Lao Tze, Te-Tao Ching:
-De weg naar de hemel is als het spannen van een boog,
het hoge gaat naar beneden, het lage omhoog.-
Latijnse naam: Tribulus terrestris
Tribulus komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied en heeft zich over de hele subtropische regio, en sommige tropische gebieden van de wereld verspreid. De vruchten bevatten grote stekels, vandaar de naam devil's thorn. Ook lijkt de vrucht met enige fantasie op een geitenkop, vandaar de Engelse alternatieve naam goat's head.
De taxonomie en botanie kenmerken zich door het gebruik van plantnamen in het Latijn. Dat gebeurt onder andere om eigenschappen van de plant goed in de naam naar voren te laten komen.
De stekels kunnen behoorlijk pijn doen aan je voet als je erop loopt en daarnaar verwijst de Latijnse naam want Tribulus betekent ''probleem'' en terrestris ''van de aarde''.
De Latijnse naam betekent daarom in feite ''Probleem op de grond''. In het Frans kennen we het woord ''terrible'', wat ''verschrikkelijk' betekent, een woord wat verwant is aan tribulus.
In het Nederlands gebruiken we vaak kortweg de naam tribulus.
In Europa en Noord-Amerika worden voedingssupplementen of tribulusextracten verkocht die een algehele versterking van het lichaam beloven.
Deze beloftes zijn gebaseerd op traditionele kennis en moderne wetenschap.
Van tribulus worden traditioneel de zaden gebruikt om hun medicinale eigenschappen.
Tribulus wordt gebruikt als volksmiddel ingezet in de ayurveda en de Chinese traditionele geneeskunde.
Het is een tonicum, afrodisiacum, verzachtend middel, samentrekkend middel, maagversterker, bloeddrukverlager, diureticum, niersteenoplossend middel en urinewegenversterkend middel.
De gedroogde vrucht van het kruid is zeer effectief bij de meeste aandoeningen van het urogenitale stelsel.
In Soedan is Tribulus terrestris een middel tegen nierontsteking.
In onze moderne tijd is er een groeiende stapel aan onderzoeken met farmacologische wetenschappelijke bewijzen die de traditionele belofte van Tribulus terrestris bevestigen.
In 2017 waren er 130 fytochemische componenten van Tribulus terrestris onderzocht.
Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat tribulus mogelijk medicinale kwaliteiten tegen diabetes heeft door het antioxidanteffect.
Daarnaast geeft diabetes een verhoogd risico op hart- en vaatziekten. Hartkrampen of angina pectoris kunnen eerder ontstaan bij diabetici dan bij niet-diabetici.
Door zowel het bloedsuikerspiegelverlagende effect als het effect tegen hartkrampen, heeft tribulus de potentie om als middel tegen hartkrampen bij diabetici te dienen. Het kan zowel genezend als preventief werken.
Een belangrijke werking van tribulus is dat het de aanmaak van testosteron bevordert.
Hierdoor wordt de spiermassa verhoogd, de spierkracht bevorderd en het prestatievermogen groter.
Tegelijkertijd kan deze geneesplant de aanmaak van spermacellen bevorderen. Het verhoogt de libido zowel bij mannen als vrouwen.
Daar is extra goed voor sporters omdat door een teveel aan sporttraining het testosteronniveau kan dalen.
Bij vrouwen wordt de aanmaak van oestrogeen bevorderd. Deze gegevens komen uit wetenschappelijke onderzoeken en de fytotherapie is de plantengeneeskunde die uitsluitend wetenschappelijke resultaten opneemt in zijn arsenaal aan farmacologische mogelijkheden.
Een fytotherapeut kan besluiten tribulus in te zetten bij de volgende indicaties:
Tribulus kan gebruikt worden als aanvullend middel bij te hoge bloeddruk.
Uit onderzoek blijkt dat tribulus hartbeschermende potentie bevat.
Het kan het bloedvettenniveau verbeteren. Oxidatie van bloedvetten of lipiden is een belangrijke biomarker voor hart- en vaatziekten.
Tribulus kan lichaamseigen antioxidant enzymen in onder andere de lever activeren waardoor de lipiden minder snel oxideren.
Modern onderzoek toont aan dat de fytochemische bestanddelen steroïde saponinen en flavonoïden samen met de uitstekende ontstekingsremmende en werkingen tegen veroudering van tribulus, de belangrijkste bijdragen leveren aan het totale beeld van de farmacologische activiteit.
Er zitten minstens 12 steroïde saponinen of zeepstoffen in Tribulus terrestris.
Deze zorgen samen met asparaginezuur, glutaminezuur, linolzuur, oleínezuur, palmitinezuur, stearinezuur, betasitosterol, protodioscine, harmaan, nonharmaan en de mineralen ijzer, calcium en fosfor voor de medicinale potentie.
Bij de juiste dosis en hantering van de gebruiksvoorschriften kan tribulus veilig ingenomen worden, maar wanneer een kuur langer dan 3 maanden duurt, dient een arts of fytotherapeut te worden ingeschakeld.
Een te hoge dosis kan leiden tot veranderingen in spiercoördinatie.
Er zijn mogelijk interacties met andere geneesplanten en medicijnen die hormonen bevatten. In dat geval, als iemand bijvoorbeeld al een hormoonkuur doet, alleen innemen na doktersconsult.
Bronnen wetenschappelijke literatuur: