Botanische Latijnse naam: Boerhavia diffusa
Dit kruid behoort tot de familie van Nyctaginaceae. In Ghana heet het Nkokodwe. Boerhavia is een genus die bestaat uit 40 verschillende soorten waarvan de meeste wijd verspreid zijn in tropische en subtropische gebieden in Azië, Afrika, Australië en de Amerika's.
De Latijnse naam Boerhavia komt van de Nederlandse wetenschapper Boerhave. Maar de plant zelf kent geen Nederlandse naam.
Het genus is vernoemd naar Boerhave, een Nederlands wetenschapper. 'Diffusa' is Latijn voor 'wijdverspreid'. De plant groeit op vele gebieden in de wereld, zowel Azië, Afrika, als in Zuid-Amerika.
Het is dus letterlijk een wijdverspreide plant. In de plant zitten als geneeskrachtige stoffen boeravinonen. In het Nederlands, of in het Afrikaans, heeft deze plant geen eigen naam.
Een Nederlandse webshop verkoopt het kruid onder de Indiase naam punarnava, als ayurvedisch medicijn.
Er zitten honderden tot duizenden geneeskrachtige stoffen, ook wel secundaire metabolieten, of fytonutriënten in een enkele plant.
Dus je kunt wel nagaan dat voor alle honderdduizenden planten geldt dat er miljoenen verschillende fytocomponenten zijn. Deze moeten allemaal een naam krijgen.
De medicinaal werkzame stoffen in Boerhaviasoorten hebben de naam boeravinonen gekregen.
De hele plant wordt verwerkt tot een medicijn bij astma, steenpuisten en waterzucht of oedeem.
De wortel van dit kruid is een middel bij bloedarmoede, steenpuisten, urogenitale problemen, duizeligheid, gonorroe, maagpijnen of ingewandspijnen en dracunculiasis of guineewormziekte, een parasitaire infectie veroorzaakt door watervlooien uit vervuild water te drinken die zich in het lichaam tot worm ontwikkelen.
De wortel en het blad worden bij astma ingezet. De bladeren kunnen worden gebruikt als braakmiddel.
In de rest van de wereld is Boerhavia diffusa een veel ingezet middel in traditionele geneeswijzen.
De wortel en de hele plant worden vooral gebruikt in behandelingen tegen diabetes, stress, dyspepsie, lendenpijn, ontstekingen, jicht, vergrote milt, hartziekten, bacteriële infecties en impotentie.
Het is volgens sommige genezers ook goed bij elefantasis, nachtblindheid, hoornvlieszweren, diverse leverproblemen en het wordt aangewend als antivirusmiddel.
In Nigeria wordt het vrij algemeen gebruikt bij epilepsie, onvruchtbaarheid en menstruatieproblemen.
Sommige onderzoeken verzamelen de gegevens van andere onderzoeken teneinde een goed beeld te vormen van de tot nu toe bestaande kennis en wetenschap over een plant.
Als een plantmedicijn een bewezen medicinale activiteit heeft, worden in de medische onderzoekswereld standaardtermen gebruikt. Een nierbeschermende activiteit heet bijvoorbeeld nefroprotectief.
Nefro, of nephro in het Engels betekent 'nier'. Hieronder staan alle bewezen geneeskrachtige activiteiten van deze plant, vertaald in gewone mensentaal.
Farmacologische studies hebben volgens een meta-onderzoek uitgevoerd door de universiteit van Bangla Desh laten zien dat
Boerhavia diffusa de volgende medicinale werkingen heeft: anti-epilepsie, diuretisch, ontstekingsremmend, antibacterieel, leverontgiftend, ontwormend, koortsremmend, anti-lepra, anti-astmatisch, ondersteunend voor urinewegenstelsel, tegen lymfeklierkanker, antitumorvorming, antidiabetes, antioxidant, immuunsysteemondersteunend, leverbeschermend, pijnstillend, nierbeschermend, tegen bacteriële zweren, diarree door bacterie, niersteenoplossend
Volgens onderzoek uit India wordt de wortel van deze plant van oudsher gebruikt om zijn voedingswaarde en smaak in gerechten.
Onderzoekers melden dat dit gebruik is ondersteund door wetenschappelijke inzichten. Het feit is een bewezen feit dat er veel voedingsstoffen in de wortel zitten. Er zit een aantal gezonde oliën in de wortel zoals arachideolie, verzadigde vetzuren, vitamine C, B2, B3 en calcium.
De wortel bevat verder 14 aminozuren, waarvan er 7 essentieel zijn. Ook zitten er allerlei flavonoïden, isoflavonoïden, rotenoïden, fenolen, alkaloïden en verschillende soorten glycosiden in. Rotenoïden zijn de meest opvallende stoffen in deze plant, het is een soort isoflavonoïde, en de meest belangrijke daarvan is boeravinone B.
Belangrijke stoffen in een plant krijgen vaak de naam van de genus van de plant.
De onderzoekers eindigen hun studie met de opmerking dat Boerhavia diffusa nog niet vaak wordt verkocht als plantmedicijn maar dat dat onterecht is aangezien onder andere leverindicaties, vochtophopingsproblemen en een verzwakt immuunsysteem verbeterd kunnen worden door deze dit sterk werkend, en multi-inzetbaar plantmedicijn.
In januari 2020 verscheen in het medisch tijdschrift Journal of Traditional and Complementary Medicine een onderzoek waaruit blijkt dat bioactieve metabolieten in de bladeren van deze plant verantwoordelijk zijn voor een wondhelend effect.
Bij wondheling moeten op cellulair niveau allerlei ingewikkelde processen plaatsvinden, zoals de aanmaak e rangschikking van nieuwe huidcellen in de verschillende huidlagen, en de aanmaak van nieuwe bloedvaten.
Boerhavia diffusa ondersteunt deze huidherstelprocessen, zo ziet een Indiase onderzoeksgroep.
Onderzoekers uit India zien in 2011 dat men in Nigeria de wortels van Boerhavia diffusa gebruikt tegen epilepsie. Dat heeft hun geleid naar het doen van en studie naar een stof in deze wortel, de atogonist liriodendrine.
Een antagonist is een stof die de werking van een andere stof, de agonist, blokkeert. Een antagonist heeft op zichzelf geen werking; het bindt zich alleen aan een receptor waaraan een stof, agonist, zich bindt die een reactie oproept, in dit geval een epileptische aanval.
Men deed hun onderzoek op proefdieren, namelijk muizen. Men kan via standaard wetenschappelijke onderzoeksmodellen epileptische aanvallen oproepen bij muizen en vervolgens zien hoe een stof deze aanval beïnvloedt of niet. Het blijkt dat het traditioneel gebruik van de wortel van Boerhavia diffusa door wetenschappelijk onderzoek kan worden bevestigd.
Het is inderdaad een werkzaam anti-epilepsiemiddel, zo zien de Indiase wetenschappers.
In de bladeren van Boerhavia diffusa zitten cannabinoïden, de stof die sommigen kennen uit de cannabisplant. Deze stof zit in vele andere plantensoorten, niet alleen in cannabis.
Het is bekend dat cannabinoïden het risico vergroten op boulimia, een ernstige psychologische eetstoornis.
Door cannabinoïden gaan mensen meer eten, aangezien de eetlust wordt gestimuleerd, en boulimia houdt in dat men dingen gaat doen die zouden moeten zorgen voor vermindering van gewichtstoename, zoals braakmiddelen en laxeermiddelen innemen.
De cannabinoïden in Boerhavia diffusa blokkeren de cannabinoïden receptors, zodat men niet meer aankomt in gewicht Het is een veelbelovend middel bij obesitas.
In het onderzoek kregen proefdieren veel industriële vetten te eten, maar als ze een waterextract van het blad van Boerhavia diffusa erbij innamen, dan kwamen ze niet aan in gewcht.
Boerhavia diffusa als ontstekingsremmende pijnstiller
Traditioneel wordt op het Franse eiland Martinique een sap gedronken van de bladeren van Boerhavia diffusa tegen ontstekingen die pijn veroorxaken.
Uit Braziliaans wetenschappelijk onderzoek wat werd gepubliceerd in 2000, blijkt dat deze toepassing door de wetenschap kan worden onderschreven.
Men weet niet exact hoe dit komt, maar het onderzoek laat zie dat er opiumachtige stoffen in het blad moeten zitten.
Opium is een bekende pijnstiller die ook ontstekingen weet te remmen.
Uit onderzoek gepubliceerd in het Pharmacognosy magazine in 2018 blijkt dat Boerhavia diffusa een antikankerwerking heeft op nierkanker.
Een kankercel kan voortwoekeren omdat de mitrochondriën van de cel verstoord zijn. Mitochondriën zijn verantwoordelijk voor het zuurstofmetabolisme van een lichaamscel.
Deze mitochondriale disfunctie kunnen we verduidelijken door het een verstoord zuurstofmetabolisme van een cel noemen.
Stoffen in Boerhavia diffusa zijn in staat om de mitochondriën weer te herstellen waardoor de kankercel als vanzelf besluit dood te gaan.
Dat wordt apoptose genoemd, de plotselinge dood van een kankercel. Dat proces wordt onder andere in werking gezet door de antioxidanten oliezuur en 2-Methoxy-4-vinylfenol.
Oliezuur is in dit verband belangrijk, omdat het zuurstofcellen aan zich bindt waardoor deze toegang krijgen tot een lichaamscel.
De onderzoekers komen tot de conclusie dat deze plant nierbeschermend is en over antikankereigenschappen beschikt. Brian Peskin heeft een belangrijk wetenschappelijk boek geschreven over kanker, waaruit blijkt dat veel natuurlijke oliesoorten medicinaal werken tegen deze vreselijke ziekte.
Wat oliezuur betreft kunnen we opmerken dat veel kankersoorten te maken hebben met slechte, industriële vetten zoals margarine, goedkope supermarktolie en frituurolie. Daar zitten veel ziekmakende transvetten in.
Daarnaast worden deze goedkope en ongezonde vetten gebruikt in allerlei producten zoals mayonaise, chips, koekjes, cakes en bliksoepen. Op een etiket krijgen ze de ongevaarlijk klinkende naam ''plantaardige oliën''.
Deze naam is eigenlijk een misleiding, want de oliën zijn weliswaar gebaseerd op een gezonde plantaardige olie, maar hebben in fabrieken zoveel bewerkingen ondergaan dat 'versynthetiseerde oliën' een meer eerlijke naam is.
In het boek van Brian Peskin staat onder andere dat Nobelprijswinnaar Otto Warburg heeft ontdekt dat kankersoorten ontstaan door slechte margarine en oliën, welke door de industrie zwaar zijn bewerkt.
Downloadbare wetenschappelijke studies Boerhavia diffusa