niet kunnen horen. Wanneer de frequentie wordt veranderd door het geluid langzamer af te spelen dan is het geluid wel hoorbaar voor mensen.

Sonar is geen gericht geluid maar straalt alle kanten op. Dieren zenden juist een gericht sonar geluid uit in de richting waar ze naartoe gaan.

Walvissen reageren op sonargeluid

Walvissen communiceren met elkaar door middel van het ´zingen´ van liederen. Dit geluid wordt ver gedragen door het water. Wanneer op dezelfde frequentie als waarmee walvissen communiceren ineens zeer harde andere geluiden te horen zijn, dan verstoort dat de dieren en reageren ze daarop. 

Tijdens de opnamen van de Amerikaanse wetenschappers onder leiding van Dr. McCormick, horen ze walvissen reageren op het keiharde, alles overstemmende geluid van de sonar. Vlak daarna spoelt de groep walvissen aan. 

Er is overduidelijk dat er een verband is tussen de sonargeluiden en het aanspoelen. De proeven met sonargeluiden in de VS zijn in 1997 even stilgelegd. 

Omdat het echter een militair instituut betreft dat zichzelf boven de macht van parlementaire democratie verheven voelt, is men na een korte periode weer doorgegaan met het testen.

Marine-oefening

Er zijn verschillende theorieën over de uiteindelijke doodsoorzaken maar alle theorieën linken de massale strandingen van de walvissen met marine-oefeningen. 

Sommige wetenschappers opperen dat de walvissen te snel naar de oppervlakte gaan om aan het harde geluid te ontsnappen. 

Door de drukverschillen ontstaan bloedbelletjes van stikstof in de bloedvaten waardoor de circulatie wordt gehinderd en er bloedingen ontstaan. Dit wordt de Caissonziekte, decompressieziekte of duikersziekte genoemd. 

Anderen zeggen dat het harde geluid zelf het lichaam op celniveau vernietigt waardoor het dier dood gaat.

Waarheid verhullende theorie

Dolfijnen

Verklaringen die wel naar buiten komen in de media zijn: walvissen volgen altijd de leider en als die in de war is dan spoelt de hele groep aan. Dat is een simplistische theorie die eerder lijkt te zijn opgesteld om het werkelijke probleem te verhullen. 

Het melden van deze theorie zonder de overige theorieën te vermelden is een onderdeel van een propagandacampagne vanuit de marine om mensen die ongerust zijn een rad voor ogen te draaien. 

Deze theorie is een verzonnen verhaal maar geen wetenschappelijk onderbouwde theorie. De Amerikaanse marine heeft in 2000 toegegeven dat walvissen met bloedingen gestrand zijn door het uitvoeren van sonartesten door de marine.

Kort overzicht van wetenschappelijke onderzoeken t.a.v. sonar en walvisstranding

• 1. In de jaren 70, 80 en 90 zijn bij de Canarische eilanden walvissen aangespoeld toen Spaanse marine aan het testen was. De wetenschappelijke onderzoekers Simmonds en Lopez-Jurado hebben aangetoond dat de walvissen alleen aanspoelden als de Spaanse marine oefeningen hield.
  
• 2. In Griekenland zijn in 1997 walvissen aangespoeld nadat marine aan het testen was. Dr. Frantzis heeft daar een onderzoek over gepubliceerd.
  
• 3. Dr. Brian McCormick uit de verenigde Staten heeft in 2000 een onderzoek gepubliceerd over de relatie van sonargeluiden en strandingen van walvissen en dolfijnen.
  
• 4. In de VS is in 2006 een rapport gepubliceerd waar honderden wetenschappers aan meewerkten. Deze zagen allemaal dat walvissen stranden zodra er een marine-oefening in de buurt was. Dit rapport meldt dat er constante geluidsniveaus van 145 dB tot 170 dB worden gehaald en piekniveaus van ruim 200 dB. Dat zijn ontzettend harde geluiden. Geopperd wordt dat de dieren dood gaan aan deze hoge geluiden zelf omdat het spierweefsel en bloedvaten onherstelbaar worden aangetast. Dit is in tegenstelling met een andere theorie die zegt dat de dieren gehoorbeschadiging oplopen door de sonargeluiden zodat walvissen slecht kunnen navigeren en daarom op het strand aanspoelen.
  
• 5. In 2010 is een onderzoek geweest waarbij walvissen van een chip waren voorzien zodat men beter kon volgen wat het gedrag van het dier was na een uitzending van een sonar signaal. Eigenlijk moeten we zeggen dat er onderzoek wordt gedaan naar onderzeese geluidsvervuiling.

Het aantasten van onbekend leven in de Oceaan

Sonar medewerker van de Amerikaanse marine

Het te harde geluid vermoordt ook andere dieren dan walvissen en dolfijnen zoals inktvissen. Bovendien is de oceaanbodem nooit echt onderzocht. Een extra wetenschappelijk argument om de marine-oefeningen met sonar te stoppen is dat men het leven kan aantasten waarvan men nog niet weet of het bestaat.

Men kan het totale beeld van de vernietiging van leven niet overzien, alleen de strandingen van walvissen en andere zeedieren die leven in de hogere delen van de zee. 

Maar men weet in feite helemaal niet wat voor leven er is op grotere diepte. Op sommige plekken is de oceaan 12 kilometer diep. Vandaar dat de sonargeluiden zelfs leven kunnen aantasten waarvan de mensheid nog niet op de hoogte is van het bestaan.

Aanvaring tussen walvis en schip

Uit onderzoek uit 2017 blijkt dat veel walvissen doodgaan rond de Amerikaanse kust door een aanvaring met een groot schip. 

De oorzaak hiervan is onbekend, maar de lichtplant reactie vermoedt dat dit komt doordat de walvissen agressief worden van de voor hen oorverdovend harde sonargeluiden, en dat ze proberen om een schip aan te vallen. 

Normaal gesproken komt een walvis niet in aanvaring met een boot.

Waarom vallen orka's zeilboten aan?

In 2023 komen er steeds meer meldingen dat orka's zeilboten aanvallen. Men tast in het duister over de oorzaken hiervan, en zoekt de oplossing in de psychologie van orka's. 

Men denkt dat de orka's boos zijn op mensen in het algemeen omdat ze vissen verjagen. Deze door staatszenders gepubliceerde theorie is totaal onzinnig en een uiting van menselijk denken op dieren projecteren.

Wat er werkelijk aan de hand is, is dat zeilboten tegenwoordig ook de beschikking hebben over geavanceerde sonarapparatuur. Deze sonar moeten we zien als geluidsoverlast voor dieren die sonar gebruiken. 

Deze theorie is voor het eerst geopenbaard op lichtplant.nl

Bronnen Waarom stranden walvissen en dolfijnen op de kust?

1. http://en.wikipedia.org/wiki/Beached_whale#SONAR
2. http://www.plosone.org/article/info:doi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0017009
3. http://www.mmc.gov/reports/workshop/pdf/soundFACAreport.pdf
4. http://www.youtube.com/watch?v=0piC75vbKgk
5. http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Anim1024_-_Flickr_-_NOAA_Photo_Library.jpg
6. 2020 Amerikaans onderzoek: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32070257/
7. aanvaringen walvis en schip 2017: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28827838/