Voedsel en spiritualiteit
Richt je op de bron van Licht
 

De gezonde voordelen van bonen

Latijnse naam: Phaseolus vulgaris

Phaseolus vulgaris
Sperziebonen, snijbonen, bruine bonen, tuinbonen, witte bonen, zwarte bonen en kievitsbonen zijn allemaal dezelfde soort  bonen, maar dan een andere variëteit. Ze hebben dezelfde Latijnse naam, Phaseolus vulgaris, en zeer overeenkomstige voedingsstoffen en medicinale stoffen. Ook wat smaak betreft zijn ze vergelijkbaar. Het verschil bij sperziebonen en snijbonen is dat ze heel jong zijn geplukt zodat we ook de peulen zelf eten. De zaden zijn dan nog niet goed doorgerijpt
Kousenband is een compleet andere boon met andere voedingsstoffen en medicinale werkingen. Kousenband heeft de Latijnse naam Vigna unguiculata

De mungboon is ook een andere boon, dat is de Vigna radiata. Ook de sojaboon is een andere soort, namelijk de Glycine max


Phaseolus vulgaris Geografische verspreiding bonenplanten. In de niet tropische landen worden bonenplanten alleen in de lente en zomermaanden gekweekt.


Waar komen bonen vandaan?

Bonen komen oorspronkelijk uit Zuid-Amerika en worden nu in heel de tropen en de gematigde klimaten gekweekt. Er zijn bewijzen gevonden dat bonen 8000 jaar geleden werden gecultiveerd in Peru en Mexico. 

De jonge bladeren, niet volwassen peulen en zaden kunnen worden gegeten. 

Van kousenband kunnen de bladeren niet worden gegeten, maar dat is dan ook een hele andere plant.  

In Azië worden thans jonge bladeren van de bonenplant vaak in salades gedaan. De plant die overblijft na het oogsten wordt als veevoer gebruikt.


Bonen in Afrika

In Afrika bezuiden de Sahara worden bonen gekweekt om geld te verdienen, en om de familie en dieren te voeden. 

Daarnaast kunnen bonen worden geplant als wisselgewas, om de grondkwaliteit te verbeteren. 

Aan bonen wordt soms gerefereerd als “poor man’s meat”. De verse bonen worden meer gegeten als een groente, want die worden met zaadhuls gegeten. 

Voedingsdeskundigen roemen de boon om zijn hoog proteïnegehalte, goed vezelgehalte , de complexe koolhydraten die het bevat en de vele andere voedingsstoffen

In Afrikaanse landen hebben veel huizen en families een moestuintje waar bonen in staan voor eigen gebruik.

 

Diaserie bonen

  • 640px-Phaseolus_vulgaris_cv_Contender_flor
  • 0879Adzuki_beans_in_the_Philippines_textures_01
  • 640px-String_beans
  • 08611jfFilipino_foods_fruits_Bulacan_landmarksfvf_05
  • Weiße_Bohnen
  • Stringing_beans_for_drying._The_dried_beans_are_known_as_leather_britches_(shucky_beans)
  • phaseolus vulgaris kleiner
  • Kidney_beans_(Phaseolus_vulgaris)_marketed_Baubau


Naamgeving in andere talen

Bonen hebben verschillende namen. In het Frans worden ze haricots genoemd. Groene verse bonen zijn haricots verts. In het Engels worden Beans gezegd. 

Kidneybonen heten daar uiteraard kidney beans. Men maakt een onderscheid tussen green beans of string beans, verse bonen die inclusief peulen worden gegeten, en dry beans, waarvan alleen het zaad wordt gegeten. 

In Nederland hebben we allerlei namen voor verse bonen zoals sperziebonen en snijbonen.

In het Duits wordt tegen verse bonen Gartenbohne gezegd. In het Portugees heet deze peulvrucht Feijão, tenminste in droge vorm, de verse boon heet Feijão-vagem.
De meest gebruikte naam in het Spaans is frijoles. In het Italiaans zegt men voornamelijk fagiolo. 

Overigens kent elk Spaans land en elke Italiaanse regio een andere naam voor de boon.

 

Phaseolus vulgaris Boontjes doppen


Inhoudsstoffen bonen

In bonen zitten anthocyaninen, brassinosteroïden, koffiezuur, catechinezuur, galluszuur, coumestrol, daïdzine, delfinidine, equol, ferulazuur, galactomananen, genisteïn, hemagglutininen, kaempferol, lectinen, malvidine, myrecitineglycoside, paracoumaarzuur, petunidine, faseolamine, faseoline, parahydroxybenzoïdezuur, fytinezuur, fytohaemagglutinine, proanthocyanidinen, proanthocyaninen, quercetine, robinine en vanillinezuur.


Traditioneel medicinaal gebruik van bonen

Traditioneel worden bonen aangewend als medicijn bij de volgende ziekten: Eczeem, flatulentiediabetes, als diureticum bij vochtophopingen en reumatische aandoeningen, brandwonden, acne, blaasproblemen,, tegen de hik, tegen jeuk, dysenterie en als verzachtend middel voor de darmen. 

Veel van deze werkingen zijn bewezen, zo staat bijvoorbeeld vast dat bonen in staat zijn om de bloedsuikerspiegel te reguleren.


Wetenschappelijk bewezen werkingen bonen

Bonen hebben een aantal werkingen die zo vaak zijn onderzocht en aangetoond dat we er gerust van uit kunnen gaan dat ze echt medicinaal werken. 

Bonen zijn pijnstillend, anti-obesitas, antibacterieel, tegen kanker, antidiabetes, ontstekingsremmend, antioxidant, leverbeschermend, verlagend voor het bloedvettenniveau en anti-niersteen.

Als we er een uitnemen, de eerstgenoemde, namelijk pijnstillende werking. 

Dan kunnen we over het algemeen zien dat wetenschappers al sinds geruime tijd weten dat elke pijnervaring na een maaltijd minder is, vooral na een gezonde maaltijd. Dat komt omdat gezond voedsel met medicinale kwaliteiten ontstekingen remt.


Phaseolus vulgaris

 


Polyfenolen in bonen

Chinese wetenschappers deden in 2017 een onderzoek naar de polyfenolen in bonen. Polyfenolen zijn secundaire metabolieten, naast primaire metabolieten of macronutriënten als koolhydraten, essentiële vetten en proteïnen. De polyfenolen in bonen zijn goed beschikbaar voor het lichaam.
Het zijn vooral de polyfenolen die de medicinale werkingen van medicinaal voedsel veroorzaken. 

Polyfenolen in bonen werken als antioxidant, antidiabetisch, anti-obesitas, ontstekingsremmend, DNA-schade-herstellend en ze hebben kankerremmende eigenschappen.

De onderzoekers noemen de belangrijkste werkingen van polyfenolen dat ze antioxidanten remmen waardoor ze goed zijn tegen kanker en metabole ziekten. 

De polyfenolen in bonen zijn

flavonen, monomeren, oligomeren of flavanolen, flavanonen, isoflavonoïden, anthocyaninen, chalconen, en dihydrochalconen. Dat zijn categorieën polyfenolen. 

De meest voorkomende polyfenolen stoffen zijn quercetine, myricetine, cynidine, procyanidine, naringenine, catechine, hesperetine en kaempferol. 

Studies laten zien dat het koken van bonen op hoge temperatuur de polyfenoleninhoud niet aantast.


Bonen tegen diabetes

De polyfenolen in bonen die meehelpen met het reguleren van de bloedsuikerspiegel, en die de bonen het antidiabeteseffect geven zijn:  delfinidine, petunidine, malvidine, anthocyaninen, catechine, myricetine 3-O-arabinoside, epicatechine, vanillinezuur, syringidezuur, en O-coumaarzuur. Door deze stoffen komt er meer insuline in het bloed.
Een ander onderzoek vertelt dat diabetes vooral te maken heeft met een verwesterd leven, wat inhoudt dat mensen overschakelen op industrieel voedsel in plaats van zelf voedsel kweken. 

Het consumeren van bonen is een kosteneffectieve manier van diabetes voorkomen en genezen, zo vertelt dit onderzoek dat werd gehouden in de Democratische Republiek van Congo.

Onderzoekers uit Italië melden dat diabetes en obesitas samen een pandemie is geworden in de wereld. 

Overigens geldt het woord pandemie alleen voor besmettelijke ziekten, maar men bedoelt er uiteraard mee dat de aantallen diabetespatiënten in de wereld zeer hoog zijn.

De onderzoekers zien dat een groeiend aantal studies zijn gepubliceerd over het eten van bonen tegen overgewicht en diabetes. 

Deze onderzoekers zien nog een ander feit, namelijk dat door bonen het gevoel van verzadiging toeneemt door aanmaak van leptine. Het hormoon ghreline wordt minder aangemaakt en dat zorgt ervoor dat we stoppen met eten. 

Dat is een reden dat mensen met overgewicht minder gaan eten als ze bonen op hebben gegeten.

 


Polyfenolen tegen obesitas en cardiovasculaire aandoeningen

Er zijn zeer veel polyfenolen die meehelpen aan het voorkomen van hartziekten, zoals quercetine, quercetine 3-O-glucoside, kaempferol, p-coumaarzuur, ferulazuur, p-hydroxybenzoïdezuur, vanillinezuur, oriëntine, isoorientine, rutine, myricetin-3-rhamnoside, hyperoside, isorhamnetin-3-O-glucoside, isoquercitrine, myricetine, luteoline, luteolin-7-O-glucoside, kaempferol-glucuronide, kaempferol, isorhamnetine-3-O-glucoside, caffeïne, hydroxycinnamidezuur, en proanthocyanidinen.
Deze polyfenolen zorgen naast hun hartbeschermende werking ook ervoor dat obesitas wordt voorkomen en genezen. De fytocomponenten uit bovenstaand rijtje kunnen namelijk allerlei vetsoorten die moeilijk verteerbaar zijn omzetten in voor het lichaam bruikbare stoffen.
Door ontstekingen ontstaat een hoog cholesterolgehalte, en bonen kunnen dit verlagen. Het bloedvettenniveau, een indicator van obesitas en cardiovasculaire aandoeningen, wordt eveneens verlaagd. Het onderzoek meldt dat het regelmatig eten van bonen het risico op een hartaanval aanzienlijk verlaagt.

 

Phaseolus vulgaris Witte bonen


Bonen tegen kanker 

Veel mensen vrezen de ziekte kanker maar dat hoeft helemaal niet als we gezond eten. 

Regelmatig bonen eten reduceert het risico dat iemand darmkanker krijgt met 47%, prostaatkankerrisico wordt gereduceerd met 22% en het borstkankerrisico neemt zelfs met 67% af.

Als je hierbij in overweging neemt dat dit de bonenconsumptie het enige is wat is onderzocht, en er nog legio andere gezonde producten zijn, plus het feit dat je ervoor kan kiezen om kankerverwekkend eten zoals witte suiker, wit brood, wit meel, witte rijst, frisdrank, snoep, koekjes, margarine, goedkope bakolie, frituurwaar, gaat vermijden, dan kan het risicopercentage waarschijnlijk met 100% afnemen. Alleen dat is nog niet onderzocht.

 


Bonen tegen de ziekte van Parkinson

Bonen bevatten levadopa, een stof die ook in Mucuna pruriens zit en deze geneesplant wordt gebruikt om allerlei degeneratieve hersenziekten tegen te gaan. 

Aangezien bonen in grotere hoeveelheden worden geconsumeerd dan geneesplanten, kan het wel eens zo zijn dat mensen meer baat hebben bij het eten van bonen dan van geneesplanten. 

Een onderzoek schaart de boon onder andere voedingssoorten die tegen de ziekte van Parkinson werken, zoals Theobroma cacao, koffie en sojabonen.

Overigens is in andere onderzoeken aangetoond dat de hersendegeneratieve ziekte de ziekte van Parkinson in dezelfde categorie valt als Alzheimer, de ziekte van Huntington en Multiple Sclerose. Dat betekent dat hoogstwaarschijnlijk al deze aandoeningen kunnen worden verholpen met bonen.

Phaseolus vulgaris

 


Flatulentie voorkomen

Het eten van bonen is het eten van ontstekingsremmend voedsel waardoor niet alleen het risico op kanker, diabetes, obesitas en hartziekten wordt verlaagd, maar ook het risico op bacteriële ziekten wordt verkleind. Bonen zijn daarom een belangrijk onderdeel van ons dieet.
Sommige mensen eten geen bonen omdat ze last krijgen van flatulentie, maar dat komt juist door het te weinig bonen eten, waardoor het lichaam de benodigde enzymen om bonen te verteren niet genoeg aanmaakt. 

Je kunt allerlei voedsel eten tegen flatulentie, zoals groene kruiden. Bonenkruid heeft speciaal deze naam gekregen omdat het flatulentie tegengaat.


Red red, Traditioneel Ghanees recept van Gebakken banaan met bonenschotel

  1. Rijpe bakbanaan
  2. Bonen
  3. Rode palmolie
  4. Gember
  5. Knoflook
  6. Ui
  7. Hete peper

 

Bereidingswijze Red Red

Je kookt de bonen in water. Je maakt een saus van de rode palmolie met gember, knoflook, ui en hete peper. Als de bonen gaar en lekker zacht zijn, doe je ze in deze koekenpan met de saus. 

De bakbanaan kun je bakken in rode palmolie. Eventueel kun je kokosnootolie gebruiken, maar dan wordt het niet rood.

Rode palmolie kun je in Nederland kopen bij sommige tropische winkels.


Bronnen artikel Phaseolus vulgaris

  • Kaartje geografische verspreiding: Thomas Dijkman
  • Foto's: Wikimedia Commons, Publiek Domein
  • Informatie komt deels uit interviews
  • Wetenschappelijke informatie komt uit de volgende downloadbare onderzoeken:
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7