Botanische Latijnse naam: Humulus lupulus
Hop is een overblijvende klimplant. Hij groeit van oorsprong in Noord-Amerika, Europa en West Azië. Het bovengrondse deel sterft tijdens het begin van een winterperiode af, en in de lente groeit uit de wortel weer een nieuwe klimplant. De vruchten worden hopbellen of hopkegels genoemd.
De jonge bladeren van de hop, tot en met de meimaand, kunnen gegeten worden. De hopbellen kunnen ook gegeten worden.
In Nederland en België kent de hopplant de volgende namen: Hop, hoppe, oppe, hommel, havikskruid, boerendruiven, wiensels, wijnsel, en ranke
Hop is familie van de Cannabis sativa. Hopplanten vallen samen met cannabisplanten onder de botanische familie cannabaceae. Er bestaan over de 100 cultivars van de hopplant.
De Romeinen aten hopscheuten in het voorjaar als groente, vergelijkbaar met asperges.
Hop is het meest bekend van het gebruik bij de bereiding van bier. Door het gebruik van hop wordt het bier bitterder en is het langer houdbaar.
Hop wordt sinds de oudheid gebruikt als rustgevend middel. Indianen uit Noord-Amerika en Europese middeleeuwse artsen als Theophrastus Bombastus Paracelsus von Hohenheim maakten al melding van de slaapverwekkende werking van hop. De geest raakt door veel hopgebruik, versterkt door de combinatie met alcohol vermoeid, minder scherp, verliest bewustzijnskracht en raakt vergeetachtig.
Toen bierbrouwers in Europa in de 16e en 17e eeuw hop aan het bier gingen toevoegen, beschouwden ze deze drank als medicinale drank.
Hop kan de maag rust geven en is daardoor een kruid dat de spijsvertering bevordert.
Fyto-oestrogenen in hop zorgen bij vrouwen voor een effect op het gebied van menopauzeklachten en als afrodisiacum. Bij mannen werkt het als anti-afrodisiacum. De fyto-oestrogenen binden zich aan oestrogeenreceptors.
Oestradiol is het lichaamseigen hormoon van mensen en dat wordt over het algemeen als een vrouwelijk hormoon gezien, omdat het bij vrouwen in hogere mate aanwezig is dan bij mannen.
De rustgevende kwaliteit van hop werkt eveneens slaapbevorderend. Hop kan als natuurlijk slaapmiddel worden ingezet.
Bitterstoffen in hop werken goed voor de spijsvertering. Ze zijn spijsverteringsbevorderend, krampopheffend en eetlustbevorderend. Daarnaast gaan ze flatulentie tegen.
In de fytotherapie, de door wetenschap geconfirmeerde plantengeneeskunde, wordt hop gebruikt als medicijn.
Ook in de natuurgeneeskunde en orthomoleculaire voedingstherapie is hop een geneesmiddel. Een arts kan het middel vooral voorschrijven bij:
Bitterstoffen zijn een belangrijke medicinale stoffengroep in hop. Er zitten alfazuren of humulonen in die in het lichaam worden omgezet tot humulon, cahumulon, deoxycohumulon en adhumulon.
Ook bevat het lupulonen zoals lupulon, adlupulon encalupulon. De hulupones in hop leveren de plant de rustgevende, kalmerende en slaapverwekkende eigenschap.
Verder bevat hop veel polyfenolen met fyto-oestrogeenwerking. Deze oestrogenen binden zich met oestrogeenreceptors in ons lichaam.
Hop kan ingenomen worden totdat de klachten afnemen. Er zijn bijwerkingen verbonden aan hop, en bij langdurig gebruik is de kans op bijwerkingen groter.
Laatste update
5-12-2023
Kies hieronder waarover je vandaag wilt lezen
Rudolf Steiner: "Wetenschap wordt spiritueler en spiritualiteit wetenschappelijker."
Voeding en spiritualiteit zijn vormen van licht
De inhoud die hier wordt weergegeven kan niet worden weergegeven vanwege de huidige cookie-instellingen.
Deze website kan inhoud of functies aanbieden die door derden op eigen verantwoordelijkheid wordt geleverd. Deze derden kunnen hun eigen cookies plaatsen, bijvoorbeeld om de activiteit van de gebruiker te volgen of om hun aanbiedingen te personaliseren en te optimaliseren.
Deze website maakt gebruik van cookies om bezoekers een optimale gebruikerservaring te bieden. Bepaalde inhoud van derden wordt alleen weergegeven als "Inhoud van derden" is ingeschakeld.