Meditatie oefening Beginnen met wandelen

Dit lijkt natuurlijk een gekke oefening, want als peuter leren we al wandelen, lopen. Toch kan nog steeds niet iedereen lopen zoals lopen bedoeld is. Ja, we kunnen de ene voet voor de andere zetten, en de andere voor de ene, en dit eindeloos herhalen. Maar dat is niet echt wandelen! En trouwens, doen we dat wel? Als het even kan pakken we de fiets of de auto, soms zelfs een step, elektrisch vehikel, skateboard of rolschaatsen. Blijkbaar zijn we niet zo goed in wandelen, of willen we het liever niet. In Europa is het nog niet zo erg als in de V.S., waar zelfs wegen in de steden geen stoepen hebben, want niemand wil er wandelen. Maar ook in Nederland is het zo dat zodra je de stad uitloopt de wandelweg ophoudt. Dan is er een rijbaan voor fietsers en auto's, maar geen wandelpad meer. Wandelen doen we alleen als sport, om een prestatie te leveren, of wandelen doen we als we in een bos willen zijn, of in de duinen. Dat is natuurlijk wel echt wandelen. Echte lange reizen maken we niet te voet, en als iemand het doet, komt het in het nieuws. We maken wel soms een pelgrimstocht, wat een oude traditie is, of we doen de wandelvierdaagse, een wandelevenement, maar dat zijn weer prestatiegerichte handelingen. Dan laten we vooral aan anderen zien hoe goed we zijn in iets. Bedenk wat de laatste keer is dat je een wandeling hebt gedaan vanuit je huis en weer terug en hoe ver dat was.
Als we wandelen moeten we niets in onze hand hebben, want er stroomt energie uit onze handen, en tijdens het wandelen is het niet handig die energie te blokkeren. Dus met wandelen wordt niet bedoeld wandelend winkelen. Wandelen als doel op zich heeft een belangrijke functie. Deze functie is niet van locatie veranderen, dat is een bijkomstigheid.
We lopen zelden met een geestelijk doel. We lopen vaak met een materieel doel. We moeten iets halen, we moeten naar ons werk vanaf de tram, metro, trein, taxi, parkeerplaats, fietsenstalling. Dat is geen wandelen, dat is noodzakelijk voortbewegen. Het is noodzakelijk uit materieel oogpunt want we moeten geld verdienen. Ook de hond uitlaten is geen wandelen, dat is ook noodzakelijk om materiële redenen, anders wordt het huis wel heel snel vies, onbewoonbaar en durf je je vrienden en familie niet meer uit te nodigen.
Van de natuur genieten tijdens een wandeling is natuurlijk iets moois, maar het heeft ook iets decadents. Je moet je voorstellen wat men in de oertijd deed, men wandelde toen altijd in de natuur, en genoot daar niet speciaal van want het was 24 uur dag zo dat men in de natuur leefde. Daklozen wandelen nog steeds de hele dag, maar dan vaak over straat. Ze wandelen niet omdat ze zo genieten van hun stadswandeling, zelfs niet in het mooie Amsterdam, waar velen erop uit trekken om de stad te bekijken. Dat is een luxe wandeling. Het is wellicht minder ongezond dan televisie kijken, maar toch is dat niet het echte wandelen.
Mensen proberen soms te mediteren, maar juist dan worden ze geconfronteerd met vervelende, storende gedachten. Mediteren, stil zijn, blijkt erg moeilijk, aangezien onze gedachten maar eindeloos blijven door lopen, door malen, door cirkelen. De gedachten lopen steeds weer in hun eigen voetstappen en komen steeds weer zich aandringen om de stilte te verdrijven. Maar er bestaat een manier van mediteren die de gedachten in één keer stil maakt. Wandelen brengt de gedachten het snelst tot stilstand. Als we niets in de handen hebben, zelfs geen rugtas op, als onze portemonnee in onze zak zo leeg mogelijk is dan is wandelen stilte opwekkend, en dan is wandelen een krachtige meditatie. Het kan overvol zijn op straat, maar we kunnen lopen, en de gedachtenstroom tegelijkertijd stoppen. De stappen vloeien in elkaar over, waardoor de woordenstroom aan gedachten blijft stilstaan. De voeten denken, en het hoofd en hart volgen in stilte.
Door de stilte die we ervaren tijdens het wandelen kunnen we grote afstanden afleggen, maar we moeten natuurlijk wel als we samen wandelen samen stil zijn. Anders leiden de gesprekken tijdens het wandelen ons af, en gaat de wandeling nergens heen, dan komen we weer snel bij ons beginpunt. Dus we kunnen met zijn tweeën wandelend mediteren, of mediterend wandelen, als we hooguit de noodzakelijke woorden meedelen. Door de stilte in de geest, en het bewegen van het lichaam, ontstaat er ruimte voor een nieuw denken, een nieuw idee, of zelfs ruimte voor nieuw licht. We kunnen dit licht zien als een geestelijk resultaat van wandelen. We wandelen dan in het licht. We wandelen in het kosmische licht wat slechts schijnt op plekken waar het niet tegen wordt gehouden door gedachtestromen en woordstromen, Want als onze geest vervuld is van deze stromen, dan kan de lichtstroom,of het instromend licht geen ingang vinden.
Wandelen is bewegen, veranderen, en de hele kosmos is altijd aan het bewegen en veranderen, dus als we wandelen staan we sneller in verbinding met de essentie van de kosmos. Alle planeten, sterren, kometen, manen en zonnen beschrijven banen en omlopen. Ook wij mensen kunnen omlopen. Dan voeren we een soort kosmische dans uit, we worden een spiegel van de kosmische ziel, terwijl we wandelen in die ziel, en in de ziel van de aarde. Zo komen we dichter bij onze gezamenlijke oorsprong, dichter bij ons kosmische zelf of oorspronkelijke zelf, en zo leren we omlopen te beschrijven in het universum. We leren de weg, het pad van het lopen zelf, door middel van stilte te creëren en daarmee ruimte te maken voor toekomstige kosmische banen, die we in onze dromen gaan afleggen, en die we ooit als gehele Mensheid in de kosmos in ons nieuw te bouwen etherisch-astrale ruimteschip voor onze zielen, onze fijnstoffelijke lichamen, onze lichamen van hogere dichtheid, ons nieuw zielenlichaam, dat beter toegerust is voor die wereld dan ons grofstoffelijke zielenlichaam.
We hebben dus niets in onze handen tijdens het wandelen, maar we hebben vaak wel schoenen aan. Ook dit hoeft niet altijd. Het kan goed zijn om hele stukken op blote voeten te lopen, vooral 's morgens, om te dauwtrappen, maar dan wel met blote voetzolen door het gras. Onze voeten voeren energieën af naar de aarde, en voedt daarmee de aarde. Want in het leven is alles een wisselwerking. Wij zijn niet alleen maar wezens die iets innemen van producten die op de aarde groeien, we nemen niet alleen lichtomzettingen in, maar we geven ook lichtomzettingen af. Hierdoor verandert de aarde zelf, en wordt de trillingsfrequentie van de aarde steeds beter om op de aarde bevrijd te worden uit het wiel der reïncarnatie. We verhogen dan stapsgewijs onze kansen op zielbevrijding. En dat proces gaat natuurlijk onverminderd door, ook met schoenen aan, ook als je het niet bewust bent. Maar toch is het goed om af en toe dit bewust te doen. Reken maar dat je dauwtrappen met blote voetzolen anders ervaart dan door droog gras lopen met je schoenen.
Het menselijk lichaam is niet gebouwd om stil te zitten en naar een kast te kijken waar beelden uit vloeien. Toch doen veel mensen dat elke dag. De ene keer is de kast een televisie, andere keren een computerscherm, vaak is het een prachtige kleurentelefoon, en de schermen gaan nog uitgebreider worden naar VR-brillen ramen met informatie en beelden erop, hologrammen, videomuren in steden, projecties vanuit de ruimte. Overal zullen er beelden komen en zijn deze er eigenlijk al, om ons af te leiden van het feit dat onze eigen verbeeldingskracht een belangrijke motor tot zelfbevrijding is. Daarom zitten we stil, gehypnotiseerd te kijken naar bioscoopschermen en films op allerhande media, Nu hebben we nog geen projector op onze mobieltjes, dat komt binnenkort wel. We omringen ons met beeldvormers, terwijl ons eigen verbeeldingskracht door rationele psychologen omgevormd wordt tot een denkfout of fantasie. Lopen is bevrijdend en tijdens het lopen hebben al deze beelden absoluut geen zin. De tegenkracht voor het bevrijdende leven wil ons vastpinnen en hypnotiseren met beelden.
Bewegen kan ziekten genezen. Tijdens het lopen maakt ons lichaam allerlei gezonde stoffen aan. Lopen is eigenlijk een vorm van spijsvertering. Door te open kun je genezen van diabetes en obesitas, omdat het lichaam weer insuline gaat aanmaken en voedsel gaat verteren. Door te wandelen wordt onze hartslag licht versneld, en dat blijft zelfs doorwerken tot een half uur na de wandeling. In die tijd zet ons lichaam meer vetten en suikers om. Dat betekent ook dat we ons minder moe voelen door een wandeling. Wandelen biedt uiteindelijk geneeskracht. Er zijn mensen die met prediabetes gediagnosticeerd waren, maar die nooit diabetes hebben gekregen omdat ze veel gingen wandelen. Het is niet nodig en zelfs een beetje dom om te gaan hardlopen als je dokter zegt dat je meer moet bewegen. Wandelen is goed genoeg, maar je kan ook fietsen. dansen, zwemmen, paardrijden, en schaatsen.
Lopen gaat nog verder, het verlengt ons leven. Mensen die oud worden lopen tot op hoge leeftijd. Ons lichaam is bedoeld om te bewegen. Daarom is het belangrijk als we verder willen komen, om in stilte stappen te zetten. Hoe langer we op aarde rondlopen als spiritueel mens, hoe meer licht we verspreiden.