Latijnse botanische naam: Actinidia chinensis
Kiwi komt niet uit Nieuw Zeeland, zoals veel mensen denken. De klimplant kiwi groeide van oorsprong alleen in China. Boeren in Nieuw Zeeland zijn het massaal gaan verbouwen en hebben de vrucht een commerciële naam gegeven die met Nieuw Zeeland wordt geassocieerd, namelijk kiwi.
De gele kiwi is een cultivar die pas sinds 2010 op de markt is. Deze is nog net een tikkeltje gezonder dan de groene kiwi.
Nieuw Zeeland mag dan een goede naam hebben op kiwigebied, maar in de V.S.. Griekenland, Italië, Chili, Frankrijk, Japan, Korea, België en Nederland worden ook kiwi's gekweekt.
Kiwi's uit Nieuw Zeeland invoeren betekent dat ze een enorme wereldreis moeten maken en dat is niet wenselijk in onze tijd, waarin we willen overschakelen op een duurzame samenleving.
In principe kun je in Nederland kiwi's in je achtertuin kweken. Het is een klimplant die houdt van een beetje warmte, dus hij doet het 's zomers goed tegen een schutting die in de zon staat.
Het is interessant dat wetenschappers ook de traditionele gebruiken van planten onderzoeken, met als doel te zien of deze bevestigd kunnen worden door modern onderzoek
Traditioneel wordt kiwi gebruikt bij spijsverteringsproblemen, dyspepsie, reumatische aandoeningen en aambeien. Verschillende kankertherapieën in China gebruiken onder andere de kiwi.
De takken en twijgen worden traditioneel gebruikt bij gewrichtspijn, opvlammende koorts, en zweren.
De klimplant heeft een eetlustopwekkend, verkoelend effect en wordt gebruikt bij de behandeling van indigestie, jicht en nierstenen.
De wortel en de schors smaken bitter en zijn goed om de bloedcirculatie te verbeteren. Ze worden gebruikt voor de behandeling van artrose, huidverkleuring door blauwe plekken, faronkels, leverontsteking, dysenterie, zwellingen, en filariasis, wat een soort parasitaire worminfectie is die wordt overgedragen door muggen.
Mensen met een verstoorde miltfunctie en niet goed werkende maag, moeten oppassen met kiwi, zowel het fruit als andere delen van de plant.
Met deze laatste aanwijzing uit de Chinese geneeskunde duidt men wellicht op kiwi-allergie, een ziekte waarover we nog steeds weinig weten.
Uit vergelijkend onderzoek tussen de groene kiwi en de gele kiwi blijkt dat de gele kiwi iets meer vitamine C heeft, en zelfs beschikt over vitamine B12, waarvan velen nog steeds menen dat het niet in planten voorkomt.
Voor de rest is het voedingsgehalte tussen deze beide kiwisoorten vrijwel gelijk. Dat betekent dat de gelijke hoeveelheid vruchtvlees van een gele kiwi ongeveer driemaal zoveel vitamine C bevat als een sinaasappel.
Ook een groene kiwi bevat al relatief veel vitamine C, meer dan sinaasappel. Een kiwi is in feite genoeg voor de Dagelijkse Aanbevolen Hoeveelheid voor vitamine C, maar het is verstandig om veel meer dan dit te nemen in onze huidige tijd waarbij we veel oxidatieve stress krijgen toegeleverd door allerlei levensgewoonten die we hebben, bijvoorbeeld dor plastic uitstoot, inademing van uitlaatgassen van voorgangers terwijl we in de auto zitten, fabrieksuitstoot, fijnstof, maar ook zaken als verspreiding van ziektekiemen door de bio-industrie.
Vitamine C is niet alleen een sterke antioxidant, het is ook een cofactor voor de ontwikkeling van allerlei enzymen en het is nodig om collageen, de huid te ontwikkelen.
Dit ontwikkelen, het vormen van nieuwe stoffen, wordt door wetenschappers biosynthese genoemd. Vitamine C helpt mee aan de biosynthese van het aminozuur l-carnitine, catecholamine, neurotransmitters, en peptide hormonen zoals oxytocine. Catecholaminen kunnen onder andere dopamine; norepinefrine; en epinefrine zijn.
Als we veel vitamine C innemen, dan is dat goed voor allerlei processen in het lichaam, zo ook voor de ijzeropname.
In een onderzoek waarbij bananen vergeleken werden met kiwi's blijkt dat het eten van een kiwi voor significant hogere ijzerniveaus zorgen. In het onderzoek waar dit werd aangetoond aten mensen gedurende 16 weken elke dag een kiwi of een banaan extra.
Uit onderzoek blijkt dat vitamine C goed is voor de opbouw van bloedvaten, botten, kraakbeen, tandvlees, huid en tanden.
Verder is vitamine C goed voor het energiemetabolisme. We worden dus op den duur energieker als we vaker vitamine C innemen. Bovendien is het gele of groene vruchtvlees goed voor het zenuwstelsel, het psychisch functioneren, het immuunsysteem, en voor de vorming van andere vitaminen zoals vitamine E.
Daarnaast is vitamine C uiteraard goed tegen oxidatieve stress, de onderliggende oorzaak van vele ziekten.
Als je nog meer van alle voedingsstoffen in kiwi wilt genieten, kun je ook de schil erbij opeten. De schil is niet alleen eetbaar, maar het bevat meer voedingsstoffen. In de voedingsindustrie wordt de kiwischil gebruikt om alcohol van te maken, of citroenzuur.
Wel is het zo dat het om de grote hoeveelheid pesticiden waarmee kiwi's doorgaans worden gekweekt, je beter alleen de schil kunt opeten als de kiwi uit je eigen tuin komt.
Een onderzoek mat in hoeverre vruchtvlees en schil oxidatieve stress tegengaan. Het blijkt dat de schil daar beter in is als het vruchtvlees. Het hydroxylradicaal is het sterkste radicaal, zo melden onderzoekers.
Opvallend is dat de onderzoekers dit radicaal HO noemen terwijl OH de juiste notatie is. OH kan kanker, versnelde veroudering en alle andere nare gevolgen veroorzaken. De kiwischil kan het meest effectief de vrije OH-radicalen uitschakelen.
De schil bevat niet alleen meer vitamine C maar ook meer polyfenolen. In fruitvlees en kiwischil zitten onder andere veel catechine, epicatechine, quercetine, en epigallocatechine.
'
Kiwi kan metaal cheleren. Met cheleren wordt bedoeld: het uit het lichaam verwijderen van metalen die daar door verontreiniging in zijn gekomen. Normaliter wordt daar EDTA voor gebruikt.
Zware metalen hopen zich op in de lever en als de accumulatie te groot is, dan kan de lever daaraan onderdoor gaan.
Het blijkt dat zowel vruchtvlees als schil goed zijn in het cheleren van giftige zware metalen, maar dat EDTA daar nog beter in is.
Kiwi heeft volgens een wetenschappelijk team een antibacterieel effect op de volgende bacteriestammen: Pseudomonas aeruginosa, Escherichia coli, Listeria monocytogenes, en Staphylococcus aureus..
Uit een ander onderzoek blijkt dat kiwivruchten goed zijn tegen Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes, S. faecalis, Salmonella typhi, Proteus mirabilis, Pseudomonas aeruginosa, Escherichia coli, en Klebsiella pneumonia.
Uit dit laatste onderzoek blijkt eveneens dat kiwizaad een andere antibacteriële werking heeft. Kiwizaad werkt tegen Bacillus cereus, B. subtilis, Shigella flexneri, en Salmonella Typhi.
Kiwi is volgens een studie ontzettend goed voor de spijsvertering. Het zorgt dat het microbioom in de darmen meer betere bacteriën krijgt,
Het is hiermee een natuurlijk probioticum voor een gezond darmflora. Het helpt allerlei moeilijk te verteren spijzen, zoals vlees en kaas, beter te verteren.
Een onderzoek noemt dat kiwizaadolie de Firmicutes-to-Bacteroidetes ratio in de darmflora of het microbioom reguleert.
Dat heeft positieve effecten voor mensen met diabetes. Diabetes is de spijsverteringsziekte bij uitstek, want allerlei voedingsstoffen worden minder goed gemetaboliseerd door deze ziekte,
Er is sprake van verhoogd bloedvettenniveau bij diabetes, maar ook de lipiden worden beter verteerd door kiwivrucht.
Uiteindelijk wordt de hele bloedsuikerspiegel verbeterd door kiwi, en is het een antidiabetesvrucht.
Men signaleert de spagaat waarin diabeten zitten als het gaat om fruit. Veel fruit bevat goede stoffen tegen diabetes, alleen het suikergehalte weerhoudt diabeten ervan fruit te eten.
Onderzoekers zien dat fruitsap van de kiwi allerlei spijsverteringsproblemen waarmee diabeten te kampen hebben kunnen tegengaan.
Bovendien heeft de groene kiwi een lage glykemische waarde, van 39, waardoor diabeten er minder last van hebben.
Dat betekent onder andere dat de suikers uit kiwifruit slechts heel langzaam in de bloedbaan worden gebracht.
Kiwi kan cholesterol verlagen in de lever en in de aorta van proefdieren. Het kan genen activeren om cholesterol minder aanwezig te laten zijn.
Dat kan te maken hebben met de ontstekingsremmende werking van kiwi's, want cholesterol vervoert ontstekingsremmende stoffen in het bloed.
Wanneer kiwi ervoor zorgt dat er genoeg ontstekingsremmers zijn, dan verlaagt het lichaam automatisch het cholesterolgehalte, zo melden onderzoekers.
Een extract van de kiwischil blijkt in een studie bij muizen de slaap te doen verbeteren. Muizen slapen langer als ze dit extract binnenkrijgen.
Het lijkt er sterk op dat de GABA-receptors worden geactiveerd door stoffen in de schil, waardoor er een rustgevend effect ontstaat, wat ook van invloed is op de slaap.
Je zou, als je slaapproblemen hebt, zelf kunnen proberen om dagelijks twee tot drie kiwi's met schil en al te eten.
De ontstekingsremmende werking van kiwi lijkt ermee te maken te hebben dat de kiwi de secretie van cytokinen tegengaat. Dat zegt een groep wetenschappers.
Cytokinen ontstaan in het lichaam wanneer er sprake is van veel ontstekingsreacties op celniveau.
Het antioxidantniveau van kiwi's helpt mee om oxidatieve stress, en daarmee allerlei vormingen van ontstekingen te verlagen.
Verder lijkt kiwi een functie, net zoals een andere tropische vrucht de papaja. tegen kanker te werken. Het kan de celdood van kankercellen induceren, bij leverkankercellijnen.
Veel onderzoeken zouden op mensen moeten worden uitgevoerd om volledige zekerheid te verkrijgen, maar dieronderzoek en laboratoriumonderzoek vertelt ook al erg veel.
Alkaloïden in kiwi lijken te helpen bij vermoeidheid. Muizen konden in een Chinees onderzoek beter presteren als ze een kiwi extract hadden gekregen. Overigens heeft ook vermoeidheid te maken met oxidatieve stress.
Doordat er meer voedingsstoffen het lichaam binnenkomen, krijgen we meer energie. Dat heeft niet zo zeer te maken met suikers, want het zuurstofmetabolisme is waar we energie van krijgen.
Als we vooral energie uit geraffineerde suiker zouden krijgen, dan is dat een slecht teken.
Het lichaam schakelt namelijk alleen over van energie uit zuurstof op energie uit suiker, als er sprake is van kanker.
We hebben juist allerlei fenolzuren uit groenten en fruit nodig om suikers en proteïnen te kunnen verteren, teneinde ons energieker te voelen.
Kiwi blijkt kanker te kunnen tegengaan, dat staat tenminste in een aantal onderzoeken.
In onderzoeken op leverkanker cellijnen blijkt dat zowel de schil als het fruit leverkankervorming tegengaan, maar dat de schil meer activiteit vertoont tegen kanker, waarschijnlijk omdat het meer polyfenolen bevat.
Deze en vele andere studies bewijzen dat er een relatie is tussen polyfenolen en antikankerwerking.
Echter, wat kanker betreft is het goed om te melden dat niet alleen polyfenolen meewerken tegen kanker, maar ook gezonde oliën en vetten.
Allerlei noten, zaden en oliën daaruit leveren hun bijdrage aan het in stand houden van het zuurstofmetabolisme van lichaamscellen, en te weinig zuurstof in een cel betekent dat een gezonde lichaamscel kan verworden tot een kankercel, zo zien ook Otto Warburg en Brian Peskin. Brian Peskin schreef het boek 'Het verzwegen verhaal over kanker'', waarin hij uitlegt hoe een topwetenschapper die de oorzaak van kanker ontdekte, volledig werd genegeerd door de rest van de wetenschappelijke wereld.
Uit een Chinees onderzoek blijkt dat de wortels van de kiwiplant ook antibacteriële werking hebben.
Kiwi kan de hersencellen beschermen. Onderzoekers noemen het een neuroprotectieve fruitsoort.
Het beschermt zenuwcellen en neuronen in de hersenen en kan daardoor allerlei ziekten voorkomen die met de hersenen te maken hebben zoals de ziekte van Alzheimer, dementie, de ziekte van Parkinson, Amyotrophische Laterale sclerose, de ziekte van Huntington en multiple sclerose.
De onderzoekers richtten zich vooral op spinale spieratrofie. Het blijkt dat ook deze ziekte kan worden tegen gegaan met het eten van kiwi's.
Nu hebben we bij de alinea over vitamine C al gezien dat deze stof van belang is bij de aanmaak van neurotransmitters, dus misschien heeft dat er iets mee te maken.
Het onderzoek was op dieren. De wetenschappers gebruikten een onderzoek model van spinale spieratrofie, wat volgens hen relevante informatie oplevert.
Maar als iemand aan deze ziekte lijdt, dan kan het geen kwaad om extra gezond te eten, wat dan zal het lichaam daar profijt van hebben en wordt de kwaliteit van het leven en de levensverwachting wellicht wat langer.
Kiwi valt onder de vruchten waartegen mensen een allergie kunnen ontwikkelen. Deze allergie wordt nog niet goed begrepen.
De symptomen zijn vaak huidontstekingen rond de mond. Men weet ook niet heel zeker welke stoffen in kiwi voor de allergie zouden kunnen zorgen. Kiwelline en cystatine zijn als veroorzakende stoffen aangewezen, maar andere onderzoekers zeggen dat zij te prematuur aan de database van allergene stoffen zijn toegevoegd.
Kiwi heeft zeker invloed op IgE, maar dan een positieve invloed. Uit onderzoek op dieren blijkt dat dieren met eczeem juist minder IgE aanmaken. Het werkt volgens andere onderzoekers juist tegen dermatitis, de ontstekingen die kiwi zou veroorzaken. Uit onderzoek naar pinda-allergie blijkt dat de oorzaak van de kiwi-allergie ook gezocht moet worden in de personen die het hebben. Zij hebben vaak een andere darmflorasamenstelling.
Bij vele voedselallergieën kunnen biochemici precies nagaan welke bacterie een microbioom tekort komt. Maar kiwi-allergie is nog niet goed onderzocht. Verder kan het ook zijn dat er hetzelfde effect optreedt als bij appel-allergie.
Bij appel-allergie blijkt dat de persoon die eraan lijdt, geen last ondervindt van biologisch dynamische appels, wat erop zou duiden dat de allergie eerder een pesticidenallergie zou moeten worden genoemd. Een betere term is een pesticidenoverschot, want deze stoffen zijn zo giftig dat het voor elk mens ziekmakend is, of op zijn minst een aanslag op het immuunsysteem.
Mogelijkerwijs hebben kiwi's die niet onder de biologische of biologisch-dynamische voorwaarden zijn gekweekt zoveel pesticiden als residu dat ze in het lichaam komen.
Al deze mogelijkheden zouden moeten worden uitgeplozen door wetenschappers eer er duidelijkheid ontstaat over kiwi-allergie.