Epische strijdtonelen heb je al vaak op het filmdoek gezien. Urenlang knokken partijen met elkaar op het witte canvas, maar wat nu als dit slechts een afspiegeling is van wat er dagelijks in je lichaam gebeurt? Ja, je leest het goed, al die strijd vindt daadwerkelijk plaats op moleculair niveau Het is geen fantasie, maar werkelijkheid, uitgetekend in een 2 uur durende filmische vergelijking. De dagelijkse strijd tussen goed en kwaad gebeurt in onszelf. Een schrijver of schrijfster van een Hollywood script is vaak een soort onbewust doorgeefluik van waarachtige gebeurtenissen, alleen dan geheel allegorisch.
De strijd in ons lichaam tussen goed en kwaad, waar hopelijk altijd het goede overwint, is het verhaal van oxidatieve stress.
Net zoals in een gewone film begint het nooit met strijd. Eerst beginnen we met een inleiding, Wat valt namelijk op als je honderden wetenschappelijke onderzoeken hebt gelezen? In alle inleidingen staat een verhaal te lezen over in welk perspectief het onderzoek moet worden gezien. Wat is het algemene beeld wat oprijst?
Medicinale voeding, of functionele voeding wordt steeds belangrijker in de wereld. Wetenschappers zien het als de medicijnen van de toekomst.
De toekomst is al begonnen, want steeds meer mensen schakelen over op natuurlijke supplementen, diëten en nutraceuticals.
Steeds meer artsen in de wereld schrijven het voor. Door naar nieuwe wijsheid te handelen wordt deze werkelijkheid steeds algemener in de samenleving, en wordt het geldend voor iedereen.
Ontwikkelingen lopen niet in ieder land gelijk, en Nederland loopt momenteel een flink stuk achter op de internationale ontwikkelingen.
Nederland houdt relatief lang vast aan de synthetische medicatie als enige officiële optie, terwijl onderzoekers wereldwijd zien dat deze geen afdoende antwoord bieden op de medische problemen die er zijn.
Zelfs in Duitsland, waar veel meer medicijnfabrikanten zijn, mogen artsen ook geneesplanten aanraden bij hun patiënten, maar in Nederland mag dat niet eens,.
Artsen zijn aan handen en voeten gebonden om synthetische pilletjes voor te schrijven, hoe graag ze het ook anders zouden willen.
Nederland is niet het enige land wat op politiek beleidsniveau enigszins wars is van medicinale voeding.
Dat zijn vrijwel alle landen waar de farmaceutische industrie het monopolie op de gezondheidszorg heeft.
Dat zijn dus West-Europa, de VS, Canada, Nieuw Zeeland en Australië. Daar wordt ook wel onderzoek gedaan naar de geneeskracht van planten, maar veel vaker gebeurt dit met het doel een werkzaam deel uit een plant om te zetten in een synthetische, patenteerbare stof, om er daarna geld mee te verdienen door het als medicijn te verkopen.
Wat wetenschappers zien, is niet wat de Nederlandse medici in de praktijk zien.
Daar kunnen de medici niets aan doen, want als ze zouden zeggen dat bijvoorbeeld knoflook of ginkgo een goede bloedverdunner is, wat wetenschappelijk 100% waar is, dan kunnen ze voor de medische tuchtcommissie komen te staan, of moeten we zeggen: de moderne inquisitie?.
Er zijn drie belangrijke redenen waarom synthetische medicijnen door wetenschappers minder goed worden gevonden dan geneesplanten.
Armere landen melden vaak in hun onderzoek dat geldgebrek een rol speelt.
Een medicijn is vaak te duur, dus moet men wel op zoek gaan naar geneesplanten die goedkoop en makkelijk voorradig zijn.
Ze kunnen de westerse middelen gewoon niet betalen, maar dat is wellicht juist hun geluk, want dan worden ze aangespoord tot nieuw wetenschappelijk onderzoek in een andere richting.
Een andere reden om op zoek te gaan naar geneesplanten is dat soms de medicijnhandel niet tot stabiele aanvoer leidt van medicaties.
Dat kan bijvoorbeeld komen doordat de medicijnfabrikant zijn fabriek aan de andere kant van de wereld heeft staan, en er aanvoersproblemen zijn.
In veel gevallen worden medicijnen gemaakt van planten die ruimschoots aanwezig zijn, of makkelijk lokaal gekweekt kunnen worden.
Zelfs wat we als onkruid, afval of schillen beschouwen, wordt tot medicijn of supplement verwerkt. Wetenschappers doen dit ook met het oog op de invoering va de circulaire economie.
De belangrijkste reden voor mensen om zich af te keren van synthetische medicijnen is de hele rits bijwerkingen die je er gratis bij geleverd krijgt.
Bijwerkingen zijn er ook in de vorm van oxidatieve stress, en dat is nu juist de oorzaak van vrijwel alle ziekten. Geneesplanten en medicinale voeding hebben deze bijwerkingen niet, of slechts heel zelden.
De wetenschap heeft ontdekt dat bij elke ziekte een gemeenschappelijke factor in het spel is. Sinds ongeveer 2005-2010 zien ze een gemeenschappelijke oorzaak die bij elke ziekte meetbaar is..
De gemeenschappelijke oorzaak van ziekten is oxidatieve stress, en in sommige gevallen het genetisch materiaal dat geërfd is van ouders.
Maar zelfs dit genetische materiaal kan in een andere stand komen te staan, een stand waarin er geen ziekten in gang worden gezet.
Oxidatieve stress kan genen veranderen, en ervoor zorgen dat ze in de ziekmakende stand komen te staan. Gezonde voeding, met veel antioxidanten, kan juist de genen positief beïnvloeden zodat ziekten uitblijven.
Dat is wat wetenschappers nu weten. De vragen die relevant zijn, zijn hoe ontstaat oxidatieve stress? En hoe wordt het tegengegaan?
Om bij de eerste vraag te beginnen, oxidatieve stress ontstaat altijd als ons voedsel wordt verteerd.
Het is één van de vele manieren waardoor ons eten wordt omgezet in voedingsstoffen die nuttig zijn voor het lichaam. Het is de overdaad of overproductie aan oxidatieve stress die voor gezondheidsproblemen zorgt. Geraffineerde vulling, zoals suiker, wit meel, margarine en frituurolie leveren overproductie aan oxidatieve stress op.
Ons lichaam is eigenlijk gebouwd op het innemen van voeding met veel voedingsstoffen, maar als we teveel industriële vulling zonder voedingsstoffen eten, ontstaat er een overdaad aan oxidatieve stress.
De balans is op dat moment doorgeslagen, en als ons lichaam uit balans is, moet het op zoek gaan naar manieren om de balans te hervinden. Een infectie is soms alleen maar een manier om de balans te herstellen.
Oxidatieve stress ontstaat niet alleen door voeding zonder voedingsstoffen, maar ook door medicijnen. Dat is erg vervelend want we zouden juist moeten genezen van medicijnen.
Het blijkt uit tal van onderzoeken dat vrijwel elk farmaceutisch medicijn symptomen van een ziekte wegneemt, terwijl de ziekte zelf verergert, omdat de oxidatieve stress wordt verergerd.
Dat medicijnen oxidatieve stress veroorzaken, en dus naast symptoombestrijders ook ziekteveroorzakers zijn wordt erg vaak gemeld in wetenschappers uit Afrika, Zuid-Amerika en Azië, maar een stuk minder door wetenschappers uit Europa, Noord-Amerika en Australië..
Bovendien zeggen veel wetenschappers uit armere Afrikaanse landen dat een bijkomstig probleem is dat synthetische medicatie toch te duur is,
Dus dat is een tweede reden om een plantmedicijn te verkiezen, als die net zo goed werkt.
Een derde reden is dat plantmedicijnen in vergelijking met synthetische medicijnen niet of nauwelijks bijwerkingen vertonen. Dat is voor wetenschappers een aansporing om gezonde voeding en traditionele geneesplanten te herontdekken.
Omdat medicijnen oxidatieve stress verergeren, en dus deels averechts werken, gaan onderzoekers op zoek naar veilige medicijnen, en dan komt men uit bij voeding, want voeding kan geneeskracht bieden, en heeft weinig bijwerkingen.
Het is ook goedkoper en vaak beter voorradig dan medicijnen. Dus dat zijn belangrijke bijkomende voordelen.
Nu is het zo dat niet alleen geraffineerde voeding en medicijnen de oorzaak zijn van een overproductie of overdaad van oxidatieve stress, ook etenswaar waar suiker, plantaardige olie en wit meel in zit, milieuvervuiling, fijnstofuitstoot, elektromagnetische straling van elektrische apparaten, straling van DECT-telefoons, UV-straling, GSM-straling, synthetische aanvullingsmiddelen zoals vitaminen, stress op het werk, ruzies, boosheid, jaloezie, haat, nijd, synthetische E-nummers, roken, druggebruik, alcoholcomsumptie, zware lichamelijke inspanning, topsport, plastic deeltjes in voedsel door verpakkingen, zware metalen, cosmetica, schoonmaakmiddelen, shampoos, zeep, angst, smetvrees, overbezorgdheid, microplastic deeltjes uitstoot van allerlei plastic meubels, uitlaatgassen, examenstress, toiletverfrissers, deodorants, parfums, pesticiden, vliegreizen, en nog veel meer zaken kunnen oxidatieve stress veroorzaken.
Dat zijn oorzaken van het ontstaan van een overdaad aan oxidatieve stress. Doch laten we vrees voor deze zaken snel varen, want angst levert oxidatieve stress op.
Voordat we gaan zwelgen in zorgen omtrent deze zaken, is het veel verstandiger om vraag 2 te beantwoorden.
Als je goed kijkt naar het woord oxidatieve stress, dan begrijp je dat de stoffen die deze stress veroorzaken oxidanten kunnen worden genoemd.
De stoffen die deze stress tegengaan zijn antioxidanten, en laat nou fruit boordevol antioxidanten zitten, net als noten, zaden, kruiden, groenten, granen en graanvervangers.
Als 1 van de bovengenoemde factors, laten we zeggen uitlaatgassen, oxidatieve stress veroorzaakt, wordt de ketting aan ontstekingsreacties in het lichaam veroorzaakt door oxidanten, doorgaans vrije radicalen geheten, in gang gezet.
Deze stoffen zijn niet stabiel want ze missen een elektron. Ze roven deze van gezonde lichaamscellen, waardoor deze uit balans raken en genetische schade of DNA-schade oplopen. Daarnaast gaan ze door het missen van een elektron op zoek naar een nieuwe, en ontstaat er aldus een kettingreactie van oxidatieve stress.
Wanneer deze kettingreactie door oxidanten geen halt wordt toegeroepen door antioxidanten, kunnen dodelijke ziekten zoals allerlei vormen van kanker gevormd worden.
Wanneer de oxidanten echter met een antioxidant uit een fruitsoort in aanraking komen, dan geeft dit antioxidant gewoon, gratis en voor niets, als ware het uit pure liefde, zonder op een wederdienst uit te zijn, een elektron aan de vrije radicaal waardoor deze geneutraliseerd wordt.
De vrije radicaal verandert in een voor het lichaam ongevaarlijke en makkelijk te verwerken stof.
En de antioxidant zelf, kan gewoon doorgaan met het uitdelen van elektronen aan vrije radicalen, want hij bezit een overvloed aan elektrons. Hij roept het proces oxidatieve stress een halt toe.
Daarnaast zijn fruit en groente in staat om de lever aan het werk te zetten om nieuwe lichaamseigen antioxidanten te maken.
De lever produceert deze lichaamseigen antioxidanten, die tegelijkertijd ook enzymen zijn. Wetenschappers noemen ze wel eens lichaamseigen antioxidant enzymen. De wetenschap heeft ontdekt dat deze antioxidanten door de lever geproduceerd, de sterkste zijn van allemaal. Ze heten onder andere superoxidedismutase en catalase.
Deze zitten dus niet in een voedingswaar of geneesplant, maar maakt het lichaam zelf aan, en daar zit hem de crux, de essentie.
Het enige wat de mens hoeft te doen is om supergezond te eten, zodat de lever dan supergezonde stoffen gaat aanmaken, die alle oxidatieve stress teniet doet.
Zo houdt ons lichaam zichzelf zo lang mogelijk in stand, en in goede gezondheid.
Nu snap je ook waarom het zo vreemd is dat elk synthetisch medicijn de lever beschadigt, want de lever is door overmatig medicijngebruik niet meer in staat voldoende lichaamseigen antioxidantenzymen aan te maken.
Dat elk medicijn de lever beschadigt staat in verholen bewoordingen in de bijsluiter.
De lever is immers het orgaan van de spijsvertering, en vrijwel alle medicatie is slecht voor de spijsvertering want het heeft als bijwerkingen: diarree, constipatie, zuurbranden, misselijkheid, gastritis, etcetera.
In onze moderne wereld, zo zien wetenschappers, zijn er zoveel risicofactors om een overdaad van oxidatieve stress op te lopen, dat we maar beter extra antioxidanten kunnen slikken.
Er zijn legio onderzoeken die vertellen dat mensen die meer groente en fruit eten dan anderen, minder risico op allerlei ziekten hebben.
We zien dus dat de lichtomzettingen die tot vruchten leiden in planten, voor mensen een soort pure liefdesingreep zijn, die allerlei ontstekingsreacties, laaggradige ontstekingen, ontstekingen op celniveau, oxidatieve stress dus, teniet doet.
Dat is pas echte liefde, en dat maakt gelijk de vergelijking tussen licht en liefde duidelijk. Want zonder lichtradiaties kunnen deze zonnevruchten niet groeien. De mens heeft dus lichtomzettingen nodig, om voedsel goed te verteren.
We hebben fruit nodig met minstens 1000, soms wel 2000 verschillende voedingsstoffen in 1 vrucht. Dat is wel wat anders dan geraffineerd voedsel, zoals suiker, waar maar 1 voedingsstof in zit.
Nu zijn deze antioxidanten er ook in synthetische vorm. Echter die blijken helemaal niet te helpen. Hoe dat precies komt weet men nog niet, maar het lijkt er sterk op dat een synthetische vitamine A een andere stof is dan een natuurlijke vitamine A.
Spiritueel bekeken is het bekend wat het verschil is. Dat heeft er onder andere mee te maken dat vitamine A helemaal niet in planten voorkomt, maar wel een precursor van vitamine A. Ons lichaam zet deze precursors, ook betacarotenoïden genoemd om in vitamine A, wat dan retinol wordt genoemd,
Echter, in supplement zit alleen retinol, en dat vindt ons lichaam blijkbaar onlogisch, het wil van deze nepvitamine A zonder lichtkracht af. Daarom levert dat oxidatieve stress op voor het lichaam.
Wetenschappers weten in ieder geval zeker dat van medische ongemakken als spierpijn tot aan ernstige ziekten als de ziekte van Alzheimer, alle problemen van lichaam en geest in verband worden gebracht met een overdaad aan oxidatieve stress, en dat de antioxidanten uit groente en fruit deze stress tegen kunnen gaan.
Het is wel zo dat sommige fytocomponenten beter werken voor het hart, en andere betere voor de hersenen. Sommige fytocomponenten blijken heel goed schade van UV-straling tegen te gaan, zoals stoffen in acerola en grapefruit. En we kunnen in deze gevallen gewoon deze vruchten eten.
Dus iedere plant is beter voor een ander deel van het lichaam, waarschijnlijk komt dat omdat iedere plant een andere trillingsfrequentie heeft, en onze organen ook allemaal andere trillingsfrequenties hebben. Maar zulke dingen kunnen wetenschappers nog niet meten aangezien ze in onze tijd de juiste instrumenten ontberen.
Ongetwijfeld kan in de toekomst worden gemeten wat een trillingsfrequentie van een orgaan en een geneesplant is, want de wetenschap schrijdt altijd voort
Elk van de nu 8000 bekende fytonutriënten ondersteunt een bepaald lichaamsdeel iets meer dan een ander lichaamsdeel. Iedere fruit, groente, zaad, noot of graankorrel heeft een andere verhouding aan fytonutriënten.
Elke voeding heeft weer andere, specifieke medicinale kenmerken, zoals ook staat uit gelegd in het boek de 45 meest geneeskrachtige groenten.
Zo zit de basis van medicinaal fruit, medicinale voeding in elkaar.
Dit is wat de wetenschap in grote lijnen tot nu toe weet. Maar de kennis is altijd groeiend. Elke dag worden er nieuwe onderzoeken gepubliceerd, zodat het kennisbeeld dagelijks wordt aangepast. In grote lijnen kunnen we zien dat
Dus als het westerse landen echt om de gezondheid van Afrikanen gaat, dan helpen ze hen met gesloten rioolsystemen aan te leggen. Dat is pas echte ontwikkelingshulp.
Daar wordt een arm land niet beter van. Sterker nog: dat bevordert de afhankelijkheid van een arm land en kunnen we rustig economisch kolonialisme noemen. Het zijn niet meer de westerse overheden die Afrikaanse landen besturen, het zijn de ''blanke multinationals'', en dat maakt dat de corruptie er hoogtij viert.
Kenmerkende ziekten voor onze tijd zijn: burn-out, depressie, suïcide, diabetes, alzheimer, cardiovasculaire ziekten, en alle vormen van kanker. Al deze ziekten worden mede veroorzaakt, of eigenlijk in de basis veroorzaakt door oxidatieve stress.
Al deze bacteriën houden ons lichaam gezond, maar een disbalans zorgt voor een ontsteking.
Er zijn ruim 2100 bacteriekolonies bekend, dus 2100 verschillende bacteriekolonies zitten er in ons lichaam.
Deze houden elkaar normaal gesproken in evenwicht. Maar als er een paar kolonies wegvallen, dan strijden de anderen om de overgebleven ruimte. En deze strijd zorgt voor een nieuwe balans, net zoals een oorlog op aarde voor een nieuwe balans zorgt.
Zelfs een negatieve gedachte of handeling kan al voor oxidatieve stress zorgen, die ervoor zorgt dat er strijd op celniveau ontstaat. Bij deze strijd komen bacteriën om de hoek kijken om de strijd te stoppen
Dan wordt de strijd beslecht, wat weliswaar met ontstekingspijn en herstelpijn (strijd en oorlog) gepaard kan gaan, maar daarna komt de vrede weer.
En soms moet er een grotere ziekte worden voorkomen, door een kleinere ziekte, zoals een ontsteking, die ervoor zorgt dat je geen kanker krijgt. Op dezelfde manier schakelt James Bond soms een moordenaar uit die een terroristische daad willen plegen, waarbij de bedoeling was dat de hele wereld zou vergaan, wat een allegorie is voor dat de mens dood zou gaan.
Dan raakt de boel helemaal uit balans, en vergeet niet dat sommige virussen ook voorwaarden zijn voor het ontwikkelen van dodelijke kankersoorten.
hier is een uitgebreidere lijst van voedingsmiddelen die in verhouding tot hun gewicht veel antioxidanten bevatten: