De geneeskracht van zeebiethttps://strato-editor.com/.cm4all/uproc.php/0/lichtplanten%20mix/zeebiet/.Beta_vulgaris_maritima_200519171.jpg/picture-400?_=189647394b6

Botanische Latijnse naam: Beta vulgaris subsp. Maritima

Zeebiet is niet een groente die we dagelijks opeten. Toch is het de moeder van alle bietensoorten zoals voederbieten, rode biet en snijbiet. Zelfs suikerbiet stamt of van de zeebiet. Zonder zeebiet had de voedselindustrie geen suiker kunnen maken! Overigens kunnen bietensoorten zoals suikerbiet sneller ziek worden. Het zijn doorgekweekte planten; ze zijn niet op natuurlijke wijze ontstaan. De mens kan vervolgens de suikerbiet verder doorkruisen met zeebiet, zodat er resistentie tegen een ziekte ontstaat.

De zeebiet heeft geneeskracht aan mensen te bieden. Het wordt vooral ingezet bij tepelkloven, constipatie en urinewegproblemen.

Geografisch voorkomen

Zeebiet of strandbiet groeit in Nederland aan de voet van duinen en zeedijken. 

Omdat men in Nederland liever uitheems duingras ziet dan de oorspronkelijke beplanting zoals duinbossen en zeebiet, zie je deze plant hier ten lande niet vaak meer. 

Verder groeit de zeebiet volop van de kust van Noorwegen tot aan de Canarische eilanden en Noord-Afrika en aan de hele oostkust van Denemarken tot Finland. 

Ook aan de Russische eilanden en kust groeit strandbiet. volop. Daarnaast groeit het in het Midden-Oosten tot aan de Indiase kust. In Australië en, Noord-Amerika. In Zuid-Amerika groeit deze bietensoort van oorsprong niet, maar is hij er ingevoerd.

Zeebiet aan de Russische kust

Zeebiet in de geschiedenis

Zeebiet is de voorouder van de voederbiet, rode biet, snijbiet en suikerbiet. Deze maritieme oerbiet groeit graag op een zoute grond zoals kustgronden. 

Van zeebiet wordt zowel de wortel als het blad gegeten. In de hangende tuinen van Babylon liet men onder andere zeebiet groeien. Zeebietblad wordt al sinds de neolithische tijd, die 11.000 jaar voor Christus begon, gegeten door de mensheid. 

Zeebiet is doorgekweekt naar andere bietensoorten maar deze hebben de zeebiet nog steeds nodig. Doorkweken betekent dat door mensenwerk er rassen ontstaan die niet op natuurlijke wijze tot stand zijn gekomen. 

Hierdoor hebben deze nieuwe rassen minder beschermingsmechanismen tegen ziekten ingebouwd. Daarom worden delen van zeebiet telkens weer gebruikt om een doorgekweekt bietenras resistent tegen een bepaalde ziekte te maken.

Levensduur zeebiet

Zeebiet wordt ouder dan gecultiveerde biet, dat een eenjarige plant is. Zeebiet kan wel elf jaar worden, met name in Frankrijk en Engeland. 

In het algemeen is het zo dat hoe noordelijker je komt, hoe minder oud de zeebiet wordt. Daarnaast is de habitat van de plant van belang voor de levensduur. 

In een relatief rustige, ongestoorde omgeving groeit de zeebiet langer dan in een gebied waar de natuur en de weersomstandigheden wat wilder van aard zijn. Waar de zee al te woelige perioden kent zal de biet minder oud worden. 

Zeebietblad

Naamgeving zeebiet

De Latijnse, wetenschappelijke naam van deze plant is Beta vulgaris subsp. Maritima. In het Nederlands wordt het zowel zeebiet als strandbiet genoemd. 

In het Duits heet het Meer-Rübe, Wild-Bete of Meer-Mangold. In Engelstalige landen heet het sea beet of sea beetroot. De bladeren van zeebiet staan ook bekend onder de naam wilde spinazie, maar eigenlijk zou wilde snijbiet een meer logische naam zijn. .

Eetbaarheid zeebiet

De hele zeebietplant is eetbaar. In tegenstelling tot gewone bietjes worden de wortels minder vaak gegeten. De stelen, bladeren en bloemen zijn rauw eetbaar maar je kunt ze ook blancheren. Jonge bladeren smaken beter dan oude bladeren. 

De oudere bladeren smaken wat bitter doordat er veel tanninen in zitten. Jong zeebietblad is een ideale saladeblad.

Wild is gezonder

Zeebiet is een in het wild voorkomende groente. Wilde groenten zijn vaak een stuk gezonder dan doorgekweekte, gedomesticeerde groenten. 

Omdat zeebiet goed tegen ziekten kan is het een ideale moestuinplant, vooral als je aan de kust woont en de beschikking hebt over een zanderige en ziltige bodem. Maar ook in een gewone moestuin kan de zeebiet goed gedijen.
Bietjes en ook de zeebiet zijn met name zeer gezond voor hart en bloedvaten. De reden dat de wilde groenten meer gezond zijn is dat ze niet beschermd opgroeien door pesticiden of andere landbouwtechnische plagen. 

Insecten kunnen makkelijker bij wilde planten gaan eten, daarom maken deze meer insectwerende stoffen aan. Deze stoffen die de insecten weren, zijn juist de voedingsstoffen voor mensen. 

Het is zelfs zo dat als insecten op een plant zitten en ervan eten, alle andere planten in de buurt meer stoffen gaan aanmaken die deze insecten weren. Hoe dat precies komt is bij rationele wetenschappers onbekend, maar de kans is groot dat het met morfogenetische velden te maken heeft. 

Inhoudsstoffen zeebiet

Zeebiet is rijk aan vitamine A en vitamine C. Het bevat veel van de mineralen kalium, magnesium, calcium, ijzer en zwavel. Verder bevat het saponinen, betanine, asparagine, rafanol, glycuramine en oxalaten. 

Deze laatste stoffen zijn de reden dat je zeebietblad niet dagelijks in grote hoeveelheden moet eten, met name niet als je last hebt van je nieren. Oxalaten kunnen namelijk nierstenen veroorzaken.

Uitwendig gebruik zeebiet

Zeebiet wordt in vele landen op medicinale wijze gebruikt. Een van de meest gebruikte remedies is tegen tepelkloven door het zogen van baby´s. Een gekneusd blad wordt op de tepels gelegd waardoor de kloven en korsten verdwijnen.
Het eten van zeebietbladeren helpt verder nog bij ontstekingen aan de urinewegen en het werkt als laxeermiddel.

Medicinale werkingen zeebietbladeren

Onderzoekers uit Iran ziet dat de zeebiet goed werkt in een dieetkuur tegen kanker. Vooral de bladeren bevatten veel kankerwerende stoffen. Het werkt tegen twee verschillende borsttumorcellijnen, zo zag men.
Zeebiet heeft ook een sterke antibacteriële werking tegen verschillende bacteriesoorten die ziekten kunnen veroorzaken, zoals Proteus mirabilis en Bacillus subtilis.
Verder heeft zeebiet een goede antidiabeteswerking. Het kan de aanmaak van enzymen stimuleren, zoals glucosidase en alfa-amylase, waardoor suiker beter verteerd wordt in ons lichaam.
De onderzoekers zien dat de zeebiet de volgende medicinale werkingen heeft:

• Ontstekingsremmend,
• Antioxidant
• Zenuwstelselbeschermend,
• Bloedsuikerspiegelregulerend en
• Antikanker.

Eettips zeebiet

Zeebietblad kan gesneden worden. Je kunt zowel de stelen als de bladeren gebruiken. 

• Je kunt deze roerbakken met aardappelen maar het kan ook een soepingrediënt zijn. 
• Verder is het lekker om eens een quiche van zeebietblad te maken. 
• Een lekker Libanees recept is 400 gram zeebietblad met 600 nl yoghurt, 400 gram kikkererwten en 100 gram bulghur vermengen. 
• Voeg er Keltisch zeezout en gehakte munt aan toe en je hebt een heerlijke maaltijd namelijk een zeebietyoghurtsoep.

Bronnen zeebiet

• http://nl.wikipedia.org/wiki/Strandbiet
• http://de.wikipedia.org/wiki/Wilde_R%C3%BCbe
• http://fr.wikipedia.org/wiki/Bette_maritime#Propri.C3.A9t.C3.A9s_M.C3.A9dicinales
• Foto bloem zeebiet: Phil Sellens from East Sussex [[File:Sea Beet (Beta vulgaris) (4650295249).jpg|Sea_Beet_(Beta_vulgaris)_(4650295249)]]
• Andere foto's: Wikimedia commons, publiek domein
• Medicinale werkingen zeebiet: https://www.researchgate.net/publication/358595049_Beta_vulgaris_subsp_maritima_A_Valuable_Food_with_High_Added_Health_Benefits