Een componist produceert trillingen die als het goed is resoneren met de kosmos. En wat geldt voor een componist geldt ook voor een schilder, al staat die kunst ogenschijnlijk op een lager niveau aangezien zij niet leeft, maar stil hangt, of zoals de videokunst, een aaneenrijging is van stil hangende beelden die slechts eindeloos herhaald kan worden.
Het scheppende proces zelf, het schilderen met natte verf, of het positioneren van elementen in bepaalde opstellingen, dat kan wel een bevrijdend proces zijn, gelijk aan het maken van muziek.
Schilderen is het richten op het scheppen van beelden door kleurgebruik. Dit staat helemaal los van alledaags bezig-zijn en is daardoor een uitstekende meditatie. De kleuren, ideeën, vormen en lijnen stromen door de geest, via handen naar het de penseel, het papier of het doek op.
Hierdoor laten we de werkelijkheid stromen en stromen ook onze gedachten verder, waardoor conflicten, wat eigenlijk blokkerende energieën en blokkerende krachtvelden zijn, weg.
We ventileren met de kleuren de negatieve bijgedachten uit ons systeem, bewust of onbewust, zoals een rivier enorme rotsblokken weet voort te rollen.
Dan gaat ineens alles stromen, ook de gedachten die tot ziekten kunnen leiden, en onze geest stroomt mediterend op kleuren en vormen leeg.
Daarom is kijken naar een schilderij of tekening vooral goed als we dat creatief doen. De bewonderaar van een schilderij kan eigenlijk het stromend kleurenpalet vangen en verder voortbewegen in zijn systeem.
Niet zelden zijn schilderijen waarbij de kleuren van het doek af lijken te stromen het mooist bevonden, zoals de kleurenrivieren die Vincent van Gogh wist te vormen.
Daarnaast zijn de zwevende lichtstromen van Rembrandt om dezelfde reden gewaardeerd; ze staan niet stil maar stromen door, omdat we ernaar kijken, want een schilderij waar niet naar gekeken wordt, bestaat op dat moment, zonder bezoekers in de zaal, niet meer. Een schilderij bestaat alleen als het wordt aanschouwd in opperste extase. De kijker is eigenlijk net zo creatief en scheppend als de kunstenaar, want de lichtrivier wordt via zijn ogen en geest gevormd tot een levend natuurfenomeen.
En daarom is het belangrijk om aan een creatief proces deel te nemen, om te leren hoe het is om iets te creëren gelijk een god, godin of God dat kan, want eens komt een tijd tot iedere menselijke ziel is door geëvolueerd tot een medeschepper aan Gods zijde, en hoewel dat proces waarschijnlijk nog miljoenen jaren en incarnaties in beslag zal nemen, duurt dat in de cirkel van eeuwigheid slechts zo kort als een onzichtbaar klein stipje.
Eens komt er een tijd dat een kunstenaar schildert zonder kwast en zonder doek. Hij schildert dan met pure scheppingskracht. Hij denkt een schilderij en daar zal het ontstaan. Zijn verbeeldingskracht mengt de kleuren direct in de ether waar ze zichtbaar zijn en voortvloeien tot het gewenste beeld is ontstaan. De kleurenrivier stroomt door als een levend schilderij. Zoals Torrentius, al suggereerde, ''ik weet niet hoe ik schilder, ik ga gewoon slapen en 's morgens ligt daar een mooie voorstelling op het doek.'' Torrentius kon erg goed glaswerk schilderen.
Er is echter slechts één schilderij van hem bewaard gebleven, omdat hij werd verdacht van tovenarij zijn zijn schilderen vernietigd. Men dacht dat zijn werken te mooi waren en dat hij een rozenkruiser was. Dat was ook zo, hij was het hoofd van de rozenkruisers in de 17e eeuw in Nederland, nadat hij het stokje had overgedragen gekregen van Roemer Visscher. Daar is hij ook voor vervolgd, want in die tijd probeerde de kerk mensen die de bijbel spiritueel uitlegden het leven zuur te maken, Hij kwam voor een rechtbank in Haarlem te staan. Rozenkuisers werden in die tijd Torrentianen genoemd.
Ze konden in die tijd niet uitkomen voor hun spirituele bevindingen, en helden alles onder de roos, sub rosa.
Dat al zijn werken zouden zijn vernietigdis vrijwel onmogelijk, aangezien hij ook werken in Engeland had verkocht. Er zijn echter nooit andere werken van hem opgedoken.
Toch hangt er een schilderij van Torrentius in het Rijksmuseum te Amsterdam, een rond schilderij, geschilderd in de gulden snede van een kruis. Het laat glaswerk zien, zo verfijnd en mooi dat je het bijna op wilt pakken.
Je loopt er voorzichtig langs want anders breekt het glas misschien. En het wonderlijke van dit ronde schilderij is dat het eerst een deksel was van een ton.
De gebruiker van de ton wist helemaal niet dat het een schilderij was. Juist door dit oneigenlijk gebruik is het bewaard gebleven als enige niet vernietigde schilderij.
Verder filosoferen:
Verschil religie en spiritualiteit
Verder lezen:
Artikel 17 De subtiele smaak op zijn retour
Mediteren:
Laatste update
5-12-2023
Kies hieronder waarover je vandaag wilt lezen
Rudolf Steiner: "Wetenschap wordt spiritueler en spiritualiteit wetenschappelijker."
Voeding en spiritualiteit zijn vormen van licht
De inhoud die hier wordt weergegeven kan niet worden weergegeven vanwege de huidige cookie-instellingen.
Deze website kan inhoud of functies aanbieden die door derden op eigen verantwoordelijkheid wordt geleverd. Deze derden kunnen hun eigen cookies plaatsen, bijvoorbeeld om de activiteit van de gebruiker te volgen of om hun aanbiedingen te personaliseren en te optimaliseren.
Deze website maakt gebruik van cookies om bezoekers een optimale gebruikerservaring te bieden. Bepaalde inhoud van derden wordt alleen weergegeven als "Inhoud van derden" is ingeschakeld.