Voedsel en spiritualiteit
Richt je op de bron van Licht
 

De renaissance van geneesplanten

 

Er heeft een rigoureuze verschuiving plaatsgevonden in de medische wetenschap. Het kompas van 50 jaar  geleden werkt totaal niet meer. Het is alsof de magnetische Noordpool is omgekeerd en wetenschappers zich nu richten op de Zuidpool. Wat is er aan de hand?

De mensheid heeft zich altijd bediend van geneesplanten om van ziekten te genezen. Dat heeft  gewerkt totdat er in de 19e eeuw een idee ontstond dat geneesplanten voornamelijk één werkzame stof bevatten, en dat als die werkzame stof wordt gebruikt, mensen meer efficiënt kunnen genezen. De genezende stof wordt niet geïsoleerd uit een plant en in een pil gestopt, maar synthetisch nagemaakt. 

 

 

Tegenwoordig pleiten steeds meer onderzoekers om terug te gaan naar de basis, en om geneeskunde te bedrijven op basis van de plantaardige stoffen, in plaats van de dure, synthetische stoffen van de medicijnindustrie.

Renaissance geneesplanten Foto: EN NOIR & BLANC


Wat is eigenlijk een paradigma verschuiving?

Het idee dat een wetenschap soms zijn visies radicaal veranderd, is afkomstig van filosoof Thomas Kuhn. Hij noemde het paradigma verschuiving. Hij zei Dat in zijn book The structure of Scientific Revolution, dat in 1962 uitkwam. 

Het is een verschuiving van het denkraam waarbinnen de wetenschap werkt. Een denkraam is een verzameling van alle uitgangspunten in de wetenschap.  

Zulk een verschuiving heeft soms plotseling plaats, en soms geleidelijk. In het geval van de Renaissance van de Geneesplanten, is het een tijdelijke verschuiving.


Patent op een stof die niet geneest

 Dat konden biochemici zoals Robert Koch uit Duitsland en Louis Pasteur uit Frankrijk in de 19e eeuw voor het eerst doen. 

Deze nieuwe biochemische ontdekkingen hebben tot ontwikkelingen geleid waarbij het eigendom van een geneeskrachtige stof wordt geclaimd. 

De synthetisch nagemaakte stof wordt gepatenteerd. Door een patent heeft een fabrikant het alleenrecht om een stof te verkopen. Dit alleenrecht is de basis voor commercieel gewin.

Daar ligt de crux van dit verhaal, verkopen. De mensheid kreeg het verhaal mee dat een geïsoleerde stof veel beter werkt, maar daar is nooit echt iets van gebleken. 

 

Vanaf het allereerste begin dat wetenschappers een stof gingen isoleren en patenteren, bleek dat deze stof een scala aan nare bijwerkingen vertoont.


De eerste synthetische stof

De eerste stof was salicylzuur dat werd gewonnen uit de Salix alba, de wilg. Van de bast van de wilg was nog nooit iemand ziek geworden en het werkt koortsverlagend en bloedverdunnend. 

Maar van de synthetische salicylzuur werd iedereen misselijk en kreeg hoofdpijn. In plaats dat men dacht, 

“We hebben de verkeerde weg ingeslagen, laten we hier maar weer mee stoppen”, bleef men vasthoudend op zoek gaan naar hoe een synthetische stof voor mensen acceptabel kan worden gemaakt.


Ziektekiemen of de omgeving?

 Robert Koch en Louis Pasteur stonden trouwens beiden tegenover Antoine Béchamp. Lichtplant heeft daarover een artikel gepubliceerd in dit artikel:   Ziektekiementheorie versus terreintheorieBéchamp zei dat ziekten niet worden veroorzaakt door ziektekiemen zoals virussen en bacteriën. Ze worden veroorzaakt door de omgeving. Dus als een persoon een verkeerde eetgewoonte, verkeerde leefomgeving of verkeerde levensstijl heeft, dan is het risico op ziekten groter.

In de wetenschap is aangetoond dat veel ziekten te maken hebben met levensstijl, stress of verkeerd milieu. Dat sluit aan bij de theorie van Béchamp, maar toch wordt er nog steeds gedacht dat virussen en bacteriën ziekteveroorzakers zijn. 

Er zijn echter steeds meer wetenschappers die sterk twijfelen aan dit paradigma, met name omdat alle bekende bacteriën nuttig zijn in ons lichaam, en omdat virussen ook een nut hebben, en het er sterk op lijkt dat virussen een soort door het lichaam aangemaakte afvalstoffen zijn die nodig waren om een ziekte te bestrijden.


Iets minder bijwerkingen van salicylzuur

 Uiteindelijk was er een biochemicus die van salicylzuur een acetylverbinding maakte. 

 

Het bleek dat deze stof voor diverse bijwerkingen zorgt, maar die merk je niet gelijk, alleen later pas in de vorm van maagzweren, leverproblemen en nieraftakeling. De hoofdpijn, diarree en misselijkheid, de directe bijwerkingen zijn vanwege de acetylverbinding een zeldzamer en milder geworden, tenminste voor de meeste mensen.

De stof krijgt de illusie van veiligheid mee. Aangezien de negatieve effecten pas op de langere termijn zichtbaar worden, is het moeilijk voor patiënten en artsen om de connectie te leggen tussen de synthetische verbinding en bijvoorbeeld leverproblemen. 

 

Zo werd acetylsalicylzuur op de markt gebracht en verkocht onder de merknaam aspirine. De bijwerkingen werden er niet gelijk bij verteld, want dan zou niemand het kopen.


Het eerste nepmedicijn

Renaissance geneesplanten Foto VariousPills.jpg

 Het werd gevierd als het eerste synthetische medicijn, en de fabrikanten begrepen het: dit idee, deze nieuwe filosofie van het synthetiseren en patenteren, kan een enorme bron van inkomsten zijn. Voortaan hoeven mensen geen gratis geneesplanten die om het huis heen groeien te gebruiken. Aan mensen werd de filosofie meegeven dat synthetisch beter is.

De belangrijkste motor achter deze filosofie was niet mensen genezen, maar geld verdienen. 

 

Mensen kregen het verhaal voorgeschoteld dat de geneeskunde een belangrijke stap voorwaarts heeft gedaan, maar dat is slechts een claim, want als je wetenschappelijk zou moeten onderzoeken of dit een vooruitgang is, dan moet je eerst kijken naar alle gevolgen die de invoering van synthetische stoffen met zich meebrengen. 

Daar is niet op gewacht. Het is gewoon ingevoerd en de filosofieën zijn middels de massamedia, die destijds vooral kranten besloeg, geïmplanteerd in de hoofden van de mensen.

Renaissance geneesplanten Nog een nadeel van medicijnen: De dure pillen belanden vaak in de prullenbak, Foto: Oregon State University


De geest van vooruitgang blijkt neergang

 Het was de tijd van vele uitvindingen zoals radio, telefonie, elektriciteit in alle huizen, auto's, het begin van massaproductie in fabrieken, en steeds sneller rijdende treinen.

Mensen werden destijds sterk geïmponeerd door de veranderingen die het industriële tijdperk oplevert. Het synthetische medicijn drijft mee op de golf van de vooruitgangsgedachte. 

Overigens zijn er veel uitvindingen van die tijd later weer teruggenomen, zoals auto's die rijden op water en elektrische auto's, die rond het jaar 1910 meer rondreden dan benzineauto's. Blijkbaar werd niet elke vooruitgang als blijvend beschouwd, en was de vooruitgang onderhevig aan trends.

De industriële revolutie wordt gekenmerkt door het doen van uitvindingen die met behulp van mechanische processen, op grote schaal kunnen worden geconstrueerd tot producten. Medicijnen werden in deze industriële filosofie ingepast.
Een ontwikkelingstijd van het doen van een uitvinding kan een lange tijd in beslag nemen, maar als het eenmaal op grote schaal fabrieksmatig kan worden geproduceerd, kan het geld verdienen beginnen.

 

Industriële gezondheidszorg

Renaissance geneesplanten Farmacie in Brazilië: Foto: Wilfredor

 De introductie van het geld verdienen in de gezondheidszorg maakte een nieuwe industrie mogelijk, de medicijnindustrie of farmaceutische industrie. De uitvoering, omarming en invoering van synthetica opende een nieuwe markt, de medicijnmarkt.

In de antieke tijd in China kregen dokters alleen betaald als de patiënten genezen. Zo kan het ook. In de antieke tijd in Europa reisden artsen zoals Hippocrates rond zonder een loon te willen ontvangen. Hij nam genoegen met onderdak en eten. Hij trok van stad tot stad om mensen te genezen, niet uit het oogpunt van financieel gewin.
In de Middeleeuwen deed de beroemde arts Paracelsus hetzelfde. Ook hij reisde van stad tot stad en vroeg niet om geld aan de mensen. Dit is een andere mentaliteit die eveneens in onze huidige tijd kan worden toegepast. 

Als artsen genoegen nemen met een inkomen van de staat, aangevuld met een vrijwillige betaling van genezen patiënten, kunnen ze vrijuit mensen genezen, in plaats van mensen met dure middelen behandelen maar niet genezen, wat nu gebeurt.


Waar kun je door genezen?

Vrijuit in die zin dat ze de medicatie kunnen gebruiken die het meest adequaat en efficiënt is. Volgens een groeiende groep wetenschappers zijn medicinale voeding in combinatie met geneesplanten de beste behandelmethoden. Ook nutraceuticals hebben hierin een plek. Neutraceuticals zijn een geconcentreerde voedingssoort of geneesplant in pil – of capsulevorm. Al deze drie vormen,

kunnen allerlei medische eigenschappen bewerkstelligen zoals

Renaissance geneesplanten Doden door medicatie in Ohio: Foto: Heironymous Rowe


Synthetica hebben grote nadelen

 Daarbij is het grote voordeel dat als er geen sprake is van een ziekte, het gehele lichaam versterkt wordt door deze drie categorieën producten, zodat ziekten nog beter voorkomen worden. Verder hebben deze producten nauwelijks bijwerkingen. Deze producten zijn natuurlijke medicijnen waarvan het moeilijk is om een ongezonde hoeveelheid van binnen te krijgen. Ze kunnen ziekten genezen en voorkomen, iets wat synthetische medicijnen niet kunnen. Synthetische medicijnen hebben twee reuzengrote nadelen, welke zijn:

Ze veroorzaken oxidatieve stress, de grondoorzaak van alle ziekten, Ze veroorzaken bijwerkingen.

 

Onderzoeksdroogte

Renaissance geneesplanten Mensen in witte pakken: Foto: U.S. Embassy Dhaka

 Laten we deze woorden verduidelijken met woorden uit een wetenschappelijk onderzoek:

“Until recently, the pharmaceutical industry has been faced with a “research drought”. The unprecedented challenges are due to factors like the rising costs of research and development (R&D) in drug discovery and development, concerns about the integrity and transparency of the industry, and the strict regulations exerted by the Food and DrugAdministration (FDA) in drugapproval.”
“De farmaceutische industrie werd tot voor kort geconfronteerd met een ''onderzoeksdroogte''. 

De niet eerder voorgekomen uitdagingen kwamen voort uit de stijgende kosten van R&D (onderzoek en ontwikkeling) in medicijnonderzoek, zorgen over de integriteit en transparantie van de medicijnindustrie en de strikte reguleringen opgelegd door de Voedsel- en Medicijn Autoriteit (in de V.S.A.) op het gebied van medicijnkeuring.”


Synthetische Stap voorwaarts blijkt Struikelblok

 De vermeende stap voorwaarts naar synthetisering van medicijnen blijkt na 130 jaar, in onze moderne tijd, een strukelblok. Eigenlijk blijkt het een reuzensprong achterwaarts te zijn geweest. Als de medicijnen goed hadden gewerkt en alleen voor kleine bijwerkingen hadden gezorgd, was het probleem minimaal en te overzien geweest.

Stel nou dat alle synthetica in de loop van de 130 jaar steeds minder bijwerkingen hadden gekregen, dan had dat vooruitgang betekent. 

Deze ontwikkeling is uitgebleven. De problemen zijn structureel; er is een verkeerde weg ingeslagen en steeds meer onderzoekers wijzen erop dat de goede manier, de weg van medicinale voeding, geneesplanten en nutraceuticals is.

De synthetische medicijnen blijken maar voor een deel van de mensen aan te slaan. 

Dat is het deel wat zelden medicatie gebruikt. Het lichaam is dan sterk genoeg om zichzelf te genezen, ondanks dat men een middel krijgt toegediend waaraan allerlei negatieve kanten kleven. 

Mensen die al vaker medicatie hebben gebruikt, hebben veel meer last van de bijwerkingen. Dan gaan de nieren, lever en ingewanden sterk protesteren doordat de synthetica allerlei ziekten initieert.


Zelfgenezend vermogen van ons lichaam

Renaissance geneesplanten Susie Billie verzamelt medicinale planten in Florida

 Een concept dat vergeten is in het synthetische tijdperk, is dat ons lichaam zelf een genezend vermogen heeft. Ons immuunsysteem is in staat om vele bedreigingen van buitenaf teniet te doen. Wij zijn veerkrachtig en vallen niet zo snel om. Ons lichaam houdt zichzelf in balans door het principe van de homeostase, het veerkrachtige vermogen van elk mens om in balans te blijven, ook al zijn er allerlei factoren die de balans verstoren welke tot vermindering van de gezondheid kunnen leiden. Het zelfgenezend vermogen van de mens wordt versterkt door geneesplanten en verzwakt door synthetische medicijnen.

Waarom zouden we moeten accepteren dat medicatie ons zelfgenezend vermogen verzwakt? 

 

De synthetische stoffen hebben dusdanig veel werkingen dat ons lichaam groter risico loopt uit balans te raken. 

Ons lichaam maakt zelf allerlei stoffen aan en zorgt dat het totale aantal stoffen in het lichaam in balans is met elkaar. 

Door er één bepaalde stof in te stoppen wordt ons lichaam overgoten met een chemische stof die ervoor zorgt dat allerlei processen zoals hormoonprocessen, spijsverteringsprocessen en immuunsysteemprocessen anders gaan plaatsvinden, vaak met negatieve gevolgen.


Plantmedicijnen versterken zelfgenezend vermogen

Plantmedicijnen houden als het ware rekening met ons zelfgenezend vermogen. 

Ons lichaam kiest uit een plant, waar honderden en soms duizenden stoffen in zitten, welke fytonutriënten het nodig heeft. Dat is ons lichaam gewend; om te kunnen kiezen uit een gevarieerd aanbod van fytocomponenten

Het lichaam kan allerlei vitaminen en mineralen zelf aanmaken van fytocomponenten uit planten, medicinale voeding en nutraceuticals. 

Door zelf stoffen aan te maken en stoffen waarvan er te veel zijn af te voeren, wordt de balans, de homeostase behouden, hersteld of verbeterd.

Renaissance geneesplanten Kwekerij medicinale planten Thailand: Foto: User:Mattes


Ons lichaam maakt voedingsstoffen aan

 Deze ontdekking dat het lichaam zelf de benodigde voedingsstoffen aanmaakt, zelfs vitamine B12, is zeer belangrijk in dit verband. Want het lijkt er sterk op dat synthetische stoffen deze functie verminderen. Synthetische stoffen worden soms niet gemakkelijk geaccepteerd door het menselijk lichaam. Vandaar dat fabrikanten een synthetische stof voorzien van een verbinding die het lichaam op het verkeerde been zet zodat de stof wel wordt opgenomen in het bloed.

De fabrikanten zullen vervolgens vertellen dat ze de synthetische stof biobeschikbaar hebben gemaakt. Natuurlijke stoffen hoeven niet biobeschikbaar te worden gemaakt omdat het lichaam deze stoffen makkelijk opneemt, verwerkt en deze eventueel omzet tot een meer bruikbare stof op dat moment.
Bijwerkingen zorgen voor meer synthetische medicatie
Het lijkt er sterk op dat synthetische medicijnen allerlei beschreven basale lichaamsfuncties dwarsbomen, waardoor er juist meer medische problemen ontstaan. 

 

Deze functies kunnen zijn de homeostase, de hormoonhuishouding, de spijsvertering, het microbioom, het immuunsysteem, de nierfunctie, de leverfunctie en de hersenfunctie.

Wanneer een functie wordt gedwarsboomd, is het verhoogd risico op het ontstaan van nieuwe ziekten. Het is daarom geen toeval dat mensen die synthetische medicijnen krijgen voorgeschreven en ze accepteren, vaak een hele rits aan verschillende medicaties gebruiken.
De ene pil zorgt ervoor dat je een andere pil erbij moet nemen. Deze andere pil blijkt weer een derde probleem te veroorzaken, waar gelukkig, hoera hoera, een pil voor is. 

 

Nu is het wel zo dat deze derde pil een aantal bijwerkingen heeft, maar kom op, niet getreurd want, daar zijn weer andere pillen voor gemaakt. 

Deze keten kan zo doorgaan, en vele mensen kunnen in hun omgeving zien dat sommige mensen 10 tot 20 verschillende medicijnen gebruiken.


De vicieuze cirkel van synthetica

 

Wanneer zo'n persoon van arts veranderd, bijvoorbeeld doordat hij of zij in een verpleeghuis wordt opgenomen, is de kans groot dat deze medicatie wordt veranderd. 

 

Want nu krijgt de persoon te maken met een andere arts. De arts zegt dat hij flink gaat snijden in het medicijngebruik. Van de 20 medicijnen blijven er 5 over die men moet slikken. De arts zal vervolgens zeggen dat dit beter is voor de patiënt.

Nu blijkt dat de pillen slechts een keuze van de arts is. En waarom worden de voorschriften ineens veranderd? 

 

Dat komt door een gegeven dat maar moeilijk is te slikken door patiënten. Het is namelijk zo dat als een arts een medicijn voorschrijft aan een patiënt, hij of zij daarvoor betaald krijgt door de medicijnfabrikant. Met andere woorden: patiënten worden letterlijk behandeld als inkomstenbron, als melkkoeien.

Dat is de reden dat het concept geld verdienen en gezondheidszorg niet samengaan. We hebben ervoor gekozen om in een samenleving te leven waarbij winst wordt gemaakt over de ruggen van zieke mensen. 

 

Dat concept van marktwerking is onhoudbaar in de gezondheidszorg, als we de gezondheid van mensen op de eerste plaats stellen. Dat concept is prachtig voor de portemonnee van artsen, farmaceuten en aandeelhouders van medicijnproducenten.


Bijwerkingen bestaan niet

 

Als een medicijn wordt gegeven zoals aspirine, waar als enige werkzame stof acetylsalicylzuur in zit, dan zegt men: het werkt koortsverlagend en bloedverdunnend. 

 

Men zegt niet: het geeft een maagzweren, darmzweren, diarree, hoofdpijn, misselijkheid, een zieke lever en zieke nieren. 

Dat zijn de ''bijwerkingen'' die je zelf moet lezen in de bijsluiter. Bijwerking is een verzonnen woord zonder connotatie naar een bestaand gegeven. 

Er bestaan geen bijwerkingen. De stof acetylsalicylzuur heeft alleen maar werkingen.

De farmaceuten kiezen één of twee van de positief klinkende werkingen uit en promoveren ze tot hoofdwerking. 

 

De andere, voor de gezondheid negatieve werkingen, worden gedegradeerd en krijgen het label ''bijwerkingen''. Dat doet men om de filosofie in stand te houden dat een synthetische stof veel beter is dan een geneesplant.

Het woord ''bijwerking'' suggereert dat het slechts een klein nadeel is. 

 

Maar dat is het niet, elke aspirine zorgt voor maagproblemen, maar het is nu eenmaal zo dat de meeste mensen een gezond maagdarmstelsel hebben en dat de ingewanden de bijwerking kunnen opvangen en verdragen zonder direct te gaan ontsteken.


Vertraagde bijwerkingen vertroebelen inzichten

 

Deze filosofie van synthetica, de theorie dat synthetisch beter is dan natuurlijk, is al duizenden malen doorprikt door wetenschappers. 

 

Als er waarachtige vooruitgang was geweest in de ontwikkeling van aspirine, dan had men na 130 jaar aspirinegebruik een aspirine uitgevonden zonder ''bijwerkingen'' of eigenlijk: met alleen positieve werkingen waar het lichaam iets aan heeft.

Deze ontwikkeling is uitgebleven omdat het niet kan; synthetische stoffen zullen altijd een palet aan nevenwerkingen hebben.
En het is natuurlijk fantastisch voor een producent van medicijnen als het een onschuldig middel lijkt, en de bijwerkingen pas na lange tijd, zeg een paar maanden, zichtbaar worden. Door deze lange periode zal niemand meer de relatie leggen tussen het medicijngebruik en de bijwerkingen.
Wetenschappers hebben deze praktijken doorprikt. Men ziet dat plantmedicijnen net zo goed werken en vrijwel nooit ernstige bijwerkingen hebben. 

 

Dikwijls hebben plantmedicijnen positieve bijwerkingen, zoals de antioxidantfactor. Als er negatieve bijwerkingen zijn, dan zijn ze niet zo destructief voor de gezondheid als die van synthetica.


De Renaissance van geneesplanten

re Kruiden in Kameroen, Afrika: Minette Lontsie

 Dus wat is de ommekeer, de stille revolutie in de wetenschap van vandaag? Die is: er is hernieuwde belangstelling voor geneesplanten. Wetenschappers van vooral ontwikkelingslanden in Azië, Afrika en Zuid-Amerika en Arabische landen onderzoeken massaal de geneeskracht van planten, maar dit keer niet om er een stof uit te isoleren, synthetiseren en patenteren. Nee! Men doet dit om de geneesplant te promoten.

Van de mensheid gebruikt volgens de WHO, de Wereldgezondheidsorganisatie, tussen de 65 en 80% alleen geneesplanten en voor ontwikkelingslanden geldt dat men voor 80-95% geneesplanten gebruikt. 

 

Dat is wat de mensheid wil, geneesplanten gebruiken. De gezondheidszorg zou moeten doen wat mensen willen, namelijk de allerbeste medicatie geven, en dat zijn geneesplanten, medicinale voeding en nutraceuticals.


Synthetische middelen zijn juist slechter

Renaissance geneesplanten Roze en gele pillen: Foto: SharonDawn

 De Europese en Noord-Amerikaanse filosofie dat synthetische medicijnen beter zijn, wordt verworpen door nieuw opgestane wetenschappers. Deze filosofie wordt alleen nog in deze twee werelddelen, en Australië verkondigd, maar ook daar zijn er steeds meer mensen die tot het inzicht komen dat genezen met planten een stuk effectiever, goedkoper en veiliger is.

De betere beschikbaarheid is mede een sterk argument. Geneesplanten zijn altijd voorradig, terwijl apotheken allengs vaker grote problemen hebben met de bevoorrading van medicijnen.
Wanneer we een medicatie nodig hebben, willen we niet wachten. We willen het liefst vandaag nog beginnen met een kuur. Dat zijn belangrijke redenen voor wetenschappers om zich te wenden tot een geneesplant in plaats van een pil uit de synthetica-filosofie.
De vicieuze cirkel van antibiotica bewijst dat dat synthetica ziekten veroorzaakt
Wetenschappers melden steeds vaker resistentie van synthetische medicijnen. Alle ziekten die met bacteriën en parasieten te maken hebben, en dat zijn er nogal wat, kunnen beter worden bestreden met geneesplanten in plaats van farmaceutische antibiotica. Waarom is dat zo? Antibiotica hebben ernstige nadelen.
Al sinds de invoering van antibiotica is er sprake van resistentie van bacteriën. Dit probleem zagen de producenten zelf ook, en ze hebben daarom steeds een nieuwe verbinding gemaakt aan de bestaande chemische verbindingen die we antibiotica noemen, in de hoop dat bacteriën hier niet resistent tegen zouden worden.
Elk jaar kwamen er nieuwe soorten antibiotica met nieuwe patenten op de markt. Artsen kregen steeds vaker nieuwe instructies, zoals: probeer deze twee antibioticasoorten tegelijk, en: probeer deze nieuwe antibioticavariant. Dat was om het resistentieprobleem tegen te gaan.

 


Bacteriën omzeilen antibiotica

 Keer op keer blijkt dat bacteriën heel snel de werking van een nieuw antibioticum kunnen omzeilen. De DNA-informatie van een bacterie wordt veranderd, waardoor de hele kolonie resistent wordt. 

Deze resistentie wordt genetisch overgedragen aan andere bacteriën en zelfs andere bacteriesoorten. Daarom zijn sommige bacteriesoorten resistent tegen een groot aantal antibiotica, en vaak ook tegen de nieuwe antibiotica.

Dat komt alsmede doordat nieuwe antibiotica, met een nieuw patent, slechts een kleine variatie zijn op een andere, al bestaande antibiotica. 

 

Hooguit een klein onderdeel van de molecuulstructuur van het antibioticum wordt veranderd, waarna het opnieuw gepatenteerd kan worden. Voor bacteriën is het vervolgens een koud kunstje om resistent te worden tegen dit nieuwe middel op de markt.


Diaserie Renaissance van Geneesplanten

  • 640px-Medicinal_herbs_garden_hospital
  • 640px-Unintentional_prescription_drug_deaths-Ohio-2004-2008
  • 640px-VariousPills
  • Susie_Billie_collecting_medicinal_plants-_Big_Cypress_Seminole_Indian_Reservation,_Florida_(7830615766)
  • Ambassador_Bernicat_visits_Square_Pharmaceutical_-_33224903684
  • PLANTE~1
  • Pharmacie_in_Paulista_Avenue
  • People's_health_and_wellness_with_drugs(medicine)
  • Commercialisation_plantes_et_médécine_traditionnelle_au_Cameroun23
  • Unused_pharmaceuticals


Bacteriekolonies groeien door antibiotica

 Het probleem wordt verergerd doordat resistente bacteriën de antibiotica als voeding gebruiken. De bacteriekolonie groeit juist van antibiotica. Dus ze werken niet meer anti. Antibiotica zijn tegenwoordig pro-pathogene-biotica. Ze stimuleren groei van ziektekiemen.

Het meest schrijnende voorbeeld van resistentie is de MRSA-bacterie of de ziekenhuisbacterie. 

Deze bacterie komt alleen voor in ziekenhuizen, voornamelijk omdat daar de vloer wordt schoongemaakt met antibiotica. 

Deze overvloedige aanwezigheid van antibiotica in het ziekenhuis zorgt er dus juist voor dat MRSA-bacteriën welig kunnen tieren. Via de kleding van artsen en verpleegsters worden ze naar de bedden van patiënten gebracht.

Medisch personeel infecteert mensen met MRSA, niemand anders

Daardoor kan een operatiewond eenvoudig geïnfecteerd worden, door het medisch personeel. Dit is een teken dat de stand van medische geneespraktijk op een bijzonder laag pitje staat. 

 

Als de medische praktijk dodelijke ziekten veroorzaakt, waardoor soms ziekenhuizen moeten sluiten, dan is het slecht gesteld met deze vorm van gezondheidszorg.


Bronnen bij artikel De renaissance van geneesplanten

  • Citaat: https://downloads.hindawi.com/journals/aps/2014/354264.pdf
  • Foto vele pillen, groen en blauw: VariousPills.jpg
  • Foto farmacie in Brazilië: Wilfredor
  • Foto roze en gele pillen: SharonDawn
  • Kaartje doden door medicatie in Ohio:  Heironymous Rowe
  • Foto Mensen in witte pakken:  U.S. Embassy Dhaka
  • Foto Kruiden in Kameroen, Afrika:  Minette Lontsie
  • Foto Kwekerij medicinale planten Thailand: User:Mattes
  • Poster medicinale planten van Larousse: EN NOIR & BLANC
  • Medicijnen in prullenbak:  Oregon State University
  • Foto Susie Billie verzamelt medicinale planten in Florida: http://www.floridamemory.com/solr-search/results/?q=collection: