Mangistan is een zeer lekkere zoetige, fris smakende fruitsoort die van oorsprong alleen groeit in Zuidoost Azië en Oceanië, in landen als Filipijnen, Indonesië, De Molukken, Papua Nieuw Guinea, Nieuw Caledonië, Thailand, China, Myanmar, India en Maleisië.
Hij is nu verspreid in de hele wereld en groeit ook in tropisch Afrika, en tropisch Midden en Zuid-Amerika.
De schil wordt over de huid gelegd, of er wordt een thee van gezet die men medicinaal inzet.
Xanthonen zijn de voornaamste medicinale stoffen in mangistan, met name de α, β, γ- mangostinen.
Daarnaast bevinden er zich tannines, terpenen, anthocyaninen, benzofenonen, depsidenen, phloroglucinolen, polyfenolen en flavonoïden in dit kleine vruchtje.
Mangistan is familie van de Garcinia cambogia of guttengomboom uit India en de Garcinia kola of kolanoot uit Afrika.
Hij bevindt zich aldus in een rijke, medicinale familie. Vaak zijn planten of zoals in dit geval bomen uit dezelfde familie overeenkomstig in medicinale eigenschappen.
In de taxonomie en botanie is een van de manieren om te kijken welke planten tot dezelfde familie behoren, de planten te controleren op het feit of ze in grote lijnen dezelfde fytocomponenten bevatten.
De planten delen allerlei medicinale stoffen, of afgeleiden daarvan.
Wel kan het aanvullend werken bij andere geneesplanten.
Veel van de werkingen van mangistan zijn in laboratoriumomstandigheden vastgesteld en nog niet in klinisch onderzoek op mensen.
De toepassingen die hieronder zijn opgesomd zijn vooral wetenschappelijk beredeneerd op basis van inhoudsstoffen, en op basis van het onderzoek dat nu al is gedaan op dieren, en op ervaringen van fytotherapeuten in hun praktijk.
Het wordt voornamelijk aangewend als aanvullend middel bij ontstekingsziekten.
In de fytotherapie kan Garcinia mangostana worden gebruikt bij de volgende indicaties:
Naast primaire indicatie zijn er ook secundaire indicaties. Mangistan wordt namelijk vaak in combinatie met andere middelen gebruikt.
Vaak is een aandoening net iets te complex om door een plantaardig middel te worden behandeld.
Een medicinale plant kan vaak een of twee aspecten van een ziekte behandelen, en een andere plant weer andere aspecten. Daarom zie je ook dat er vaak kruidenmixen worden gebruikt, zodat meerdere factors van een ziekte worden aangepakt.
Men noteert eerst wat wetenschappers al vele jaren weten, namelijk dat oxidatieve stress in het lichaam voor ziekten, celschade aan het membraam van een cel, en DNA-schade kunnen zorgen.
Men schrijft letterlijk in het onderzoek:
“Verlenging van de schade kan het risico op verschillende chronische ziekten vergroten, zoals kanker, auto-immuunziekten, hart- en vaatziekten, neurodegeneratieve ziekten, mentale aandoeningen en huidveroudering”.
Daarom is het goed om te weten dat stoffen in mangistan deze oxidatieve stress opheffen.
Maar dat is niet het hele verhaal. Andere stoffen in mangistan zorgen ervoor dat ons lichaam, onze lever zelf antioxidanten gaat aanmaken.
Dit zijn in feite enzymen en antioxidanten tegelijk, die veel effectiever vrije radicalen uitschakelen dan stoffen in planten dat kunnen doen. Deze lichaamseigen antioxdant enzymen zijn glutathione, catalase en superoxidedismutase.
Onderzoekers doen vrijwel uitsluitend onderzoek naar producten die komen uit de volksgeneeskunde, omdat daarvan empirisch is bewezen dat ze werken.
De meeste wetenschappers willen deze empirische bewijzen staven met klinisch onderzoek. Van mangistan zijn de volgende medicinale werkingen bevestigd door modern onderzoek:
Wetenschappers melden dat mangostan goede antibiotische eigenschappen heeft. Het werkt net zo goed tegen allerlei pathogene bacteriën als farmaceutische antibiotica.
Eigenlijk werkt het beter, omdat de niet plantaardige antibiotica voor een reeks aan bijwerkingen zorgen en mangostan niet.
Men ziet dat het vruchtje werkt tegen de volgende bacteriesoorten die bij overgroei verantwoordelijk zijn voor ziekten: M. tuberculosis, E. faecalis, L. ivanovii, S. aureus, M. smegmatis, S. uberis, V. parahaemolyticus, E. cloacae, E. coli, F. columnare, methicillin-resistant S. aureus, Candida. albicans, S. mutans, P. gingivalis, S. typhi, S. sonei en P. aeruginosa.
De antibacteriële werking en ontstekingsremmende werking komen hierbij van pas. Men wilde weten of de helende werking ook opgaat voor de ziekte acne, een ziekte die vooral bij tieners plaatsvindt.
Acne heeft eveneens te maken met bacteriën en ontstekingen van huidlagen. De bacteriën die acne veroorzaken heten Propinobacterium acnes en Staphelococcus epidermidi.
Tegenwoordig wordt steeds meer onderzoek gedaan naar de geneeskrachtige werking van schillen, die eerst werden gezien als afvalproduct.
Dit is een nieuwe duurzame trend die wordt geleid door wetenschappelijke ontwikkelingen.
Laatste update
5-12-2023
Kies hieronder waarover je vandaag wilt lezen
Rudolf Steiner: "Wetenschap wordt spiritueler en spiritualiteit wetenschappelijker."
Voeding en spiritualiteit zijn vormen van licht
De inhoud die hier wordt weergegeven kan niet worden weergegeven vanwege de huidige cookie-instellingen.
Deze website kan inhoud of functies aanbieden die door derden op eigen verantwoordelijkheid wordt geleverd. Deze derden kunnen hun eigen cookies plaatsen, bijvoorbeeld om de activiteit van de gebruiker te volgen of om hun aanbiedingen te personaliseren en te optimaliseren.
Deze website maakt gebruik van cookies om bezoekers een optimale gebruikerservaring te bieden. Bepaalde inhoud van derden wordt alleen weergegeven als "Inhoud van derden" is ingeschakeld.