Latijnse naam: Curcuma longa,
Behalve kurkuma bestaat er ook Javaanse geelwortel, een plant met de Latijnse naam Curcuma zanthorrhiza. Deze plant heeft gelijkwaardige medicinale eigenschappen met kurkuma. Toch is het niet gewenst om de verschillende plantennamen door elkaar te gebruiken want uit wetenschappelijke onderzoeken blijkt dat beide planten verschillende verhoudingen in medicinale stoffen hebben.
Naast deze twee vormen van kurkuma bestaat er ook witte kurkuma, waarvan ''temu putih'' de Indonesische naam is.
In het Engels wordt het ''white turmeric'' genoemd en de Latijnse naam is Curcuma zedoaria.
Ook deze plant heeft vergelijkbare, maar iets andere medicinale effecten.
In het Nederlands wordt een aantal namen gebruikt voor dit culinaire medicijn: kurkuma, Indiase geelwortel, Koenier (Surinaams), Koenjit (Nederlands-Indisch), tarmeriek, temoe lawak (Indonesisch)
Kurkuma is een plant waarvan de wortel al eeuwenlang wordt gebruikt in India, China en Zuidoost-Azië om zijn vele medicinale kwaliteiten.
Van kurkuma wordt voornamelijk de wortel gebruikt, hoewel in Azië ook het blad medicinale toepassingen heeft.
De wortel kan worden gedroogd tot een poeder, zodat het makkelijker te bewaren en te doseren is.
Dit poeder wordt in de keuken gebruikt om allerlei gerechten op smaak te brengen. In kerriepoeder, een kruidenmix bestaande uit kruidnagel, paprika, gember, kardemom, koriander, komijn, foelie, peper en kaneel, hoort oorspronkelijk ook kurkumapoeder te zitten.
Filmpje uit West Papua
In de Ayurveda en de Traditionele Chinese geneeskunde wordt kurkuma al eeuwenlang tegen een reeks aan ziekten ingezet. Het wordt vooral geroemd om zijn ontstekingsremmende capaciteiten.
Kurkuma wordt traditioneel met name aangewend bij indigestie, prikkelbaredarmsyndroom, een opgeblazen gevoel na de maaltijd, flatulentie, maagaandoeningen, leverziekten en galziekten.
De meeste van deze aandoeningen worden ondersteund door de moderne wetenschap.
Een uitzondering hierop is enkele galblaasaandoeningen zoals verstopte galwegen. Daarvoor is kurkuma ongeschikt gebleken als medicinaal middel en kan het soms de ziekte verergeren. Dus dat wordt afgeraden.
In Curcuma longa zitten als belangrijkste werkzame stoffen de curcuminoïden zoals curcumine, demethoxycucurmine, cyclocurcumine en bisdemethoxycucurmine. Meestal spreken mensen over curcumine als werkzame stoffen, maar er zijn meerdere soorten curcurminoïden.
Verder bevat de kurkumawortel allerlei etherische oliën, suikers, proteïnen en hars. Al deze inhoudsstoffen bezitten medicinale kwaliteiten.
In wetenschappelijke onderzoeken wordt vaak genoemd dat de medicinaal werkzame stoffen in kurkuma niet systematisch door het lichaam worden opgenomen.
Daarom zijn wetenschappers op zoek naar stoffen die de opname van curcuminoïden beter maken. In wetenschappelijke termen heet dit: de biobeschikbaarheid van curcumine verbeteren.
Er wordt daarom allerlei onderzoek gedaan naar combinaties van kurkuma met andere kruiden zoals zwarte peper. Uit onderzoek blijkt dat stoffen in zwarte peper de opname van curcuminoïden stimuleren.
Uit ander onderzoek blijkt dat toevoeging van etherische olie van kurkuma de biobeschikbaarheid van kurkuma verbetert. Sommige fytotherapeuten schrijven daarom het gebruik van kurkumapoeder voor in combinatie met het gebruik van etherische olie van kurkuma.
Over het algemeen zijn er te weinig klinische onderzoeken gedaan om kurkuma definitief tot een werkend medicijn te bestempelen.
Echter, er zijn wel honderden onderzoeken gedaan naar de effectiviteit van kurkuma tegen allerlei ziekten en deze onderzoeken wijzen er allemaal op dat kurkuma inderdaad effectief is.
Klinische onderzoeken doen houdt in dat een medicijn getest is op grote groepen mensen en het gebrek daaraan komt deels door het gebrek aan de wil om hiernaar onderzoek te doen, en omdat er geen financiële drijfveer achter zit, want wie met zo'n peperduur onderzoek betalen?.
Er zijn veel onderzoeken gedaan die wijzen op de volgende medicinale effecten van kurkuma:
Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat er veel aanwijzingen zijn dat kurkuma helpt tegen artrose, artritis en andere reumatische aandoeningen.
Traditioneel wordt kurkuma daar al eeuwenlang tegen ingezet. Er zijn echter nog maar weinig klinische, dubbelblinde onderzoeken gedaan, wat vreemd is omdat dit medicijn bij alle tot nu toe gedane wetenschappelijke onderzoeken zeer goed blijkt te werken bij artritis en artrose.
De antioxidanteigenschappen en ontstekingsremmende eigenschappen zijn belangrijk om reumatische aandoeningen te bestrijden.
Gewrichtspijnen worden veroorzaakt door ontstekingen. Daarnaast zijn reumatische aandoeningen gerelateerd aan minder goed werkende nieren.
Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat kurkuma ook een middel kan zijn om chronische nierziekten tegen te gaan.
Artritis wordt veelal veroorzaakt door een teveel aan urinezuur wat niet wordt verwerkt door de nieren, wat op zijn beurt weer komt door verminderde nierfunctie.
Wanneer de nieren een paar procent beter functioneren, kan het urinezuur meer efficiënt worden afgevoerd, waardoor de oorzaak voor artritis en artrose kan worden weggenomen.
Uit diverse wetenschappelijke onderzoeken blijkt dat kurkuma de chelatie van zware metalen zoals chroom, cadmium en kwik bevordert.
Zware metalen zijn giftig, met name voor de nieren. Kurkuma kan de nieren beschermen doordat het oxidatieve stress vermindert.
Hierdoor gaan de nieren beter werken. Zware metalen komen in ons lichaam door medicijngebruik, roken, vleesconsumptie, vis eten, vaccinatie, milieuvervuiling, drinkwatervervuiling, uitlaatgassen en uitstoot van de industrie.
De lever maakt vele stoffen aan, zoals stoffen die essentieel zijn voor ons immuunsysteem.
Wanneer de lever minder goed werkt spreken artsen van leververgiftiging, leververgroting of cirrhose. Overigens is het een misvatting dat verminderde leverwerking vooral door alcoholconsumptie wordt veroorzaakt. Geraffineerde suiker, goedkope bakolie en de meeste synthetische medicijnen zijn in feite ernstige gifstoffen voor de lever.
Verminderde leverwerking is gerelateerd aan het ontstaan van een groot aantal ziekten. Een leververgroting die niet door alcohol komt wordt door artsen gewoonweg een niet-alcoholische leververvetting genoemd.
Uit onderzoek blijkt dat stoffen in kurkuma als antioxidant werken voor stoffen die de lever beschadigen.
Regelmatig kurkumagebruik kan de lever bevorderen in werkzaamheid waardoor ons immuunsysteem en de spijsvertering in het algemeen beter worden.
Hierdoor wordt het risico op allerlei ziekten verminderd.
Bij de opgegeven doses kan kurkuma zonder problemen maandenlang worden gebruikt.
Bij opgegeven doses zijn er geen bijwerkingen bekend. Kurkuma is een relatief veilig kruid.
Laatste update
5-12-2023
Kies hieronder waarover je vandaag wilt lezen
Rudolf Steiner: "Wetenschap wordt spiritueler en spiritualiteit wetenschappelijker."
Voeding en spiritualiteit zijn vormen van licht
De inhoud die hier wordt weergegeven kan niet worden weergegeven vanwege de huidige cookie-instellingen.
Deze website kan inhoud of functies aanbieden die door derden op eigen verantwoordelijkheid wordt geleverd. Deze derden kunnen hun eigen cookies plaatsen, bijvoorbeeld om de activiteit van de gebruiker te volgen of om hun aanbiedingen te personaliseren en te optimaliseren.
Deze website maakt gebruik van cookies om bezoekers een optimale gebruikerservaring te bieden. Bepaalde inhoud van derden wordt alleen weergegeven als "Inhoud van derden" is ingeschakeld.