Kokosbloesemsuiker is geen grootschalig traditioneel product. In de tropen wist men altijd al dat je van kokosbloesemsap suiker kan maken. Ghandi nam elke dag 40 tot 50ml kokosbloesemsuiker, en hij heeft gezegd dat het een product is waarmee de armoede kan worden bestreden.
Er zitten evenwel nadelen aan het gebruik van kokosbloesemsuiker. Zo kan een kokosnootpalm niet tegelijk sap produceren en kokosnoten aanmaken.
Het duurt jaren voordat een boom waarvan de suiker is gewonnen, weer kokosnoten aanmaakt.
Kokosbloesemsuiker wordt gemaakt van het sap uit de bloemen van de kokospalm.
Van dit sap wordt kokosbloesemsiroop en kokosbloesemsuiker gemaakt.
Je kan het ook kokosbloemsapsuiker noemen. De laatste tijd wordt kokosbloesemsuiker steeds populairder.
Boeren in de tropen kunnen meer verdienen met kokosbloesemsuiker dan met de productie van kokosnoten.
Daarom schakelen steeds meer tropische landbouwboeren over op kokosbloesemsuiker.
In de Filipijnen is de meest grote industrie van kokosbloesemsuiker.
Kokosbloesemsuiker moet niet worden verward met palmsuiker. In het Indonesisch heten deze beide suikersoorten gula java, wat zeer verwarrend is.
Palmsuiker komt van de arengapalm en kokosbloesemsuiker van de kokosnootpalm. In het Engels wordt het coconut sugar genoemd.
Een onderzoekscentrum in Trinidad heeft de voedingswaarde van kokosbloesemsuiker vergeleken met die van geraffineerde suiker en rietsuiker.
Het is bekend dat rietsuiker gezonder is dan witte suiker, wat in feite pure koolhydraten zijn en die komen van oorsprong nooit zo in de natuur voor. .
In witte suiker zitten geen voedingsstoffen en in rietsuiker zitten een beetje voedingsstoffen.
Maar kokosbloesemsuiker spant de kroon: hierin zitten veel meer mineralen, vitaminen, flavonoïden en polyfenolen dan in ander suikersoorten. Het is de meest gezonde vorm van suiker.
Uit een boom kan dagelijks één tot drie liter sap van de bloem worden geoogst. Dit sap wordt gebruikt voor de productie van kokosbloesemsuiker.
In kokosbloesemsuiker zit een grote hoeveelheid ijzer, zink, calcium, natrium en kalium.
Er zit 10 keer zoveel zink in kokosbloesemsuiker als in rietsuiker. Daarnaast zit er bijna tweemaal zoveel ijzer in kokosbloesemsuiker in vergelijking met rietsuiker.
In witte suiker zit vrijwel helemaal geen mineralen.
Verder zitten er vezels in kokosbloesemsuiker. Een van de meest belangrijke stoffen in kokossuiker is het prebioticum inuline; en daarvan zit er zeer veel in dit natuurlijke product.
In kokosbloesemsiroop zit nauwelijks inuline zes keer zo weinig als in suiker. Het aantal polyfenolen, flavonoïden en anthocyanidinen in kokosbloesemsuiker en -siroop ontloopt elkaar niet veel.
Kokosbloesemsuiker bevat een reeks aan voedingsstoffen.
Er zitten in dit dit tropische natuurproduct veel belangrijke aminozuren voor het menselijk lichaam.
Ook de vitaminen laten zich niet onbetuigd; er zitten twaalf verschillende vitaminen in kokosbloesemsuiker.
Daarnaast bevat kokosbloesemsuiker een lage glykemische waarde: tussen de 35 en 54%.
Ter vergelijking: de glykemische waarde van rietsuiker en gewone suiker heeft een GI van tussen de 65 en 100.
Er is een groot nadeel aan de productie van kokossuiker.
Aangezien een boom niet tegelijkertijd kokosnoten en sap kan produceren, worden er minder kokosnoten geproduceerd.
In het begin van het derde millennium heeft dat geleid tot allerlei problemen.
Er zijn nog niet genoeg kokosbomen om de kokosbloesemsuiker te produceren.
Hierdoor blijft men afhankelijk van gewone kokospalmen die voortaan worden geoogst op hun bloesemsap.
Dat leidt er echter toe dat deze bomen geen kokosnoten aanmaken.
Hierdoor kan er ook geen kokosolie, kokoswater, kokosmelk en geraspte kokos worden geproduceerd; deze producten leveren allemaal minder op dan kokosbloesemsuiker.
Daarnaast is het zo dat een boom waarvan eenmaal kokosbloesemsuiker is getapt, niet snel meer omschakelt naar de productie van kokosnoten.
En als ze omschakelen, is de productie van kokosnoten een stuk minder dan voorheen.
In een klein onderzoek onder 10 mensen dat werd gehouden in Trinidad bleek dat kokosbloesemsuiker de bloedsuikerspiegel veel minder deed pieken dan conventionele witte suiker.
Kokosbloesemsuiker is volgens dit eerste onderzoek een zeer goede mogelijkheid voor mensen die leiden aan suikerziekte of diabetes mellitus om hun ziekteproblemen te verkleinen.
Er is minder insuline nodig als je slechts kokosbloesemsuiker eet.
Overigens is het nog beter om helemaal geen suiker te eten maar aangezien het suiker eten sinds eind 19e eeuw als een verworven recht wordt beschouwd, adviseren artsen slechts om matig te zijn met suiker.
Bovendien zijn veel mensen verslaafd aan suiker; suiker is een drug en als je een drug van iemand afpakt worden mensen boos.
In de Filipijnen heeft men geadviseerd om een nieuwe plantage van kokospalmen te maken voor de productie van kokosbloesemsuiker en niet de oude bomen te gebruiken die worden gebruikt voor de kokosnootproductie.
Het duurt echter minstens vijf jaar voordat nieuwe bomen groot genoeg zijn om hun sap te kunnen oogsten.
Voor de productie van kokosbloesemsap kunnen het beste dwergkokospalmen worden gebruikt; dat is een gecultiveerde soort die snel groeit, veel oplevert maar klein blijft.
Je kunt gewoon met je hand bij de kokosnoten of het bloesem.
In kokosbloesemsuiker zit veel minder fructose dan in gewone suiker, rietsuiker of glucose-fructosestroop wat vaak als industrieel zoetmiddel in producten wordt gedaan.
Fructose wordt door het lichaam snel omgezet in vet.
Door kokosbloesemsuiker te gebruiken is de kans een stuk kleiner dat je in gewicht toeneemt.
Overigens zit er wel sucrose in kokosbloesemsuiker, wat gedeeltelijk uit fructose bestaat.
Het blijft zaak om niet teveel suiker te eten. Suiker is nu eenmaal de belangrijkste oorzaak van de welvaartsziekten diabetes mellitus type 2, obesitas, kanker en hart- en vaatziekten.
Het is uiteraard wel zo dat de antioxidanten in de vorm van vitaminen en flavonoïden die kokosbloesemsuiker bevat, de kans op het ontwikkelen van de in de moderne wereld veel voorkomende ziekten verkleinen.
Daarom is bijvoorbeeld een zelfgemaakte taart met kokosbloesemsuiker een meer gezondere optie dan een taart van een industriële bakker.
De productie van kokosbloesemsuiker is pas goed op gang gekomen in het derde millennium. Hierdoor bestaat er nog nauwelijks wetenschappelijke informatie over kokosbloesemsuiker; het werd voordien slechts sporadisch gegeten.
Voor in de toekomst is kokosbloesemsuiker de oplossing.
Een kokospalm verbruikt minder water dan rietsuiker.
Daarnaast is het een stuk gezonder.
Bovendien kan de hele tropische regio meeprofiteren van de gezondheidsaspecten van kokosbloesemsuiker.
Vaak behoren tropische regio´s tot de armere landen. Het zou daarom goed zijn om landbouwgebieden aan de kust in te richten met kokospalmen ten behoeve van kokosbloesemsuiker.
Zoals je misschien weet bloeien kokospalmen alleen als ze in de buurt van een zee staan.
Ook grote landen die uit woestijn bestaan liggen aan zee, zoals Saoedi-Arabië.
Dat land zou kunnen overschakelen op kokosbloesemsuikerproductie als de winsten van olie weg zouden vallen.
Laatste update
5-12-2023
Kies hieronder waarover je vandaag wilt lezen
Rudolf Steiner: "Wetenschap wordt spiritueler en spiritualiteit wetenschappelijker."
Voeding en spiritualiteit zijn vormen van licht
De inhoud die hier wordt weergegeven kan niet worden weergegeven vanwege de huidige cookie-instellingen.
Deze website kan inhoud of functies aanbieden die door derden op eigen verantwoordelijkheid wordt geleverd. Deze derden kunnen hun eigen cookies plaatsen, bijvoorbeeld om de activiteit van de gebruiker te volgen of om hun aanbiedingen te personaliseren en te optimaliseren.
Deze website maakt gebruik van cookies om bezoekers een optimale gebruikerservaring te bieden. Bepaalde inhoud van derden wordt alleen weergegeven als "Inhoud van derden" is ingeschakeld.