Kanker zit niet in de genen

Op feestjes wordt vaak gezegd dat artsen inmiddels zoveel kunnen, dat ze nu zelfs zien dat kanker in onze genen zit. Echter, dat beeld klopt helemaal niet. Het is wel jarenlang een onderdeel van promotie geweest om subsidie voor een onderzoek te krijgen, maar sinds de wetenschap heeft ontdekt dat kanker helemaal niet in de genen zit, hoor je hier niets meer over.

Er zijn in de afgelopen 60 jaar veel onderzoeksinspanningen geweest die de oorzaak van kanker in de genen probeert te leggen. Deze onderzoeken hebben allemaal tot 0 resultaat geleid.

Kanker zit niet in de genen, daar is een groot aantal argumenten voor. Toch pogen kankeronderzoekers steeds weer de link te leggen tussen kanker en genen. Waarom gebeurt dat?

Verandering van paradigma

Een grote verworvenheid van de genetica is het ontdekken van het mechanisme dat voedsel, omgeving en stress de genen beïnvloeden.

In 1993 zeiden wetenschappers nog: kanker is een genetische ziekte.

Maar in 2020 is het gebruikelijk om te stellen: Kanker heeft meerdere factoren, Slechts voor maximaal 10% lijkt er een genetische factor te spelen als kankeroorzaak, zo meldt het onderzoek.

Eigenlijk is het nog beter om te zeggen dat slechts bij 5% er indicaties zijn voor een genetische factor, zoals het Erfocenter doet. Dan gaat het vrijwel altijd om kanker bij jonge mensen zoals kinderen.

Dit kunnen we ook in spiritueel perspectief plaatsen. In dat geval moeten we stellen dat kanker een karmische oorzaak heeft. Het heeft dan te maken met een gebeurtenis uit een vorige incarnatie, maar daarnaar doet de wetenschap nog geen onderzoek, aangezien die visie niet in hun paradigma valt.

Industrievulling maakt ons ziek

Voedsel kan ons DNA direct veranderen. Als we gedegenereerd industrievoedsel eten, wordt het risico op een groot aantal ziekten hoger.

Een moeder kan het risico op ziekten bij het kind vergroten, als ze te veel suiker, transvetten en synthetische toevoegingen naar binnen werkt. Dat wordt epigenetica genoemd.

Epigenetica is de studie naar het feit dat ons gedrag en omgevingsfactoren directe invloed hebben op ons DNA.

Een moeder kan ook de werking van het microbioom bij haar kind beïnvloeden en het kan zorgen voor een hoger risico op diabetes, als tijdens de zwangerschap te veel industrieproducten gegeten worden.

Het DNA is niet fout

Het adagium van het vorige paradigma dat kanker in de genen zou zitten impliceert een foutieve werking van het DNA. Echter, daar is geen bewijs voor geleverd.

Ons DNA is in principe goed en gericht op homeostase, zo gezond mogelijk oud worden. Slechts ongezonde handelingen zoals slecht eten, milieuvervuiling en vasthouden aan emotionele conflicten zijn de oorzaken van ziekte en kunnen deze natuurlijke neiging tot homeostase dermate blokkeren dat een ziekte nodig is om ons lichaam te doen herstellen.

Kan kanker in de genen zitten?

Ziekten zouden door overerfelijke factoren kunnen worden overgedragen van ouders op kind, zo luidt een stelling van genetische onderzoekers uit de jaren 90 van de 20e eeuw. Deze stelling is op aan alle kanten weersproken.

Er is op wetenschappelijk gebied een groot verschil tussen de zienswijzen van moleculair biologen en kankeronderzoekers. Een moleculair bioloog ziet helemaal geen genetische oorzaak van kanker.

Waarom wordt er steeds weer gepromoot dat kanker in de genen zit?

Menselijk genoomproject

In 2003 is het menselijk genoomproject afgerond. Wetenschappers hebben het menselijk DNA in kaart gebracht. Dat onderzoek kostte vele miljarden euro´s belastinggeld.

Om tegenstanders van geldverspilling bij voorbaat van repliek te dienen is het menselijk genoomproject als zeer belangrijk verondersteld omdat het misschien kon aanwijzen door welke genen kanker zou worden veroorzaakt.

Dat was een onjuiste gok; vele miljarden die in kankeronderzoeken zijn gestopt welke het verband tussen genetische oorzaken en kanker moesten aantonen, zijn weggegooid geld.

Erfocenter

Ook op de website erfelijkheid.nl van Erfocenter ziet men in dat kanker niet erfelijk is. Men zegt dat in 95% van de gevallen het niet erfelijk is.

Toch beweert men dat in 5% van de gevallen kanker wel erfelijk is. Dat komt omdat men vast wil houden aan een het idee van erfelijkheid, ook al is dat nog maar voor 5% relevant.

Men krijgt subsidie van afdelingen genetica van universiteiten, en de website is onderdeel van het Erfocentrum, een centrum dat op zoek is naar niet relaties tussen genen en ziekten.

We zien in deze quote van hun website ook dat de oorzaak van kanker in 95% van de gevallen onbekend is. Het is goed dat men dat vermeldt.

Dat houdt feitelijk in dat deze genenonderzoekers en kankerwetenschappers op een dwaalspoor zitten. Men probeert steeds met dezelfde niet werkende onderzoeksmethoden kanker te onderzoeken, en hoopt tegen beter weten in op een resultaat dat nu eens een keer wel meer opheldert.

Er is een belangrijk gevaar aan het werk van Erfocenter, want zo raakt het grote publiek afgeleid van de werkelijke oorzaken van ziekten zoals nutriëntloze industrievulling, vervuiling door fabrieken en emotionele conflicten.

Onderzoekers: genen spelen geen rol

Het idee dat het menselijk genoomproject niet tot inzichten over kanker leidt wordt gedeeld door onderzoekers van het menselijk genoomproject zelf.

In 2001 kwam een groep onderzoekers met het boek: 'Its´s proteins, not genes´ op de proppen wat betekent: het zijn proteïnen, niet de genen´. In dit boek staat onder andere dat genen niet bepalen of je darmkanker krijgt.

Als de onderzoekers zelf al inzien dat genen geen oorzaak kunnen zijn dan is er heel wat aan de hand.

Genen zijn passief

Professor Sopolsky, hoogleraar biologische wetenschappen stelt dat genen passiever en ondergeschikter aan allerlei factoren zijn dan wordt beweert.

Genen zijn niet de allesbepalende factor met betrekking tot het krijgen van ziekten. Genen controleren niet de lichaamsfuncties; ze staan op zichzelf.

Genenonderzoekers zoeken in verkeerde richting

Dr Weinberg ziet ook geen heil in de genenoorzaak. Hij legt dat uit in zijn boek: One Renegade Cell, How Cancer Begins uit 1998.

Hij beschrijft de geschiedenis van onderzoeken naar kanker van 1955 tot 1995. Weinberg is hoofd van een kankeronderzoekscentrum van het Whitehead Institute.

Zijn algehele conclusie is dat onderzoekers er totaal niet in zijn geslaagd een oorzaak voor kanker aan te wijzen. Al vanaf de jaren 40 pogen onderzoekers kankeroorzaken in de genetische hoek op te sporen maar slagen daar telkens weer niet in.

Dat leidt er evenwel niet toe dat van het idee wordt afgeweken; men blijft gewoon doorzoeken in de verkeerde richting.

Ook Weinberg zegt dat genen passief zijn en geen dominante rol spelen.

Belangrijk geneticus hecht geen waarde aan genen

In 2005 antwoordde professor Lander, de meest toonaangevende moleculair geneticus van de V.S, voor Newsweek een aantal vragen.

Hij antwoordde over het nut van het menselijk genoomproject dat we niet weten hoe we het menselijk DNA moeten lezen. De genen zijn alleen maar in kaart gebracht, maar dat betekent nog niet dat we ze begrijpen waar ze toe dienen.

Deze mondiaal gezien belangrijke geneticus zegt in feite dat het in kaart brengen van de menselijke genen, zoals is gebeurt met het menselijk genoomproject, geen medische waarde heeft.

Genetici gebruiken ideologische taal

In het boek: Exploring the Gene-Myth legt professor Ruth Hubbard, van de Harvard Universiteit uit het najagen van genen voor het verklaren, genezen en voorkomen van ziekten misbruik van tijd en geld met zich mee brengt.

Volgens het is de taal die genetici gebruiken ideologisch van aard met woorden als ´controleren, programmeren en determineren´. In feite wordt er een veel te actieve rol aan het DNA toegekend. De biotechnologische industrie doet beloftes die nergens op zijn gebaseerd.

Hubbard stelt onder andere dat de meeste mensen met een bepaald gen waarvan gedacht wordt dat het kanker veroorzaakt, de kanker juist niet krijgen. Je mag toch veronderstellen dat als iets wat als oorzaak wordt aangeduid in minstens 90% van de gevallen gebeurt.

Het lijmen van de genetische contradictie

Andere onderzoekers hebben deze contradictie geprobeerd te lijmen door te melden dat epigenetische omgevingsfactoren en voeding de genen aan of uit zetten.

In feite zijn het alleen deze omgevingsfactoren die een rol spelen. Dan gaat het bijvoorbeeld om industrievulling, want vulling uit de industrie kan ons met een voedingsstoffentekort opschepen zodat de lichaamscellen beschadigen, er een oxidatieve stressreactie ontstaat, waardoor uiteindelijk ook het DNA beschadigd kan worden.

Probleem hierbij is dat vele medische hulpmiddelen zoals medicijnen eveneens de oorzaak zijn van oxidatieve stress en dus beschadiging van het DNA.

Met andere woorden: men poogt om de gevaren van industriële vulling en medicijnen te verhullen door genen als oorzaak aan te wijzen. Maar dat is niet gelukt, aangezien er vele wetenschappers door deze redenering hebben heen geprikt.

Genen als ziekteoorzaak aanwijzen is reclame

Richard Lewontin is net als Hubbard hoogleraar aan de Harvard Universiteit. Hij stelt dat er nooit sluitend bewijs is geweest voor de genetische oorzaak van ziekten. Hij betitelt het menselijk genoomproject als een dure, intellectuele oefening zonder medische waarde.

Er is wetenschappelijk onderzoek gedaan naar een connectie tussen de genen en diabetes maar dit verband is nooit aangetoond. Het is eerder een vorm van reclame voor de genentheorie om te beweren dat de oorzaak van ziekten genetisch bepaald kunnen worden, zo stelt deze hoogleraar.

Professor Lewontin meldt verder dat er geen afzonderlijke DNA-standaard bestaat en dat het daarom geen zin heeft om verschillen in DNA-volgorde op te sporen.

Gentherapie als wortel

Jarenlang zijn mensen de wortel voor de neus gehouden dat de kennis over genen zou leiden tot een gentherapie. Dat is echter nooit gebleken.

In Frankrijk was men alvast maar begonnen met experimenten met een gentherapie bij drie mensen. Dat moest echter worden stopgezet toen alle drie de proefkonijnen of slachtoffers kanker kregen.

Manipulaties ook bij planten niet overerfelijk

Een hoofdargument voor het onzinnig verklaren van het idee dat ziekten in de genen zitten is dat ziekten nooit overerfelijk kunnen zijn omdat bij genetisch gemanipuleerde planten hun nakomelingen zich vanzelf herstellen.

Dat geldt bijvoorbeeld ook voor genetische manipulatie van voedselgewassen. Na twee of drie nieuwe generaties van door wetenschappers genetisch gemanipuleerde planten is de plant weer hersteld.

Dat is een opluchting voor tegenstanders van genetische manipulatie; na een of twee generaties zijn de aangebrachte mutaties teniet gedaan.

Dit bewijst niet alleen dat men nog zeer weinig af weet van de werking van de genen, maar ook dat het genetisch doorgeven van informatie op een andere manier werkt dan tot nu toe wordt aangenomen.

Andere dan genetische oorzaken van kanker

Als er veel gevallen van kanker in een gezin voorkomen dan kunnen daar allerlei andere oorzaken dan genetische verbanden voor worden aangewezen.

Ten eerste is de voeding; men gebruikt dezelfde voor het hele gezin. Wanneer deze voeding is gebaseerd op supermarktvoedsel, transvetten in margarine, bakolie en frituurvet, is er een grotere kans dat iedereen in het gezin één voor één kanker krijgt. Een tekort aan essentiële vetten leidt tot kanker, zo ontdekte Dr Otto Warburg rond 1925 al. Essentiële vetzuren omega 3 en omega 6 spelen een belangrijke rol in de zuurstofhuishouding van een lichaamscel, en een tekort aan zuurstof zorgt voor slechter werkend DNA, waardoor het risico op een tumor wordt vergroot.
Een tweede oorzaak kan zijn: milieuvervuiling of straling. Dat zijn gemeenschappelijke factoren die voor het hele gezin gelden. Wanneer een gezin dichtbij een industrie woont kan het door uitstoot van rook een hoger kankerrisico hebben.
Een derde mogelijke oorzaak: conflicten in de directe omgeving. Door een conflict in de familie of op het werk, kan er een kankersoort ontstaan, zo heeft dr. Hamer aangetoond. Wat er dan gebeurt is dat een sterke emotionele negatieve indruk niet meer losgelaten kan worden. Dr. Bigelsen heeft aangetoond dat dergelijke emotionele conflicten in het bloed waarneembaar zijn door een microscoop. Deze conflicten veroorzaken oxidatieve stress en kunnen op den duur kanker veroorzaken.

De 3 daadwerkelijke oorzaken van kanker

De reguliere geneeskunde heeft geen idee wat de oorzaak van kanker is, maar probeert wel de ziekte te genezen, wat slechts zelden lukt.

Mensen die veel te maken hebben gehad met kanker zoals natuurartsen en fytotherapeuten denken dat de oorzaak van kanker gelegen is in een combinatie van de drie van bovengenoemde oorzaken. Er is dus een voedselcomponent, een omgevingscomponent en een psychische component.

In het algemeen zou je kunnen zeggen dat de kanker afspeelt binnen een terrein van persoonlijke omstandigheden, die zijn gerelateerd op omstandigheden van buitenaf, die het terrein van het lichaam beïnvloeden.

Bronnen Kanker zit niet in de genen

Boek: Brian Peskin, Het verzwegen verhaal van kanker