Latijnse naam: Mangifera indica
Deze overbekende tropische boom behoort tot de familie van Anacardiaceae. Mango heeft in vrijwel alle landen dezelfde naam, alleen in het Maleis wordt het Manga genoemd, een woord dat Nederlandse Indo's nog zullen kennen. Het fruit is lekker als het rijp is, maar zelfs het iets te jonge fruit wordt gebruikt in de Indiase keuken.
Het wordt dan geraspt of klein gesneden en vervolgens opgebakken als een groente, of deel van een groentemix.
Mango is niet alleen bekend vanwege het heerlijke fruit, ook andere plantonderdelen kunnen de mens van pas komen.
In Ghana wordt de mangoboom gezien als één van de vele plantaardige medicijnen. De steeltjes, bast en wortel worden ingezet bij hoest, diarree, tandpijn, jicht en koorts.
De bladeren dienen als diureticum en kunnen eveneens helpen tegen tandpijn. De bladeren, bloemknoppen en wortel zijn een anti-koortsmiddel.
De bladeren en bast worden gebruikt bij pijnlijk en ontstoken tandvlees.
Met de volgende instructie kun je mango eten zoals men dat alleen in de tropen doet.
Een bruine, uiteraard biologische, boterham smaakt lekker als je er mangopulp op doet. Je kunt wat vruchtvlees fijnprakken, maar er is een andere manier.
Wanneer je een mango hebt gesneden dan kun je met een lepel de schil afschrapen waardoor je nog meer pulp verkrijgt. Het hangt een beetje van de mangosoort af hoeveel pulp er aan de schil blijft zitten. Aan de pit zit eveneens veel mangovruchtvlees wat je er met een lepel kunt afhalen.
Overigens is niet elke mango even geschikt hiervoor want mango's uit Zuid-Amerika hebben vaak heel vezelig vruchtvlees, vooral rond de pit. Mango's uit Afrika en Azië zijn vaak lekkerder en zoeter.
Ook mango's met oranje vruchtvlees in plaats van geel, smaken lekkerder en zijn minder vezelig.
De herbalist en dorpsoudste van Butre in Zuidwest Ghana vertelt in een interview dat de bast van de mangoboom wordt gebruikt samen met andere kruiden om geneeskrachtige dranken van te maken.
De bast zelf is alleen goed tegen pijn, maar in samenwerking met andere planten kan het een medicijn tegen een specifieke pijnlijke ziekte worden.
De thee van gekookte mangobast wordt in Butre gedronken tegen hoge koorts.
Het werkt diuretisch, en de koorts die men heeft, wordt als het ware uit geplast. De koorts wordt samen met het water uit geplast, zo vertelt men het.
De boom is een bron van vele medicaties in heel de tropische wereld. De wortel, schors, bladeren, het onrijpe fruit en het rijpe fruit hebben een plek in diverse folkloristische behandelmethoden tegen
Het wordt verder ingezet als afrodisiacum, tonicum, eetlustbevorderaar, laxeermiddel, vochtafdrijvend middel en maagversterkend middel.
Mangiferine is een medicinale component die in meerdere delen van de mangoboom wordt teruggevonden, zo leiden Indiase onderzoekers hun studie naar de geneeskracht van de mangoboom in.
Mangiferine is de meest belangrijke stof in de medicinaal gebruikte delen van de mangoboom. Deze stof is ruimschoots onderzocht in de wetenschappelijke wereld.
Mangiferine heeft de volgende bewezen werkingen:
Deze laatste functie kan in onze maatschappij geen kwaad aangezien mensen in de moderne maatschappij 24 uur per dag een tsunami van straling ondergaan, waarvan niemand exact kan vertellen hoe schadelijk of hoe gezond de geaccumuleerde stralingsbronnen zijn.
De onderzoekers concluderen dat de delen van mango en mangiferine nog niet veelvuldig toegepast worden, ongeacht de talloze studies die al zijn gedaan.
Vervolgwetenschap zou duidelijker kunnen aantonen dat de medicinale werking van deze stof voor prima toepasbaar is in de medische wereld.
Tot die tijd kunnen we er ook voor kiezen om ziekten te voorkomen middels het genieten van mango als fruit.
Als proefdieren leverschade is gegeven in een laboratorium, herstelt de lever snel met een mango-extract.
Mango wordt door traditionele geneeskundigen voorgeschreven bij leverziekten, en deze studie kan de positieve werking op leverweefsel onderschrijven.
De antioxidantwerking van stoffen in mango zorgt dat vrije radicalen, die de vrije loop hebben als de lever met schadelijke stoffen wordt geconfronteerd, gevangen worden, waardoor de de keten van schade door vrije radicalen, een halt wordt toegeroepen.
Als een mens het woord leverschade hoort, denkt deze vaak gelijk aan alcohol. Alcohol en met chemicaliën gekweekte softdrugs zijn inderdaad behoorlijk funest voor de lever, maar er zijn meer leverbeschadigende producten in omloop.
Suiker, tabak, vlees, medicijnen, wit meel, frisdrank, energiedrank, snoep, koekjes, cake, taart, synthetische toevoegsels en allerhande zoetwaar en frituurspullen geven de lever een enorme schadepost.
Een van de grootste leverbeschadigende productengroep zijn synthetische medicijnen.
Laatste update
5-12-2023
Kies hieronder waarover je vandaag wilt lezen
Rudolf Steiner: "Wetenschap wordt spiritueler en spiritualiteit wetenschappelijker."
Voeding en spiritualiteit zijn vormen van licht
De inhoud die hier wordt weergegeven kan niet worden weergegeven vanwege de huidige cookie-instellingen.
Deze website kan inhoud of functies aanbieden die door derden op eigen verantwoordelijkheid wordt geleverd. Deze derden kunnen hun eigen cookies plaatsen, bijvoorbeeld om de activiteit van de gebruiker te volgen of om hun aanbiedingen te personaliseren en te optimaliseren.
Deze website maakt gebruik van cookies om bezoekers een optimale gebruikerservaring te bieden. Bepaalde inhoud van derden wordt alleen weergegeven als "Inhoud van derden" is ingeschakeld.