Latijnse naam: Rosmarinus officinalis
Rozemarijn is familie van de mint, de Lamiaceae. Van oorsprong groeit deze plant in het zuiden van Europa rond de Middellandse Zee. Spanje is een van de meest belangrijke exporteurs van rozemarijn. Dit kruid is niet alleen een lekker kruid bij vele gerechten zoals soepen, salades, pasta's en sauzen, het wordt ook in de voedselindustrie gebruikt om voedsel te behoeden voor bederf. Tot voor kort werden daar vrijwel uitsluitend allerlei synthetische producten voor gebruikt, maar sinds enige tijd prefereren steeds meer bedrijven het gebruik van organische stoffen.
Op het etiket kan dan staan dat het biologisch of biodynamisch is, en als er in biologische producten synthetische stoffen zitten, mag in veel Europese landen niet dat etiket er niet op staan.
Reguliere middelen richten zich op cholinesterase en pogen neuronenverbindingen langzamer te doen afbreken.
De wetenschappers zien dat het effect van deze aanpak ter discussie staat, omdat hun therapeutische activiteit onvoldoende is en elk van de farmaceutische middelen bijwerkingen vertoont.
Deze stoffen worden de noötropica genoemd, stoffen die de hersenwerking verbeteren. Rozemarijn is eveneens een noötropicum.
Bij al deze onderzoeken blijken dieren verbeterd geheugen te vertonen na inname van een rozemarijnextract.
Rozemarijn is veelvuldig onderzocht door wetenschappers. Uit legio studies blijkt het de volgende medicinale werkingen te hebben: Antibacterieel, tegen kanker, tegen diabetes, ontstekingsremmend, pijnstillend, antioxidant, antitrombose, anti maagzweer, geheugenversterkend, antidepressief, cognitieversterkend, antidiuretisch, antibacterieel, tegen virussen, antischimmel, en leverbeschermend.
Rozemarijn wordt in de traditionele volksgeneeskunde van oudsher gebruikt tegen onder andere nierkolieken, onregelmatige menstruatie en spierspasmen.
Het staat in Europa bekend als verjongingskruid. Verder is het een traditioneel middel om de hersenwerking te versterken.
Er zitten een groot aantal flavonoïden in de verschillende delen van de plant zoals eriocitrine, luteoline en zijn dervivaten, 3’-O-β-D-glucuronide, hesperidine, diosmine, isoscutellareïne, 7-O-glucoside, hispiduline 7-O-glucoside, homoplantaginine, cirsimaritine, gallocatechine, nepetrine en genkwanine.
De stoffen rozemarijnzuur en carnosidezuur blijken volgens diverse onderzoeken over werking tegen kanker te beschikken.
Ze zijn getest tegen een groot aantal verschillende kankercellijnen van darmkanker en daar werken ze goed tegen. Ze zorgen ervoor dat de proliferatie van kankercellen stopt, waardoor tumors stoppen met groeien.
Daarnaast bieden ze een antioxidantwerking, en zorgen ze ervoor dat kankercellen een spontane dood ondergaan, wat apoptase wordt genoemd.
Er zijn ook onderzoeken gedaan waarbij rozemarijnextract werd gegeven samen met de gebruikelijke chemotherapie, en dan blijkt de behandeling een stuk effectiever.
Ook deze afzonderlijke stoffen blijken goed werkzaam te zijn. In totaal hebben de onderzoekers 121 andere wetenschappelijke onderzoeken bekeken en vergeleken.
Dat is een betere methode dan synthetische stoffen gebruiken omdat sommige mensen niet tegen een stof kunnen. Daarnaast kan de voedselindustrie een label als bio-organisch op het product zetten als er alleen organische stoffen zijn gebruikt en veel alternatieve conserveermiddelen zoals vitamine C zijn synthetisch.
Rozemarijn wordt niet alleen inwendig gebruikt, maar ook in de cosmetica is het een bekend ingrediënt.
Braziliaanse en Portugese wetenschappers schreven in 2020 een onderzoek naar de toepassingen van rozemarijn op de huid.
Voor de huid is van belang dat rozemarijn ontstekingsremmende werking heeft zodat wonden minder snel infecteren.
Het zorgt er ook voor dat wonden sneller helen, vandaar dat wetenschappers zeggen dat het een wondhelend effect heeft. Verder is het onderzocht dat het werkt tegen huidkanker en het pijnstillend is, wat ook van toepassing is op de huid.
Ook de antischimmelwerking komt voor de huid van pas. Daarnaast werkt het bescherend tegen ultraviolette straling.
Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat rozemarijn alopecia of kaalheid tegen gaat.
Zoals bij elke plantensoort die kaalheid tegengaat werkt het vooral bij beginnende kaalheid.
Als je er dus op tijd bij bent, kun je haargroei op kaal wordende plekken tegengaan met een extract van rozemarijn, zoals rozemarijn thee of verdunde etherische olie va rozemarijn. Een ander kruid dat goed werkt tegen kaalheid is brandnetel.
Wetenschappers zagen dat een crème op basis van rozemarijn en Zanthoxylum clava-herculiis en Annona squamosa werkt tegen cellulitis.
Uit een studie op 44 vrouwen blijkt dat cellulitis aanzienlijk verbetert als de crème wordt gebruikt.
Dat wordt onder andere gewijd aan de verbeterde bloeddoorstroming van haarvaten in de huid. Er kunnen meer lipiden worden afgevoerd als de crème wordt aangebracht.
huidveroudering gaat gepaard met overmatig veel oxidatieve stress, een ontstekingsreactie op celniveau.
Antioxidantstoffen in rozemarijn gaan deze ontstekingen tegen. Huidontstekingen ontstaan door aanraking van de huid met UV straling, synthetische cosmetica, en verder ontstaat huidveroudering ook door voedingsstofarme vulling, roken en overmatig alcoholgebruik.
Hersenziekten als deze hebben te maken met ontstekingen in het brein op celniveau. Plaqueformatis in het brein zijn daar het gevolg van.
Wetenschappers melden dat Parkinson en Alzheimer kwa ziektebeeld en oorzaken veel op elkaar lijken. Het zijn beide hersendegeneratieve ziekten.
Er werd altijd gezegd dat mensen op hoge leeftijd helder kunnen blijven en een goed geheugen kunnen hebben als ze vaak rozemarijn eten.
Ook op plekken waar mensen relatief vaak gezond 100+ worden, in eilanden in de Middellandse Zee, ook wel de blauwe zones genoemd, is geeld dat men veel rozemarijn plukt.
Dat in combinatie met dat mensen op eilanden relatief vaak een eigen moestuin hebben. Het is algemeen bekend dat industriële supermarktvulling veel macronutriënten als koolhydraten bevat, en naar verhouding een minimale hoeveelheid micronutriënten zoals flavonoïden.
Wetenschappers nemen alom aan dat dat de belangrijkste oorzaak is van het feit dat dementie, alzheimer, Parkinson en andere hersengerelateerde ziekte nu veel vaker voorkomen dan vroeger.
Mensen die afkickverschijnselen hebben van een medicijn, meestal een opiaat, of recreatieve drug zoals heroïne, kunnen vaak slecht slapen, hebben sterke stemmingswisselingen, en last van spierpijn, vermoeidheid, misselijkheid, overgeven, koorts, zweten en nog meer verschijnselen. Rozemarijn kan deze afkickverschijnselen sterk verminderen.
Epilepsie is een ziekte gekenmerkt door toevallen en vermindering van leerprocessen.
Van rozemarijn is gebleken dat het oxidatieve stress kan tegengaan. Dat zijn ontstekingen op celniveau in de hersenen. De antioxidantwerking zorgt ervoor dat vrije radicalen geen ontstekingsprocessen meer in gang kunnen zetten.
Rozemarijn kan ook de ernst van een epileptische toeval significant verminderen. Onderzoekers speken over een neuroprotectieve werking van rozemarijn.
Portugese wetenschappers melden in 2022 dat op basis van de antioxidantactiviteit en ontstekingsremmende werkingen rozemarijn een goede mogelijke nieuwe bron van baanbrekende therapieën kan zijn.
Baanbrekend is het woord dat de wetenschappers zelf gebruiken.
Men benoemt het feit dat er prima synthetische middelen zijn, maar die hebben als nadeel dat ze allerlei bijwerkingen vertonen die slecht kunnen zijn voor het hart, het spijsverteringsstelsel of de nieren.
De wetenschappers vinden rozemarijn een veilig en effectief middel bij een scala aan ziekten.
Bronnen bij het artikel over rozemarijn