Lao Tze, Te-Tao Ching:
-De weg naar de hemel is als het spannen van een boog,
het hoge gaat naar beneden, het lage omhoog.-
Latijnse naam: Rauvolfia serpentina
In het Engels wordt deze plant Indian snakeroot genoemd. Indian verwijst naar de plek waar hij oorspronkelijk voorkomt, India. Snakeroot is een verwijzing naar de wortels, die worden toegepast bij slangenbeten. Reserpine is een van de meest belangrijke werkzame bestanddelen van deze plant.
Men ziet dat de gouddeeltjes en het waterextract van Rauvolfia serpentina samen een synergisch effect heeft. Synergisch betekent 'elkaar versterkend'.
Muizen werd in een klein Pakistaans onderzoek op een standaard manier diabetes gegeven, door ze veel synthetische fructose toe te dienen.
Daarna kreeg een groep muizen een wortelextract op basis van Rauvolfia serpentina.
Deze muizen hadden een betere enzymhuishouding. Alle parameters die horen bij diabetes waren aanzienlijk verbeterd. De muizen kunnen snelle koolhydraten beter opnemen en verwerken door het wortelextract van Rauvolfia serpentina.
Aansluitend op het vorige onderzoek werd in Pakistan in 2020 een groter onderzoek gepubliceerd.
Men gebruikte weer het wortelextract van de Rauvolfia serpentina. Men zag dat het extract bloeddrukverlagend en cholesterolverlagend werkt.
Er werd gemeld dat methanolisch extract van R serpentina antihyperglycemische, anti-atherogene, verminderde coronaire blokkeringsrisico's en cardioprotectieve activiteit heeft bij door alloxaan geïnduceerde diabetische muizen.
Het is al sinds 1000 jaar voor Christus bekend als een Indiaas volksmedicijn bij slangen- en insectenbeten. Koorts, malaria, onderbuikpijn, mentale problemen en dysenterie.
Verder wordt het gebruikt als febrifuge en stimulerend middel voor de baarmoeder.
De plant werd onder meer bekend doordat de politiek leider Mahatma Ghandi er elke avond een kopje thee van dronk om te ontspannen na een drukke dag.
Hij publiceerde een studie waarbij 50 patiënten op opmerkelijke wijze genazen van hoge bloeddruk door een extract van de plant in te nemen.
Eind jaren 40 werd om deze reden de plant in India volop gebruikt tegen hoge bloeddruk. In de jaren 40 en 50 verschenen er honderden wetenschappelijke onderzoeken wereldwijd naar het gebruik van deze plant bij hoge bloeddruk. Reserpine wordt als de meest werkzame stof beschouwd.
In de plant zelf, vooral in de wortel, zitten nog meer indolalkaloïden zoals: ajmalidine, ajmaline, ajmalinine, ajmalicine, aricine, canescine, coryanthine, deserpidine, isoajmaline, isoserine, isoserpiline, lankanescine, neoajmaline, papaverine, raubasine, raucaffricine, rauhimbine, rauwolfinine, recanescine, rescinnamine, reserpiline, reserpinine, sarpagine, serpentine, serpentinine, thebaine, yohimbine, en yohimbinine.
Daarnaast werd het een middel om drugs- en alcoholverslaafden te helpen. Dermatosis, huidontstekingen, met een psychische oorsprong werden er ook mee behandeld, net als psoriasis.
In de jaren 70 kwam hier medische literatuur over beschikbaar waaruit bleek dat deze relatie geheel onterecht of in onderzoekstermen ''zeer onwaarschijnlijk'' is.
De reputatieschade van het medicijn was al veroorzaakt door de negatieve berichten.
Dat zou er ook mee te maken hebben dat rond dezelfde tijd een reeks andere westers-farmaceutische middelen op de markt kwamen om bloeddrukproblemen en andere cardiovasculaire aandoeningen mee tegen te gaan.
Het blijkt dat het plantextract geen gevaar geeft op depressie maar dat het medicijn met alleen reserpenen in ongeveer 15% van de gevallen leidt tot depressieklachten. Uit een ander onderzoek blijkt dat wanneer mensen stoppen met dit medicijn, de depressieklachten verdwijnen.
Hij zegt dat hij er al vele mensen mee heeft geholpen zonder bijwerkingen. Volgens hem is het het beste middel bij hoge bloeddruk.