Botanische Latijnse naam: Averrhoa bilimbi
Deze vrucht is familie van der sterappel. In Indonesië wordt het de blimbing wuluh genoemd, de zure blimbing, en de sterappel wordt het blimbing manis genoemd, de zoete blimbing. De blimbing is een hele zure, ovaalvormige vrucht die alleen in tropische omstandigheden groeit.
De smaak is net als die van een grosella, zuurder dan azijn. In Engelstalige landen wordt het soms de pickle fruit genoemd, omdat het nog zuurder smaakt dan in azijn ingemaakte vruchten.
Niet veel mensen krijgen het voor elkaar om een vrucht op te eten. Toch kan in een heet tropisch land een kleine zure versnapering enorm dorstlessend werken.
Overigens worden in Suriname zowel de blimbing als de grosella birambi genoemd.
Birambi is eigenlijk de naam van blimbing, maar dan met een 'r' in plaats van een 'l'. Qua smaak lijken de vruchten op elkaar, maar niet wat vorm betreft.
Traditioneel wordt de blimbing ingezet bij jeuk, puisten, syfilis, vastzittende hoest, koorts, diabetes, hoge bloeddruk, reumatische aandoeningen zoals artritis, artrose en jicht en ontstekingen in het algemeen.
Onderzoekers willen graag weten wat de traditionele toepassingen zijn van geneesplanten. Vaak gebeurt dit met als doel om de medicinale werkzaamheden te synthetiseren en om te zetten in een commerciële pil.
Op geroosterde vruchten wordt zout gedaan en dat wordt aangebracht op puistjes.
Een pulp van de bladeren wordt bij verschillende huidproblemen toegepast.
Als je een citroen zuur vindt, neem dan eens een blimbing en je zult voortaan vinden dat een citroen zoet smaakt vergeleken bij deze vrucht.
Het vruchtensap is zuurder dan azijn. Dat heeft weer als voordeel dat alles wat je erna eet een stuk zoeter smaakt.
In dit uiterst zuur smakende fruit zitten veel voedingsstoffen. Er zit vitamine A, vitamine B1, B2 en B3 en vitamine C in.
Verder bevat het wat vezels, proteïnen, behoorlijk wat calcium, en ijzer.
Uit onderzoeken blijkt dat de blimbing een antidiabeteswerking heeft, dat het sommige schimmels te lijf kan gaan en dat het een werking tegen verschillende vormen en stadia van kanker heeft. Andere werkingen zijn:
Dat laatste houdt in dat het is een middel dat verhoogd bloedvettenniveau tegengaat. Het aantal lipiden in ons bloed is voor medici een biomarker.
Dit is een indicatie van een verhoogd risico op cardiovasculaire aandoeningen, obesitas en diabetes.
Onderzoekers brengen in hun studie een fytochemisch profiel van de blimbing, en sommen maar liefst 151 fytocomponenten ui het fruit op.
We zullen ze niet allemaal opnoemen, want sommige stoffen hebben een hele lange naam zoals:
2(methoxycarbonylmethylidene)-5ydroxymethyltetrahydrofuraan,
. Dat is een naam zo lang als een regel van een boek, die mensen met een poëtische inslag kunnen beschouwen als een gedicht van hoge literaire klasse, maar wat voor de meeste mensen enigszins onbegrijpelijke taal is. Wat makkelijker te snappen is is de volgende zin:
“In 2014 diseases like malaria, dengue, leishmaniasis, Lyme disease, tuberculosis, schistosomiasis, and yellow fever, carried by mosquitoes, flies, ticks, water snails and air infect one billion people and more than one million people will die.”
Vertaling:
“In 2014 zullen ziekten als malaria, dengue, leishmanias, de ziekte van Lyme, tuberculose, schostomiasis en gele koorts, overgebracht door muggen, vliegen, teken, waterslakken en de lucht een miljard mensen infecteren waarvan meer dan een miljoen dood gaan.”
Het onderzoek vindt in de blimbing op zich geen oplossing voor dit probleem, maar ziet wel dat het eten van gezonde groenten en fruitsoorten enorm bijdraagt aan het in stand houden van een gezond leven, met een lager risico op bacterieziekten..
Men ziet dat verschillende pathogene organismen resistent worden tegen farmaceutische middelen, waardoor er steeds meer de nadruk wordt gelegd op de geneeskracht van voeding en planten.
Dat is overigens een algemene trend onder wetenschappers. Het lijkt er wetenschappelijk gezien op dat synthetische stoffen ons weinig kunnen helpen in vergelijking met natuurlijke stoffen, maar natuurlijk zullen de farmaceutische bedrijven daar anders over denken.
Blimbing speelt een rol in dit geheel want vooral mensen die nog dicht bij de natuur leven vertrouwen op de blimbing omdat het goed is voor de bloedcirculatie, maar vooral als antidiabetesmiddel.
Waar het de onderzoekers om gaat is om in kaart te brengen wat de werking van deze vrucht is tegen oxidatieve stress, aangezien dit sinds ongeveer 2005 als grondoorzaak van alle ziekten wordt beschouwd.
Stikstofmonoxide, afgekort NO, is een stof die wordt aangemaakt tijdens ontstekingsprocessen. Het is een biomarker van oxidatieve stress. Deze stof heeft meerdere functies voor het lichaam, maar wordt bij overtal vooral in relatie gebracht met de onderliggende oorzaak van ziekten, namelijk oxidatieve stress door vrije radicalen.
Onderzoekers zien dat stikstofmonoxide minder in het lichaam zit als we blimbing eten, dat betekent dat de blimbing de schade die vrije radicalen veroorzaken kan tegengaan.
Antibacteriële en antischimmel werking samen wordt antimicrobiële werking genoemd.
Blimbing heeft een sterke antibacteriële werking. Het gaat de bacteriën Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermis, Bacillus cereus, Salmonella typhi, Citrobacter freundii, Listeria monocytogenes, Salmonella typhimurium, Aeromonashydrophila, Proteus vulgaris en Kocuria rhizophila tegen.
Bovendien werkt het als antifungaal geneesmiddel tegen Blastomycesdermatitidis, Candida albicans, Cryptococcus neoformans, Pityrosporumovale, en Trichophyton spp.
Dit wil zeggen dat stoffen in blimbing een overgroei van deze bacteriën helpt tegen te gaan waardoor infecties worden voorkomen en genezen.
Net zoals met sterappel, moeten mensen met ernstige nierproblemen deze vrucht vermijden. Voor alle andere mensen is het een gezonde vrucht, maar je moet wel gezonde nieren hebben. Dat komt door de oxaalzuur.
Overigens zit er veel calcium in de vrucht, dus het risico op nierstenen is vrijwel afwezig. Calcium zorgt er namelijk voor dat we geen nierstenen krijgen, dat is bijvoorbeeld de reden dat traditioneel aan rabarber wat calcium wordt toegevoegd, zoals een hard gekookt ei.
Gezonde nieren zullen gezond blijven door het blimbingsap, maar mensen die bijvoorbeeld een dialyse op regelmatige basis moeten ondergaan, kunnen de vrucht niet eten, want die lopen gevaar op ernstige niercomplicaties.
Heel soms komt het voor dat mensen die een nierdialyse ondergaan en 5 blimbings eten, acute neurotoxiciteit oplopen. Dit gebeurt dus alleen als iemand een nierdialyse ondergaat. Neurotoxiciteit kan vertaald worden met 'hersenvergiftiging' en het kan leiden tot een epileptische aanval.
Het komt nauwelijks voor, maar toch is dat de belangrijkste reden om als je een dialyse ondergaat, in Suriname op te passen voor blimbing, en in Nederland de sterappel te vermijden.
Laatste update
5-12-2023
Kies hieronder waarover je vandaag wilt lezen
Rudolf Steiner: "Wetenschap wordt spiritueler en spiritualiteit wetenschappelijker."
Voeding en spiritualiteit zijn vormen van licht
De inhoud die hier wordt weergegeven kan niet worden weergegeven vanwege de huidige cookie-instellingen.
Deze website kan inhoud of functies aanbieden die door derden op eigen verantwoordelijkheid wordt geleverd. Deze derden kunnen hun eigen cookies plaatsen, bijvoorbeeld om de activiteit van de gebruiker te volgen of om hun aanbiedingen te personaliseren en te optimaliseren.
Deze website maakt gebruik van cookies om bezoekers een optimale gebruikerservaring te bieden. Bepaalde inhoud van derden wordt alleen weergegeven als "Inhoud van derden" is ingeschakeld.