Morfogenetische velden verklaren wetenschappelijke problemen

Aristoteles, Plato en Pythagoras

Aristoteles schreef 2400 jaar geleden het eerst over morfogenetische velden avant la lettre. Eigenlijk had hij dit concept overgenomen van Plato, de leraar van Aristoteles.

Plato schreef namelijk over de basisvormen of oervormen van dingen waaruit allerlei vormen en lichamen op aarde zijn ontstaan. 

Plato zei dat in een hogere wereld van Schoonheid, Goedheid en Waarheid alle basisvormen zich bevinden, waardoor we op aarde vormen als bollen, kubussen, piramides en kegels herkennen.
Plato heeft dit concept weer geleend van de spirituele mathematicus Pythagoras, die zei dat de hogere orde van de dingen is besloten in wiskundige formules, algoritmes en getalsverhoudingen, gelegen in een eeuwig bestaand deel van de werkelijkheid dat niet onderhevig is aan vergankelijke invloeden zoals de tijd.

Logos in plaats van God

In de antieke tijd dacht men dat een hoger Zijn, een hogere orde is gelegen boven de aardse natuurorde, en alle creaties op aarde emaneren uit deze hogere zijnsorde.

Dit hogere principe werd ook wel Logos genoemd. De logos is een universele wetmatigheid, waaruit de natuurwetten worden afgeleid. 

Later is de kerk dit principe van de Logos gaan vervangen door het begrip God.

Een nieuwe levenswetenschap

Morfogenetische velden is in de moderne tijd een begrip uit de biologie, wat in het leven is geroepen door enkele wetenschappers zoals Gurwitch.

Morfogenetische velden zijn velden van informatie die de vorm en ontwikkeling van organismen en systemen beïnvloeden. De term werd beschreven door de Britse bioloog Rupert Sheldrake in 1981, in zijn boek ‘Een nieuwe levenswetenschap’, als onderdeel van zijn theorie van morfische resonantie.

Veel vraagstukken in de wetenschap die niet met materialistische, mechanische redeneringen kunnen worden opgelost, worden verklaard vanuit de hypothese dat er zoiets bestaat als een verzameling van morfogenetische velden.

Morfische resonantie

Door via ons brein op de juiste frequentie te resoneren met een morfogenetisch veld, kunnen we allerlei alom geldende waarheden oppikken. Niet alleen wij mensen doen dat, ook planten en dieren haken in op de morfogenetische velden die bij hen horen, zo redeneert Sheldrake.
Volgens Sheldrake zijn morfogenetische velden onzichtbare structuren die de vorming van organismen bepalen. 

Deze velden zouden zich kunnen ontwikkelen door middel van een proces dat hij "morfische resonantie" noemt, waarbij patronen van gedrag en vorm worden doorgegeven van het ene organisme naar het andere.

Hierdoor zouden organismen van dezelfde soort, ongeacht hun afstand, vergelijkbare kenmerken vertonen.

DNA verklaart niet alles

Morfogenetische velden zijn onder andere de reden dat elk lichaam gelijkvormige organen zoals nieren en de lever krijgt. Zelfs als een klein deel van de informatie ontbreekt, wordt een lichaam gecreëerd met alle organen.
Men heeft proeven gedaan met fruitvliegjes waarbij de celdeling in de embryonale fase werd verstoord. Hierna ontstonden toch gewoon volledige fruitvliegjes, terwijl e op grond van het mechanistisch DNA principe zou verwachten dat er onderdelen zouden ontbreken. De kennis over hoe een lichaam wordt gebouwd is dus niet alleen maar in het DNA gelegen, zo ziet Sheldrake.
Sheldrake zegt dat zaken als instinct niet kan worden verklaard uit DNA alleen. 

DNA is weliswaar een genetisch programma wat de ontwikkeling van een soort verklaart, maar het kan niet goed het gedrag of het geestelijk leven van een diersoort of de mens verklaren.

Onderzoek met apen

Sheldrake deed zelf onderzoek met apen die op een eiland zaten en een beloning kregen als ze iets konden openen. 

Na een maand konden ze een mechanisme openen waardoor ze de lekkernij konden bereiken.

Toen hij dit experiment op een ander eiland herhaalde. Konden de apen aldaar het mechanisme binnen enkele uren openen. 

Volgens Sheldrake kan dit feit alleen verklaard worden door het deelnemen aan een groepsbewustzijn, wat zou wijzen op het bestaan van een morfogenetisch veld.

Monarchvlinders

Er zijn nog veel meer aanwijzingen dat een morfogenetisch veld ontstaat. Allerlei instinctmatig gedrag wat dieren uitvoeren zomer een voorbeeld te hebben, kan niet verklaard worden met het DNA.

Volgens de DNA-theorie kunnen allerlei chemische processen in dieren tot ontwikkeling van een lichaam leiden, maar waarom pas ontpopte monarchvlinders van Canada naar Mexico gaan, waar ze nog nooit geweest zijn, of waarom palingen van de Saragossazee in Midden-Amerika naar bijvoorbeeld Nederland zwemmen is hiermee niet verklaard.

Koekoek

Een koekoekspaar legt de eieren in een nest van andere vogels. Als de vogels het jong hebben groot gebracht, vliegt de koekoek naar Afrika, alwaar ze in acaciabomen bezuiden de evenaar soortgenoten ontmoeten. Hoe koekoeken deze boom vinden wordt niet verklaard door DNA gegevens. 

Het deelnemen aan een groepsgeest, zou hiervoor wel een verklaring zijn.

Herinneringen

Zelfs voor mensen geldt dat het goed kan zijn dat we deelnemen aan een collectieve geest, een collectief geheugen. 

Stel dat we als kinderen zo geboren worden, dan worden we deze visie op scholen afgeleerd. Het zou kunnen verklaren waarom sommige kinderen verhalen vertellen die uit een collectief geheugen lijken te komen.
Door het afleren kan het zijn dat je helemaal geen collectief geheugen ervaart. Toch leeft er bij veel mensen een herinnering aan bijvoorbeeld vorige levens, rampen in de wereldgeschiedenis, of een hoger spiritueel leven, een herinnering aan de voorparadijslijke staat van de mens.

Vele mensen zijn gevoelig voor verhalen, dat we als mens een hoger, multidimensionaal wezen zijn. 

Je kunt dat soort zaken makkelijk ontkennen en je richten op materialistische zaken, maar als je het de ruimte geeft in je leven kan dat leiden tot ervaringen die allerlei zelfkennis en beter begrip van het universum opleveren.

Psychologie onderzoekt gedrag, niet de geest

Sheldrake vertelt dat in de psychologie de geest niet wordt onderzocht, want die kan je moeilijk statistisch in kaart brengen. Men onderzoekt in de psychologie het gedrag van mensen, en relateert dat aan geestelijke overwegingen en impulsen die zouden leiden tot dat gedrag.

Gedragswetenschap is een psychologische methodologie met beperkingen. De psychologie kan in ieder geval allerlei wetenschappelijke bevindingen met het geheugen niet in DNA termen verklaren.

Ons geheugen is niet gelegen in de hersenen.

Hersenonderzoekers hebben geen plek in de hersenen kunnen aanwijzen waar ons geheugen zou moeten liggen. 

Er wordt aangenomen dat ons brein veel met ons geheugen van doen heeft, maar het gaat dan eigenlijk vooral om het bewustzijn van een herinnering uit ons geheugen.

Een onderzoek uit 2019 oppert dat ons geheugen best buiten ons brein kan liggen. Deze onderzoekers melden vanuit de neurowetenschap dat ons brein niet statisch is.

Is ons geheugen chemisch of elektromagnetisch?

In de neurowetenschappen wordt ervan uitgegaan dat een herinnering een chemisch proces tussen neuronen behelst, maar het kan net zo goed een elektromagnetisch proces zijn.

Ons geheugen kan een veld zijn waar bepaalde delen van de hersenen op kunnen inhaken, zoals de amygdala, maar dat betekent niet dat ons geheugen automatisch in onze hersenen zitten.

We weten dat de mens een elektromagnetisch veld heeft alleen is de wetenschap nog te beperkt hierover; we weten nauwelijks wat dit veld kan, doet en beoogt.

We weten niet waar het voor dient, maar we weten wel dat ons geheugen alleen in ons brein aanwijzen te beperkt is.

Brein werkt met elektrische prikkels

Een onderzoek uit 2023 vertelt ook dat ons geheugen een groot mysterie is al weten de onderzoekers wel te melden dat de neuronen in ons brein communiceert met elektrische prikkels. 

Dat is dus iets anders dan chemische structuren. Het brein is hiermee veel ingewikkelder geworden dan we altijd aannamen. Het is een altijd veranderend netwerk van informatie.

Het beeld van onze hersenen is veranderd

Het is zo dat wetenschappers in de jaren 90 nog aannamen dat er nooit nieuwe hersencellen in onze hersenen zouden ontstaan. 

Hersencellen regenereren niet, zo zeiden onderzoekers.  Die theorie blijkt volledig ontkracht; Ons brein verandert altijd van neuronenstructuur. 

Ons brein kan heel goed nieuwe cellen en nieuwe verbindingen aanmaken. Zelfs op oudere leeftijd kunnen we leren.

Deze enorme revolutie van het paradigma over ons brein is volledig geluidloos gegaan, terwijl er 25 jaar geleden door journalisten regelmatig complete onzin woerd verkondigd als ‘elke kop koffie breekt 20.000 hersencellen af en die komen er nooit meer bij’. 

Die stelling komt uit het vorig paradigma wat verworpen is.

Leren zonder ouders

De wetenschappelijke vragen over ons brein tonen aan dat we in theorie met morfogenetische velden van doen kunnen hebben. Het heeft de morfogenesis nieuw leven ingeblazen.

Het zou verklaren waarom bijvoorbeeld een krokodillenjong uit het ei kruipt, naar het water toe gaat en daar een kikker opeet, zonder dit van een andere krokodil geleerd te hebben. 

Het zou ook verklaren waarom schildpadden naar hetzelfde strand kunnen terugkeren om daar eieren te leggen.

Veel dingen die het mechanistisch principe van het DNA niet kan verklaren, kunnen worden opgehelderd door het morfogenetisch veld.

Morfogenetische velden evolueren

Een morfogenetisch veld kan volgens Rupert Sheldrake veranderen. Het verandert met de evolutie van een diersoort mee, waardoor dieren van dezelfde soort gelijkelijk gedrag vertonen. 

Waarschijnlijk heeft dit voor mensen veel implicaties. Want waarom zijn sommige zaken in de hele wereld ineens populair?

Of waarom schrijven twee componisten ver van elkaar verwijderd soms dezelfde compositie?

Met andere woorden: morfogenetische velden zouden een verklaring kunnen zijn voor veel psychologische processen, of onverklaarde processen. 

Wanneer iets populair is dan wordt deze populariteit gevoed vanuit een morfogenetisch veld.

Parapsychologie

Mensen hebben soms een helderziende droom, of hebben een gedeelde droom. Mensen voelen een situatie soms heel sterk aan. 

Dat soort gegevens wordt nu opzij geschoven en aan toeval gewijd. Maar wat als er wel een logische verklaring voor is?

Er zijn allerlei parapsychologische onderzoeken geweest. Sommige onderzoekers zijn weliswaar gefraudeerd, maar er zijn genoeg onderzoeken waarbij bewijs is voor overdracht van informatie via telepathie.
Geliefden kunnen relatief vaak een erg sterke band met elkaar ervaren, waardoor ze aanvoelen wanneer de ander vreemd gaat, of wat de ander min of meer denkt.

Soms voel je aan wie er gaat bellen op je telefoon. Dit soort zaken behoren tot de parapsychologische fenomenen, en omdat ze niet goed kunnen worden verklaard, zijn ze helaas nog onvoldoende onderzocht.

Om voorspellende gevoelens gelijk aan toeval te wijten gaat iets te kort door de bocht. Het morfogenetisch veld is in deze een mooie verklaring, en verdient het om te worden onderzocht.

Organiscisme

Volgens het organicistisch wereldbeeld is de kosmos en het leven erin onderdeel van een groter logisch geheeld. 

Elk element is een onderdeel van een dynamisch geheel en heeft invloed op elkaar. In feite is alles levend, en zijn alle levende onderdelen in het universum onderdeel van een groter levend geheeld.

Dit is een serieuze filosofische stroming die allerlei fenomenen kan verklaren. 

De morfogenetische velden worden ook tot de stroming van het organicisme gerekend. Het staat in tegenstelling tot het mechanistisch wereldbeeld, wat tot nu toe vooral is aangehangen in de wetenschappelijke wereld.

Je zou kunnen zeggen dat dit organistisch wereldbeeld een soort spiritueel wereldbeeld is, een holistisch wereldbeeld. 

In de wetenschappelijke wereld zijn religieuze zaken en mechanisch verklaarbare zaken gescheiden, maar volgens spirituele mensen kun je dit niet scheiden, en is een organistisch wereld beeld omvattend voor zowel de wetenschap als allerlei geloofsfenomenen.

Vitalisme

Het organistisch wereldbeeld staat ook tegenover het Vitalisme, wat zegt dat een geestelijke kracht verantwoordelijk is voor het ontstaan van dingen. Beiden, zowel het vitalisme als het organicisme zijn reacties op het Cartesiaanse, mechanistische wereldbeeld.

Hoewel Descartes zelf waarschijnlijk geen materialist was, want hij heeft zijn boek namelijk verdeeld in visioenen in plaats van in logische beschouwende hoofdstukken, is zijn filosofie door wetenschappers die na hem kwamen als het begin van het materialisme gekenmerkt.

Hiermee werd de rol van de kerk weggenomen, wat op zich terecht was, aangezien allerlei kerkelijke dogma’s wetenschappelijke waarheidsvinding enorm in de weg hebben gestaan.
Toch is volgens velen gebleken dat een mechanistisch, materialistisch wereldbeeld tekort doet aan de werkelijkheid. Daarom zijn er vele wetenschappers die pleiten voor het vitalisme of organiscisme.

De grenzen van het materialisme

Het materialistisch wereldbeeld heeft vele grenzen, vooral de onderzoeksapparatuur is een grote grens waartegen wetenschappers aanlopen. 

Zelfs geavanceerde apparatuur zoals de Large Hallidron Collider van het Cern zijn gebaseerd op een mechanistisch principe, waardoor men al jaren lang bij elke ontdekking meer vragen oproept dan zaken verklaart.
Wanneer er apparatuur wordt uitgevonden waarmee men meer kan ontdekken dan dat we zien met onze ogen, kan de wetenschap vooruit snellen.  

Dan kunnen we beter zien of het organistisch principe daadwerkelijk op waarheid berust.

Het zou mooi zijn als we een apparaat kunnen maken wat elektromagnetisme kan waarnemen en in kaart kan brengen. 

Zo zou de mens kunnen zien wat hij in andere dimensies, zoals die van de morfogenetische velden, ervaart.

Bestaat toeval?

Voorlopig zullen we als we een gedeelde, nachtelijke droom hebben met onze partner moeten zeggen: dat is toeval! 

Maar vele mensen voelen al aan dat toeval niet bestaat. Het valt je toe: de informatiestromen uit een andere dimensie vallen ons toe als we met ons brein op een frequentie zitten waarmee we dit kunnen opvangen.
In ons dagelijks taalgebruik zeggen we vaak “We zitten op dezelfde golflengte”, als we aan een half woord genoeg hebben om elkaar te begrijpen. In die uitdrukking over golflengte kan veel meer waarheid zitten dan we nu kunnen vermoeden.

Kiemcellen

Sheldrake probeert in zijn boek uit 1981 aan te tonen dat allerlei soorten groei, van planten tot ledematen en organen van dieren en mensen hun eigen morfogenetische veld heeft. 

Een morfogenetisch veld van een arm of een been is heel anders, terwijl allerlei cellen van spieren, pezen en botten va een arm of been op elkaar lijken.
Volgens Sheldrake lijkt het er sterk op dat elk groeiproces een morfogenetische kiem heeft die bepaalt waar een botcel, spiercel of peescel wordt gemaakt.

Het probleem van DNA

Voor wetenschappers die in het DNA geloven als aansturingsmechanisme van de bouw van een lichaam is er een groot probleem. Vele DNA strengen lijken namelijk erg op elkaar. 

Procentueel gezien er weinig verschil tussen DNA van een muis, mens of mensaap. Het verschil in DNA ligt veelal op de plek van de chromosomen waar DNA wordt gevonden.
Er zijn nu 44.000 genen bekend, maar dat is maar 5% van het totale DNA. In de totale DNA streng van de mens zitten anno 2023 ongeveer 150.000 gaten, dat zijn plekken die wetenschappers soms problematisch DNA noemen, omdat ze niet weten wat voor functie het heeft.
20 jaar terug werd het Junk-DNA genoemd, rotzooi DNA, maar die term is in onbruik geraakt. Het idee dat in menselijk DNA veel rotzooi zit duidt op een tekortkoming van de wetenschap; men weet nog niet wat DNA precies is en doet. 

Men kan slechts werken met bepaalde delen van het DNA. De werkbare terreinen va DNA zijn thans vooral gelegen in de criminologie, erfelijkheid en medische hoek.

DNA kan aan en uit worden gezet

Daarbij wordt DNA gezien als manier om ziekten op te sporen, terwijl veel ziekten worden veroorzaakt door de omgeving waarin men werkt en woont, of het voedsel dat men eet. 

Voedsel blijkt ons DNA direct te kunnen veranderen. Dat DNA ziekten veroorzaakt is een beetje eenzijdige visie op het DNA. Het geldt voorlopig alleen voor enkele zeldzame ziekten.
Wat wetenschappers hebben ontdekt is dat een juiste levensstijl DNA in de aan - of uitstand kan zetten. Als iemand DNA-technisch gezien een verhoogd risico op een ziekte heeft, kan het zijn dat door gezond gedrag die ziekte nooit tot uiting komt.

Wat is het grotere plan?

DNA is daarom altijd maar een onderdeeltje van een groter geheel. Ook dit geeft weer aan dat er meer is dan DNA alleen dat een dier tot een dier maakt, en een plantensoort tot een plantensoort. 

De mal, of vorm waarin een plant is gegoten, is in feite een weerslag van een ontwerp, een plan. Er zitten allerlei variabelen in het plan, maar het model zelf is universeel. 

Daarmee is het niet uit te sluiten dat een grotere creator of schepper dit plan heeft bedacht.

Hypothese op hypothese

Sheldrake heeft een interessante hypothese opgeworpen, namelijk het bestaan van morfogenetische velden. In zijn boek gaat hij veel verder. 

Bovenop deze hypothese legt hij de hypothese van vormende oorzakelijkheid, wat wordt uitgevoerd door een morfogenetisch veld.

Daar bovenop legt hij de hypothese van de morfogenetische resonantie, waardoor de verbinding tot stand zou komen tussen een groeiend lichaam en een morfogenetisch veld. 

Hierbij haalt hij meerdere malen de vergelijking aan met een radio. Als de radio op een andere golflengte staat afgesteld, dan horen we een totaal andere uitzending.
Door hypotheses op elkaar te stapelen gaat Sheldrake enigszins met zijn eigen idee aan de haal. Er zijn talloze mogelijkheden waardoor een morfogenetisch veld, als het bestaat, een groeiend lichaam zou kunnen sturen en reguleren.

Dat hoeft niet door morfische resonantie te zijn. Ook de hypothese van de vormende oorzakelijkheid is een grote speculatie. Wanneer hij het bij de morfogenetische velden had gehouden, dan was zijn theorie beter onderzoekbaar gebleven.

Karma, DNA en morfogenese

De DNA theorie zou kunnen worden verbonden met de theorie van het morfogenetisch veld, maar deze mogelijkheid wordt niet genoemd door Sheldrake. 

Spirituele mensen zien vaak overeenkomsten met karmische oorzaken en genetische oorzaken van ziekten. Zo kan de wereld van het karma en het DNA deels hetzelfde zijn, alleen met andere invalshoek bekeken en andere woorden beschreven.
In het verlengde daarvan kan het morfogenetisch veld ook een verbindende theorie zijn tussen karma en DNA. Door gelijk al uit te gaan van een vormende oorzakelijkheid waar het morfogenetisch veld voor verantwoordelijk is, en zo de rol van het DNA te verkleinen, heeft Sheldrake veel wetenschappers op stang gejaagd.

Nieuwe stoffen

Helemaal bont wordt het als Sheldrake beweert dat nieuwe stoffen uit de industrie makkelijker worden gevormd als ze een paar jaar zijn geproduceerd. 

Volgens Sheldrake is er de mogelijkheid dat deze vergemakkelijkte productie door een morfogenetisch veld komt, waardoor de nieuwe moleculenstructuur beter herinnerd hoe het gevormd moet worden. 

Veel waarschijnlijker is het dat nieuwe stoffen en materialen na een paar jaar beter geproduceerd kunnen worden door verbetering van technieken en productiemethoden.
Deze vergaande speculaties van Sheldrake belemmeren het zicht op het zeer werkzame basisidee. 

Desondanks is het filosofisch idee van Sheldrake zeer sterk. Hij legt uit dat het materialisme een filosofie is zonder doel. Toeval leidt alles in het materialisme, en vele mensen voelen op de een of andere manier aan dat dat niet waar kan zijn.

Wat is het doel van het leven?

Er moet een teleologisch principe in de vorming van de wereld en het leven zitten, een principe waaruit een doel blijkt. Deze visie is nu in de wetenschap niet vertegenwoordigt, terwijl het door de meeste mensen wel zo wordt aangevoeld en gezien.
Vele mensen zien in de aarde een leerschool met hogere doelen. Lang is dit teleologisch gegeven door religieuze instituten ingevuld, maar zij hebben hun autoriteit op geestelijk gebied verbruid en misbruikt door een arbitraal en autoritair machtsinstituut te zijn, waarin geen plek is voor objectieve waarheidsvinding.
Allerlei niet-religieuze maar spirituele stromingen in de hedendaagse wereld kunnen een intelligent verband leggen tussen wetenschap en spiritualiteit.

We weten al wat het doel van het leven niet is

In veel gevallen weten mensen wat in ieder geval niet het doel is van het leven: namelijk het vernietigen van de aarde. 

De Gaia-hypothese houdt in dat de aarde als levend wezen wordt beschouwd en sluit als wetenschappelijk idee naadloos aan bij spirituele ideeën over de aarde als levend wezen. 

We dienen voor de aarde te zorgen zoals tuiniers voor een tuin.
Het omgekeerde: wat dan wel het doel is van het leven, staat nog weinig mensen helder voor ogen. De kans is groot dat dat in het Aquariustijdperk vanzelf gaat veranderen, waardoor de mens zijn eigen bestemming gaat zien en begrijpen, waardoor ook meer wordt begrepen van de wereld achter de materiële schijn der dingen.

Achter deze sluier van materiële schijn kunnen zaken als morfogenetische velden verheldering verschaffen in de blijvende zoektocht naar de zin van ons zijn en het doel van het leven.

Bronnen Morfogenetische velden verklaren wetenschappelijke problemen

1. Ons geheugen buiten ons brein: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6853990/
   
2. Onderzoek 2023: https://www.nature.com/articles/s41598-023-31365-6
   
3. Aristoteles: https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1550830721000781?via%3Dihub
   
4. Mensen en muizen vele gelijkenissen: https://www.nih.gov/news-events/nih-research-matters/comparing-mouse-human-genomes
   
5. Koekoek: https://nl.wikipedia.org/wiki/Koekoek_(vogel)
   
6. Gebrek aan theoretisch frame hoe het brein werkt: https://www.nature.com/articles/s41598-023-31365-6#Sec2
   
7. 40 jaar ‘ketterij’ van Sheldrake: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33751607/