In de fysica en kwantumfysica is het bekend dat er een voortdurende stroom is van hoge energie deeltjes die de aardatmosfeer binnenkomen. Deze deeltjes zijn zo klein dat ze door alle objecten heen zeilen, dwars door de aarde reizen en aan de andere kant van de aarde onze planeet weer verlaten. Namen uit de wetenschap voor deze deeltjes zijn 'high energy particles' (HEP), ofwel hoge energiedeeltjes, energetische deeltjes of zonnewinddeeltjes.
Zonnewinddeeltjes kunnen zelfs door mensen gaan zonder dat mensen eraan onderdoor gaan.
Zonnewinddeeltjes zijn hoge energiedeeltjes die worden voortgebracht door de zonnewind.
In sommige tijden, zoals een extreme uiting van de zonnecyclus, waarbij er of juist opvallend veel zonnevlekken zijn, of er gedurende een relatief lange tijd in het geheel geen zonnevlekken zijn, zorgen ervoor dat er meer zonnewinddeeltjes in onze aardse atmosfeer komen.
Met andere woorden: zonnewinddeeltjes kunnen het weer en het klimaat veranderen.
Dit is een kant van het verhaal van klimaatverandering wat je vrijwel nooit in de media ziet, want politici kunnen dit fenomeen niet aangrijpen om de belasting te verhogen, of een milieubelasting in te voeren.
Veel makkelijker is het voor politici en actiegroepen om de mens de schuld te geven, maar wetenschappelijk gezien is dat een groot vraagteken, omdat we als Mensheid nog over te weinig kennis beschikken hoe onze aarde en de kosmos functioneert. In dit artikel worden verschillende visies uit meerdere wetenschappelijke disciplines verenigd, waardoor er een geheel ander beeld ontstaat.
Maar buiten de aarde is er een enorme zon, Sirius, een kosmos, een zonnewind, en een zonnecyclus, gegevens die niet in een klimaatstudie aan bod komen.
Het magnetisch veld van de aarde doet deze zonnewinddeeltjes als het goed is afbuigen, maar toch komen er nog steeds genoeg hoge energie deeltjes door onze planeet suizen.
Bovendien, aangezien het magnetisch veld van de aarde steeds verandert, mede omdat het magnetisch planeetveld vast zit aan het magnetisch veld van de zon en andere planeten, en ons hele zonnestelsel voortdurend in staat van verandering is, zijn er perioden dat er extra veel zonnewinddeeltjes door de planeet scheren en door alles en iedereen die zich erop bevinden.
Met deze kennis in ons achterhoofd kunnen we veel zaken verklaren die voor wetenschappers vooralsnog raadsels zijn, maar die spoedig zullen worden opgelost, aangezien de wetenschap enorme sprongen voorwaarts pleegt te maken.
In de afgelopen 400 jaar is het wetenschappelijk wereldbeeld telkens weer om de zoveel jaar, compleet veranderd.
Daarbij is het zo dat het wereldbeeld is gebouwd op consensus, en dat is een niet wetenschappelijke vorm van democratische besluitvorming of we iets voor waar aannemen of niet.
Zoals bekend waait de wind van een hogedrukgebied naar een lagedrukgebied, en omdat we nu in een tijd zitten dat er aanzienlijk meer hoge energie zonnedeeltjes door het aardruim snellen, is er nu ook meer wind.
Sommige onderzoekers melden dat er ongeveer 20% meer wind is dan voor de wisseling naar het derde millennium.
Plantages van eucalyptusbomen in Maui, Hawaii, Californië, Australië, Spanje, Italië, Griekenland, Kreta en Turkije zorgen voor extra risico op bosbranden, omdat er veel olie in de bladeren zit en een eucalyptusblad bij droogte gecombineerd met hitte kan ontvlammen. De wind doet de rest.
Eucalyptusbomen komen van oorsprong voor in het regenwoud van Noord-Australië, Nieuw Guinea en Tasmanië, waar ze geen brandschade kunnen veroorzaken omdat het er veel regent en de ondergrond er zeer vochtig is.
De hoge energie deeltjes die de aarde bezoeken zorgen ook voor hoge en lage drukgebieden in magmavelden. Hierdoor is er meer energie in de lava, en zijn er meer plekken waar het tot uitbarsting komt.
De toename aan zonnewind, in combinatie met de verminderde beschermende werking van het aardmagnetisch veld zorgt behalve voor meer wind ook voor meer vulkanen en aardbevingen.
De gevolgen die dit heeft kunnen veel groter zijn dan toename van wind
We moeten dus de vraag stellen hoe dit mogelijk is, en waar het toe leidt. Dat is een wetenschappelijke vraag. De kans is erg groot dat deze bewegingen in cycli plaatsvinden. Het zou mooi zijn om deze cyclus te herkennen en voorspellen.
Door de wind waait er meer lucht met hogere temperatuur naar koude gebieden, en is deze wind sterker, waardoor de temperatuur gemiddeld met enkele tienden van graden kan stijgen.
De circulaire economie moet zo snel mogelijk worden ingevoerd, net als schone productiemethoden, want dat is een logisch gevolg van voortschrijdende wetenschap.
We kunnen om gezondheidsredenen de aarde niet blijven vervuilen, en we kunnen de dieren en plantenwereld niet blijven vernietigen.
De aarde vernietigen met de planten en dieren erop is slecht voor het menselijke gezondheid, persoonlijk karma en wereldkarma.
Als de industrialisatie en toename in energiegebruik zo doorgaat, kan dat allerlei Karmische ziekten veroorzaken.
Los daarvan moet er gefocust worden op welke cyclus voor de huidige veranderingen op het gebied van wind, aardbevingen en vulkanen verantwoordelijk is.
En we moeten de vraag stellen waarom het magnetische klimaat in heel ons zonnestelsel zo verandert.
Wetenschappers weten al dat elke maand augustus Sirius het meest dichtbij de aarde staat, en dat door dit fenomeen het weer op aarde beïnvloed wordt.
In de oudheid wist men dat ook al. Sirius is de Hondsster, de ster van het sterrenbeeld de grote Hond, en de warme dagen in augustus worden van oudsher de hondsdagen genoemd, omdat het duidelijk is dat Sirius hierin een belangrijke rol speelt.
Hiermee wordt bedoeld dat onze zon, die volgens sterrenkundigen beweegt in een groep sterren van de grote Hond, onderdeel is van een binair stelsel samen met Sirius.
Dat blijkt uit vele feiten, zoals het feit dat als we een kalender maken met Sirius als middelpunt, een jaar 365.25 dagen duurt, even lang als een kalenderjaar met de zon als middelpunt.
Als we in ons achterhoofd houden dat het magnetisch veld van de aarde, verbonden is met de zon en de andere planeten van ons zonnestelsel, dan ontstaat er een soort fluïde magnetisch landschap. Dat is een magnetisch landschap wat altijd in beweging is.
De kans is erg groot dat alle planeten samen, van deze om elkaar draaiende sterren, hun invloed uitoefenen, waardoor het magnetisch systeem van ons zonnestelsel dermate verandert dat er meer zonnewind over de aarde waait, waardoor er een verandering van weertype en klimaat waarneembaar is.
Sirius laat al zo lang de mensheid geschiedenis schrijft zien dat een andere ster invloed heeft op het weer op aarde.
Omdat het idee dat Sirius een zusterzon in ons zonnestelsel is nog niet is geaccepteerd, kunnen we dat vooralsnog loslaten. Ook zonder het Sirius argument valt in te zien dat zonnewinddeeltjes het klimaat op aarde kunnen veranderen.
De toename aan wind, vulkaanerupties en aardbevingen kunnen dermate grote gevolgen insluiten dat er een grote natuurramp ontstaat.
In de wereldgeschiedenis kennen we de verhalen over een Zondvloed die ongeveer 12.000 heeft plaatsgevonden. Niet toevalligerwijs is dat ongeveer de helft van een zodiakaal jaar. Destijds werd de aarde verzwolgen door water.
Het zou daarom niet onlogisch zijn, gezien de globale prelude op vulkanisch gebied, dat de aarde ditmaal een Vuurvloed van ongekende proporties te wachten staat, bijvoorbeeld middels het ontploffen van een megagrote supervulkaan.
De hoge en lage druk kunnen onder het aardoppervlak dermate oplopen dat een supervulkaan kan ontstaan, een fenomeen wat volgens vulkanologen in vroegere tijden zich af en toe heeft afgespeeld.
Hierdoor zou niet alleen een klein gebied rondom de vulkaan last kunnen krijgen, maar een half of heel continent. Door een dergelijke ramp zou de totale wereld en al zijn bewoners worden geraakt, is het niet direct, dan wel op sociaal, economisch, maatschappelijk, financieel, meteorologisch of geestelijk niveau.
Ons lichaam leggen we dan af alsof we een jas aan de kapstok hangen, en we zijn al met onze ziel in een ander lichaam, waarmee we de rest van het universum en zijn dimensies kunnen verkennen.