Suiker rooft de verbeeldingskracht

Suiker is funest voor mensen die zich spiritueel willen ontwikkelen, bijvoorbeeld omdat het de verbeeldingskracht berooft. Je bent dan niet goed meer in staat om beeldtaal te begrijpen. Verbeeldingskracht is geen kracht tot het ons iets inbeelden, dat is fantasie of inbeeldingskracht, maar de kracht om de abstracte realiteit en fysieke werkelijkheid te zien zoals deze is.

Het geval suiker is extra gevaarlijk omdat we er verslaafd aan raken zonder dat we het door hebben, we worden onbewust verslaafd, en dat is het werkelijk geraffineerde van suiker.

Doordat het sociaal geaccepteerd is, en we het allemaal dagelijks gebruiken, elke maaltijd weer, hebben we geen idee dat we verslaafd zijn, totdat er ooit een moment komt dat we stoppen met suiker eten.

Snoep is een soort ziekmakende drug, en voor de spiritualiteit is het ook funest

We laten ons voorstellingsvermogen reguleren

Een verslavende stof maakt ons kunstmatig een beetje blijer, we zijn dan eerder tevreden met allerlei minder leuke gebeurtenissen of ellendige berichten. Ja, inderdaad, door suiker weten we ellende in de wereld te relativeren. We kunnen dan de schokkende gebeurtenissen op het 8 uur journaal beter accepteren.

We krijgen een kick, doordat we blij zijn, maar het is niet zo dat we gelijk gaan hallucineren van suiker. Eerder kan het allerlei verbeeldingskracht stopzetten. We zijn meer geneigd om onze ogen en oren te neigen naar hypnotiserende verhalen en filmische voorstellingen.

We worden van suiker moe van het onszelf iets voor de geest halen, en laten ons voorstellingsvermogen reguleren door theaters, televisie, kranten, games, boeken, tijdschriften, internetfilmpjes en dergelijke.

Alles begint met een idee

Een idee is een beeld van hoe iets gaat worden, een soort voor-beeld. Onze verbeeldingskracht is een sterk mechanisme, dat ook in de spiritualiteit als instrument wordt gebruikt.

Door de kracht van de verbeelding te leren gebruiken, kunnen we een idee creëren en daarna uitvoeren, realiseren of manifesteren.

We hebben deze ervaringskennis nodig om medescheppers in het universum te worden.

We hebben verbeeldingskracht nodig om een maatschappij in te richten, want elk element uit de samenleving is begonnen met een idee, voortgekomen uit de verbeeldingskracht.

Dia show het gevaar van beeldschermen

We leven in een maatschappij van beeldschermen. Deze vullen jouw verbeeldingskracht voor je in, zodat je die niet zelf ontwikkelt,

Leef jij, of word je geleefd?

Je kunt geleefd worden door ideeën van anderen, of je kunt je eigen idee ontwikkelen en manifesteren.

Door school en studie krijgen we vooral ideeën van anderen voorgeschoteld, net zoals in het arbeidsleven dat daarop volgt.

Maar dan leven we niet zoals een mens bedoeld is te zijn; we zijn niet ons eigen leven aan het creëren.

We hebben de verbeeldingskracht nodig om ons eigen leven in te richten. Zonder een idee vooraf bestaat er geen mogelijkheid tot manifestatie, geen mogelijkheid tot het duidelijk inrichten van je leven.

Dan is de kans zeer groot dat je op dit moment wordt geleefd, in plaats dat je zelf leeft. Je leven ga je dan omschrijven als een invulling van keuzes van mogelijkheden, maar al die keuzes zijn keuzes van ideeën van anderen, niet van jezelf.

Je gaat dan bijvoorbeeld kiezen voor een kledingstijl, en er niet zelf een ontwikkelen, of je ziet niet in dat je leven niet wordt bepaald door een kledingstijl.

Je kiest dan uit een aanbod van geprefabriceerde vakanties, maar je mist de ideeën en verbeeldingskracht om zelf op reis te gaan. Verder kies je welke series en films je wilt zien, maar is dat wel een keuze?

Films en series vullen bij uitstek je verbeeldingskracht vooraf in, en stoppen je creativiteit. Wat is jouw verhaal? En is het niet veel leuker om jouw eigen ideeën uit te leven, in plaats van naar ideeën en invullingen daarvan van anderen te kijken en luisteren?

Opgaan in andermans verbeeldingskracht

Zelfs kiezen om te lezen, het verdwijnen in een boek, is opgaan in de verbeeldingskracht van anderen. Door informatieve kennis tot je te nemen, maak je positief gebruik van verbeeldingskracht, maar romans lezen is al iets minder nuttig.

Blijkbaar vinden mensen het moeilijk om hun verbeeldingskracht om te zetten in eigen producties, want het gebeurt niet erg vaak.

Het opgaan in een videospelletje is wel het toppunt van zelf geen keuzes maken en opgaan in andermans verbeeldingskracht. Onze ogen nemen deze wereld op als werkelijkheid, maar het is de werkelijkheid ontsproten aan andermans creatieve brein.

Kiezen om een game te doen is eigenlijk geen keuze, het is pure verslaving. Dat is net zoiets als kiezen om een koekje te eten waar suiker in zit. Dat is ook geen keuze; dat is automatisme, en meestal eet je koekjes, chips, snoep, onbewust, terwijl je iets anders doet.

In de virtuele werkelijkheid van een game kunnen we de illusie hebben van rondkijken, converseren en handelen. Het lijkt veel op de echte wereld, maar uiteindelijk leven we dan in een illusie, terwijl onze aardse werkelijkheid al een illusie is, maar die zien we dan aan voor de werkelijkheid.

Op die manier vergeten we totaal dat de ware werkelijkheid is, namelijk dat we van goddelijke oorsprong zijn en we zelf onze wereld kunnen scheppen en inrichten, met onze gedachten.

Al deze processen zijn een uitvinding van Ahriman om ons verder verwijderd te houden van ons ware ik.

Alles is natuurlijk tijdelijk.

Soms worden we helemaal zat van het lui televisie kijken, gaar van het gamen en moe van het stylen van jezelf. Doordat we kunnen inzien dat bezigheden een beperkte levensduur en kwaliteit hebben, kunnen we ze ook weer toetsen en beoordelen of ze ons iets verder brengen in het leven.

Op zich zijn al deze verleidingen, afleidingen, en omleidingen een aanleiding om een spiritueel leven serieus in te richten.

Spiritueel gezien hangt slapeloosheid samen met een soort angst voor een onbekende wereld die je gaat betreden.

Leven is slapen en de droom is Waarheid

In het spirituele leven leren we op een gegeven moment inzien dat de droom de Waarheid wordt en het leven een slaapproces is.

Dromen zijn voor vele mensen nu slechts warrige gebeurtenissen en in onze droom verwerken we allerlei dingen die we meemaken gedurende de dag.

Als we in speciale gerichtheid gaan slapen, dan worden onze dromen na verloop van tijd, soms pas na lange tijd, anders, en kunnen we zelfs dingen leren in onze dromen.

Ook kunnen mensen in principe reizen maken in onze dromen naar andere planeten om conversaties te hebben met hun bewoners.

Daarvan kunnen we als mens veel leren, en als je dat weet is het nog duidelijker om in te zien dat de creatie van fantasiewerelden in games, series, films, spelshows, boeken, stripboeken, tijdschriften, tekenfilms en allerlei andere media slechts een zeer flauwe Ahrimanische afspiegeling zijn van hetgeen daadwerkelijk mogelijk is.

Dan zien we ook in dat als we ons instrument van de verbeeldingskracht, niet een fantasiewerkelijkheid hoeft te scheppen, maar een instrument is die de werkelijkheid zoals hij is op astraal en etherisch vlak kan uitbeelden.

Verder kunnen we dan inzien dat ons ziel een voertuig nodig heeft, dat we zelf kunnen bouwen, als we ons daarop richten, om in deze andere werelden voort te bewegen.

Een zuiver spiritueel leven heeft als doel om een nieuw zielelichaam, nieuw zielevoertuig te ontwikkelen.

Jurken en UFO's

Dit voertuig lijkt een bolvormige UFO, bestaande uit twee helften, of belvormig, of hoedvormig, of jurkvormig 'ruimteschip', en dan snappen we ook waar de verwarring op dit terrein vandaan komt.

Het magnetisch veld van de aarde is jurkvormig of bolvormig; dat hangt een beetje af van de omstandigheden. Ook ons eigen magnetisch veld, van mensen dus, is ook jurkvormig. Immers, Hermes Trismegistos zei het al "Zo boven, zo beneden."

Dat is de reden dat mensen jurken dragen. In vroegere tijden was het ook voor mannen gewoon in Europa om een jurk te dragen, maar nu is het alleen nog in het Midden-Oosten gewoon voor mannen om jurken te dragen.

Het dragen van jurken sluit meer aan bij de vorm van onze hogere lichamelijke voertuigen.

En een UFO is vaak niet meer dan een schaduw of weerspiegeling van een mens die is geëvolueerd tot een hoger levensniveau.

Dat is een mens die medeschepper is geworden en die al is opgestegen naar het volgende Levensveld, waar wij allemaal ooit naar zullen toegaan.

Filosofeer verder:

Spirituele gidslanden vroeger en nu

Lees verder:

Artikel 26 De geneeskracht van zeewater

Begin met mediteren:

Meditatie 26 Huidziekten stoppen