Meditatie oefening stoppen met TV kijken

Soms ben je op vakantie geweest en bedenk je je ineens dat heb al erg lang geen televisie hebt gekeken, en dat eigenlijk ook niet hebt gemist. Je blijkt dus heel goed zonder televisie te kunnen. Echter, zodra je in je huis komt, en hem aan doet, blijven je ogen de rest van de avond vastgeplakt aan het hypnotiserende beeldscherm. Besef op deze manier dat alle verslavingen in huis anders werken dan buitenshuis.
Het 8 uur journaal dagelijks kijken is eigenlijk jezelf met een soort gif injecteren. Het journaal behandelt een zeer beperkt aantal onderwerpen, en je weet vrijwel niets van het wereldgebeuren. Je weet alleen wat het officiële regeringsstandpunt is ten opzichte van een aantal zaken, en je voelt je soms boos gemaakt om misstanden. Je ratio is tevreden en je gemoed opgelaten, waardoor onbewust je al je vertrouwen aan anderen geeft om het nieuws voor te schotelen. Als je echt wilt weten wat er in de wereld gebeurt, kun je ook wat verschillende buitenlandse kranten lezen op internet, wamt dan krijg je een mooi genuanceerd beeld. Veel mensen raken boos als ze het journaal zien, omdat het vaak over emotieonderwerpen gaat die niet echt van belang zijn, zoals dierenmishandeling en mishandeling van een agent. Natuurlijk is het belangrijk dat dit niet meer gebeurt, maar als je weet dat er tientallen mensen dagelijks mishandeld worden, dan is het behoorlijk manipulatief om melding te maken van één mishandelde agent, en we kennen de achtergrond niet. Misschien was er wel alcohol in het spel en sloeg iemand totaal door. Maar goed, onze eerste reactie is toch:""Wie doet nu zoiets?"", of "" Wat? Het wordt toch steeds gekker in de ze wereld!"" En de boosheid, die gekkigheid moet toch echt afgelopen zijn, dus je bet het er direct mee eens als er ''meer politie op straat'' moet komen of iets dergelijks. Besef dat elke emotie die bij je opgeroepen wordt, als doel heeft een beleidsmaatregel te ondersteunen, en het wordt tegelijkertijd in het berichtje vertaald in een nieuwe beleidsmaatregel, daarom was dat op het nieuws. Je wordt eigenlijk bespeeld.
Soms is er een nieuwsbericht waar je veel meer vanaf weet, omdat je er direct mee te maken hebt, in je werk, bijvoorbeeld. Dan hoor je het nieuwsbericht en dan denk je na afloop van het bericht, ''ja maar dat is echt veel te kort door de bocht, ongenuanceerd, daar valt nog zo veel meer over te vertellen.” Je bent het er dus niet mee eens met de manier hoe het bericht werd neergezet. Besef nu dat iedereen wel eens een bericht heeft gehoord waar hij of zij veel meer van af weet. Al deze mensen zullen zeggen: '' dat is ongenuanceerd, daar valt nog veel meer over te zeggen''. Het nieuws is namelijk per definitie zeer kort. Elk onderwerp moet in een paar zinnen worden behandeld. Daarmee geeft elk bericht een verkeerd idee van wat er werkelijk gebeurt. Men snijdt alle bochten af, om het berichtje zo snel mogelijk uit te hebben. Er is geen tijd voor genuanceerde achtergrond. Dat geldt dus niet alleen voor dat ene bericht waar je meer van weet, dat geldt voor alle berichten! Besef op deze manier dat nieuws kijken manipulatie is. Maar deze vorm van gifinjectie kan verslavend werken, want na het kijken hebben we ons portie wel gehad, en kunnen we overgaan tot entertainment, alcohol drinken, roken, want er is toch al zoveel ellende in deze wereld. Het nieuws legt dus de basis voor slechte gewoonten waardoor we zelf onze vrijheden beknotten, en het legt de basis voor nieuw beleid waarbij vrijheden in het algemeen worden beknot. Nieuws is daarom begonnen als belangrijkst onderdeel van de staatstelevisie. De commerciële televisie wilde het anders doen, maar zit in het systeem vast, want als ze te kritisch zijn, dan zullen politici en industrieleiders niet meer geïnterviewd willen worden, en zullen de marketeers geen reclame meer maken op die zender.
Behalve nieuws is er entertainment. Allerlei shows leiden ons af van wat er werkelijk gaande is, en van wat werkelijk nodig is om te leren. We vinden het blijkbaar leuk om naar programma's te kijken die inspelen op het denkbeeld dat vermaak een hoogstaand goed is.
Via internet kun je alle nieuwsberichten met veel meer achtergronden tot je nemen. Besef dat alleen oudere mensen veel televisie kijken, daar ze nog geen internet hebben. De televisiestations zien dat ook in, en verhuizen ook naar internet. TV is een aflopend medium. Televisie is vaak boos op internet omdat daar allerlei onzin zou staan. Hiermee pretenderen presentators dat ze de objectieve waarheid vertellen. Maar alleen al het feit dat alternatieve ideeën als onzin worden afgeschilderd, is vrij propagandistisch en manipulatief.
Thans is vrijwel elke televisie commercieel. We betalen er wel belasting voor, zijn soms lid van een gids, maar het is toch commercieel. En een commerciële zender zal nooit al te kritisch zijn naar onderwerpen, want het wil reclameverkoop niet in gevaar brengen.
Televisie is spiritueel gezien het valse licht. Ze imiteren het daadwerkelijke Licht wat ons kan doen groeien. Door een televisie worden we inactief, in plaats van actief, we worden lui en anderen denken voor ons, in plaats dat we zelf denken, we kijken naar andermans creaties, in plaats dat we zelf genieten. Het is precies het omgekeerd van wat je zou moeten willen als je spirituele interesses hebt.
Zelfs een kookprogramma draait om de attributen die gebruikt worden. Het eten is eigenlijk onbelangrijk. Alles is schijn op TV. De experts op TV krijgen de schijn mee van autoriteiten te zijn op hun gebied.
Kinderen kijken en luisteren graag naar muziek, en tegenwoordig betekent dat kijken naar dames die dansen in hun onderbroek. Televisie bevordert de sexualisering van de maatschappij, met allerlei gevaren die daarbij horen. T.v. leert kinderen vragen om junkfood. Televisie leert ons af om zelfstandig te denken en te voelen, nee we luisteren de hele dag maar een autoriteit, een expert op televisie, en we geven daarmee onze zelfautoriteit weg.
T.V. verheerlijkt geweld. Een belangrijke reden van het toenemen van geweld in de samenleving komt door de televisie, en dan vaak gewoon door het uitzenden van een thriller, actiefilm of een interview met een acteur in een geweldsfilm. Natuurlijk gebeurde er vroeger ook veel geweld, maar de geweldcijfers van vandaag de dag worden zelfs verhuld door de t.v. Er zijn zeer veel vermissingen elke dag. Tientallen mensen in Nederland worden dagelijks als vermist opgegeven en komen nooit meer terug. Mensen zijn zo behendig geworden in criminaliteit, dat er geen bewijs is, en dan blijft het bij een vermissing; het wordt niet gezien als criminaliteit. Ook het fenomeen zelfmoord is hierbij van belang om te melden. Mensen worden gezelfmoord, de zelfmoord wordt in scene gezet, maar het wordt niet als criminaliteit gezien, want het gebeurt zo sluw dat de politie gewoon echt denkt dat het zelfmoord is. Eigenlijk zouden alle zelfmoorden extra onderzocht moeten worden, maar we hebben nu eenmaal door de televisie geleerd dat we naar de autoriteit moeten luisteren. En het is ook een makkelijke manier van mensen uit de weg ruimen, voor allerlei organisaties. Ook de overheden moeten we in deze niet vertrouwen. Overigens is Nederland het land met één van de hoogste zelfmoordcijfers in heel de wereld, en tegelijkertijd het gelukkigste land in de wereld. Iets klopt er niet, en het is niet de televisiejournalist die dit aan de kaak durft te stellen, op straffe van verlies van een lucratief baantje. Echte journalistiek met inhoud, vindt niet plaats op televisie, maar wel de films die aan mensen leren om de criminaliteit nog sluwer en gemener maken. Besteed er geen aandacht meer aan, wijs televisie af. Want het is vergif.
Televisieredacties zijn in feite sektes; ze bedenken een soort alternatieve visie op de realiteit die mensen psychologisch kan aanspreken en verspreiden dit als de waarheid.
Mensen die in een redactie van een tv-programma hebben gewerkt weten vaak dat ze vele voorgesprekken uitvoeren, waardoor het uiteindelijke gesprek niet echt spontaan is. Deze voorgesprekken zijn vaak uitgeschreven in een draaiboek, maar dit draaiboek is natuurlijk dezelfde avond nog vernietigd. En deze mededeling, dat tv-redacties uitgeschreven draaiboeken hebben van wat de gasten gaan zeggen, is eigenlijk beroepsgeheim, dus het zal niet vaak gebeuren dat dit in de openbaarheid komt. Voorgesprekken zijn vooral nodig voor mensen die niet zo vaak op televisie komen. Mensen die al wel vaak op televisie zijn, weten ongeveer wat ze wel en niet kunnen zeggen en dat is ook de reden dat sommige mensen dagelijks op televisie in een programma te zien zijn. Zij weten wat je wel en niet kan zeggen op televisie, en deze mensen hoeven niet intensief geïnstrueerd te worden. Elk land heeft een beperkt aantal koppen die vaak op televisie komen, en elk jaar gaan er een paar weg en komen er een paar nieuwe bij.