zoet, prachtig, goudkle In de vroegste Hindoeïstische Vedische teksten wordt honing en zijn evolutie uitvoerig beschreven. Het wordt gebruikt als metafoor om de zon als een honingraat te beschrijven. De honingbijen broeden in de cellen om honing te vormen, die "de nectar van de zon" wordt genoemd.
Een andere metafoor stelt dat de vier Veda's, de Hindoe-geschriften, worden vertegenwoordigd door de honingraat, die wordt beschreven als "zoet en goudkleurig als de zon." Het wordt ook beschreven als een "mengsel van alle nectars van veel bloemen." De kennis van honing vertegenwoordigt "de eenheid van alles."
In Hindoe-rituelen is honing een van de vijf ingrediënten van Panchamrit, "de vijf nectars"; de andere vier zijn ghee, melk, suiker en karnemelk.
In westerse boeken wordt honing pas 2500 jaar beschreven als medicijn, maar in India zijn de medicinale effecten van honing al 4000 jaar geleden genoteerd. De kans is erg groot dat geleerden uit India honing als medicinaal middel hebben geïntroduceerd in Egypte, Perzië, en later Griekenland en de rest van Europa.
Bijenhoning wordt in de Ayurvedische geneeskunde in verschillende soorten onderverdeeld
systeem. Volgens Susruta Samhita van Ayurveda zijn er acht verschillende soorten honing. Sushruta Samhita is een oude Sanskriettekst over Ayurveda-geneeskunde en chirurgie. Het beschrijft oude theorieën over het menselijk lichaam, de etiologie, symptomen, en therapieën voor een breed scala aan ziekten.
In vele landen wordt honing 'De drank van de goden' genoemd. De bijen hebben zelf de honing nodig om hun kolonie groter te maken. Ook allerle die dieren hebben de honing op hun menu staan. Er zijn vrijwel geen mensen die niet van honing houden. En waarom zou je iets dat gezond en lekker is niet willen eten?
Honig bevat veel koolhydraten, maar dan gecompliceerde koolhydraten van een soort die een stuk minder ongezond zijn dan de snelle koolhydraten uit witte suiker of wit meel. Het is eigenlijk een beetje krom om alleen op koolhydraten en calorieën te letten, alsof deze cijfers iets nuttigs zeggen waarmee we iets mee kunnen.
Waar het om gaat is: Hoe gaat het lichaam om met een koolhydraat uit voeding? En dan blijkt dat de meeste koolhydraten, ook die verstopt zitten in groenten als wortels, pastinaak, zoete aardappels en bietjes heel gezond zijn. Alleen de geraffineerde koolhydraten zijn ongezond. En deze raffinage gebeurt in een fabriek. Raffinage wordt door fabrikanten ook wel 'schoonmaken' genoemd. Ook hier kun je gerust stellen dat dit een vorm van taalmanipulatie is. In feite worden voedingsstoffen zoals mineralen, vitaminen en flavonoïden gescheiden van de koolhydraten. In plaats van 'schoonmaken' is 'verarmen' een beter woord. Witte suiker, wit meel, zout en plantaardige vetten worden wat voedingswaarde betreft drastisch verarmd door de voedselindustrie.
Honing beschikt ver een reeks aan medicinale werkingen. Al 2500 jaar wordt honing gebruikt als voedingsstof en medicijn. De volgende medicinale werkingen worden door wetenschappers gemeld:
Honing blijkt volgens wetenschappers goed te zijn voor zowel mensen met diabetes type 1 als type 2. De bloedsuikerspiegel gaat minder pieken en dalen vertonen als mensen honing eten. Daarnaast is de ontstekingsremmende factor van belang. Ook diabetes is een ontstekingsziekte en als er minder ontstekingen zijn, dan wordt de pancreas beter gestimuleerd om zijn werk te doen. In feite zijn de betacellen van de pancreas nooit compleet vernietigd of dood. Ze zijn in slapende toestand, en de kruiden uit de fytotherapie zorgen ervoor dat de betacellen weer insuline gaan produceren. Honing is dan geen plant maar toch voor lichtplant interessant genoeg om als medicijn te melden.
Overigens is lichtplant niet geheel voor het veganisme, hoewel ook in de zuivelindustrie en kippenindustrie veel misstanden en matige reguleringen zijn waardoor veel dieren moeten lijden. Maar met honing is dat een stuk minder het geval. Bijen worden niet opgesloten, hebben een redelijk natuurlijk leven en het wordt hun zelfs gemakkelijker gemaakt om een kolonie te beginnen en te handhaven, doordat er bijenkasten worden getimmerd. Echte veganisten echter, eten geen honing omdat ze op het standpunt staan dat ook die dieren niet als slaaf ogen dienen voor de mens. Je kan het echter ook zo zien dat bijen er gewoon zijn, alleen dat er nu veel meer bijen zijn omdat de mens de bij helpt.
Honing is een multispectrum antibioticum. Dat zegt de redactie van lichtplant niet zomaar, maar dat is een gegeven wat uit een wetenschappelijk onderzoek komt. Het is onder wetenschappelijk bewezen tegen de volgende organismen, die als ze in overtal geraken voor infectiereacties kunnen zorgen: Bacillus subtilis, Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Candida albicans, Rubella virus, Trichophyton mentagrophytes, Leishmania parasites, Bacillus anthracis, Campylobacter coli, Salmonella cholerae-suis, Campylobacter jejuni, Salmonella typhi, Salmonella typhimurium, Corynebacterium diphtheria, Serratia marcescens, Echinococcus parasite, Shigella sp., Enterococcus avium, Enterococcus faecalis, Streptococcus agalactiae, Enterococcus faecium, Streptococcus dysgalactiae, Enterococcus raffinosus, Streptococcus faecalis uberis, Epidermophyton floccosum Streptococcus mutans, Streptococcus pneumonia, Haemophilus influenza, Streptococcus pyogenes, Streptococcus uberis, Klebsiella pneumonia, Microsporum canis, Microsporum gypseum, Trichophyton mentagrophytes var., Mycobacterium tuberculosis, Trichophyton tonsurans, Nocardia asteroids, Trichophyton rubrum, Proteus species en Vibrio choleriae.
Alsof dat niet genoeg is werkt het ook tegen de Helicobacter pylori bacterie, het micro-organisme dat maagzweer kan veroorzaken. Daaruit kun je net als een universitair onderzoeker de conclusie trekken dat honing goed is om maagzweer te genezen en te voorkomen.at niet genoeg is werkt het ook tegen de
In honing zitten vitamines B2, B4, B5, B6, B11 en vitamine C, en dergelijke mineralen zoals calcium, ijzer, zink, kalium, fosfor, magnesium, selenium, chroom en mangaan. De voedingswaarden van honing kan worden veranderd door de bijen selectief te voeren. Elke soort bloem heeft weer andere pollen met andere voedingsstoffen voor de bijen. Bijen zoeken bij voorkeur de bloemen op die dicht om een bijenkast heen staan, maar ze kunnen soms ook kilometers ver weg vliegen om honing te zoeken en vliegen daarna weer terug.
In honing zitten veel polyfenolen. Dat zijn secundaire metabolieten die weliswaar geen ADH-waarde hebben maar toch over een sterke antioxidantfunctie beschikken, soms nog beter dan vitaminen en mineralen. Het bevat de polyfenolen: s catechines, ellageenzuur, galluszuur, syringinezuur, benzoëzuur, ferulinezuren, myricetine, chlorogeenzuur, cafeïnezuur, hesperetine, coumarinezuur, isoramnetine, chrysine, quercetine, galangine, luteoline, kaempferol en kaneelzuurderivaten. Deze polyfenolen zijn verantwordelijk voor een groot deel van de medicinale werkingen van honing. Ze zitten overigens ook in veel planten.
Honing is in staat om een wond in de huid sneller te doen repareren. Tijdens een wond moeten er nieuw aders worden gemaakt, nieuwe huidcellagen en de wond moet ontsmet blijven zodat bacteriën geen kans hebben om een infectie te veroorzaken. Honing kan dat allemaal! Honing zorgt door deze huidherstellende activiteiten dat een wond geneest met minder grote littekens. Op biochemisch celniveau creëert honing een omgeving waarbij protease enzymen goed de dode huidcellen kunnen afvoeren zodat de nieuwe huidlagen kunnen worden gemaakt. Dode huidcellen kunnen in potentie bacteriën aanlokken, maar deze worden aldus verdreven door honing te gebruiken.
We zagen al dat honing goed is tegen diabetes, en diabetes is ook een risicofactor voor cardiovasculaire ziekten. Honing is in staat op het geoxideerd lipidenniveau in het bloed naar beneden te halen, waardoor het een grondoorzaak van aderverkalking kan tegengaan. De ontstekingsremmende werking van honing is daarbij van groot belang. De polyfenole stoffen in honing kunnen als ze in het bloed worden opgenomen de aderwanden herstellen en ook daar hun wondhelende functie uitoefenen. Wetenschappers uit India vinden dat er veel vaker honing moet worden gebruikt om producten zoet te maken, want dat is een stuk gezonder dan witte suiker.
Honing wordt steeds vaker gebruikt door dierenartsen omdat ook deze op zoek zijn naar veilige en goed werkende manieren om dieren te helen. Een vertaalde quote uit een onderzoek: “Er is voldoende literatuur om de werkzaamheid van honing bij wonden te beoordelen vooral wat betreft de genezing bij paardachtigen, De onderzoekers vonden acht veterinaire onderzoeken. De overgrote meerderheid van het onderzoek naar honing in dieren bestaan uit uitgevoerde biomedische uitdagingsproeven bij ratten en muizen, waarbij een breed scala aan medische onderzoeken werd beoordeeld aandoeningen waaronder wondgenezing, neoplasie, oogaandoeningen, bacteriële en parasitaire infecties, gastro-intestinale aandoeningen en endocriene aandoeningen(zoals diabetes -redactie LP). De diversiteit aan indicaties en uitkomsten beoordeeld, samen met de heterogeniteit van honingbehandelingen, vormt een uitdaging voor toekomstige systematische reviews en meta-analyses”, zo melden de onderzoekers naar honing als medicijn bij dieren. In gewone mensentaal betekent dat honing alleen bij aarden wordt gebruikt die een lichaamswond hebben, maar dat het op basis van onderzoek nog iet bij andere dieren kan worden gebruikt.
Neuronen zijn zenuwverbindingen in het centrale zenuwstelsel en de hersenen. Maleisische Tualang-honing heeft aangetoond de status van cerebrale hypoperfusie te verbeteren, wat van invloed is op de pathogenese van bepaalde chronische neurodegeneratieve aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer. Bij langdurige toediening wordt gemeld dat honing het geheugen en de cognitieve functies verbetert. De antioxidantfunctie van Tualang-honing wordt gesuggereerd als het werkingsmechanisme achter de effecten tegen geheugenverlies en neurale oxidatieve stress.
Wetenschappers vonden recent nog meer werkingen van honing die je wellicht niet gelijk zou verwachten:
Honing kan een belangrijke rol spelen in de behandeling van kanker, gebaseerd op veelbelovende bevindingen uit in vitro- en in vivo-onderzoek. Meerdere onderzoeken uit Maleisië wezen op het antikankerpotentieel van honing, bijvoorbeeld tegen menselijke baarmoederhals- en borstkanker. Maleisische Tualang-honing vertoonde in vitro een antiproliferatief effect tegen menselijk osteosarcoom en tegen plaveiselcelcarcinomen in de mond, hoogstwaarschijnlijk door het opwekken van apoptose bij kankercellen.